Przeczytałam. Po "Innych aniołach" już wiedziałam czego mogę się spodziewać, więc element zaskoczenia nie zadziałał i zaczęłam dostrzegać wady. Po pierwsze ta książka jest strasznie chaotyczna. Nawet rozmowy między bohaterami są takie bezładne.. Nie wiem czy miało to na celu powiedzenie wszystkiego, ale przy okazji nie powiedzenie nic, żeby zostało więcej zagadek na następne części? Bo szczerze mówiąc nie wiele tajemnic się wyjaśniło, a przybyło kilka nowych. Przez to bardzo intryguje mnie kolejna część, ale sprawia to też wrażenie jakby autorka chciała to wszystko rozwlekać na więcej części, a pustki zapełniać bezsensowną gadaniną, której tu nie brakowało. Szczególnie z początku.

Dru przybywa do Scholi, szkoły dla dampirów i wilkołaków szkolonych do walki z wampirami. Jest tam jedyną dziewczyna. Dru to swietocza, istota która po "rozkwitnięciu" stanie się przeraźliwie niebezpieczna dla wampirów, dlatego, by do tego nie doszło, wampiry z Siergiejem na czele za wszelką cenę chcą ją unicestwić, organizując co jakiś czas ataki na Scholę. Ale z biegiem czasu okazuje się że chyba nie tylko wampiry chcą usunąć Dru z tego świata. Schola która miała być miejscem bezpiecznym dla dziewczyny, najwyraźniej wcale takim nie jest, gdzieś wśród dampirów czai się zdrajca. Tylko z jakiego powodu ktoś chce zabić Dru? Przecież swietocza jest dla nich bardzo cenna. Ale matkę Dru tez ktoś wcześniej zdradził, więc najwidoczniej sprawa nie jest mała, tylko bardzo poważna.

Tak jak w pierwszej części nie było do końca pewne czy Christopher stoi po dobrej stronie, po stronie Dru, tak i tutaj jest on jednym z głównych podejrzanych. Tyle że czytelnik szybko zauważa że jest to raczej niemożliwe. Miedzy Dru i nim coś się zaczyna dziać ;) Ale między bohaterką a Gravesem też coś się zaczyna dziać. No i mamy dwóch chłopaków, jedną dziewczynę i wciąż czekamy co z tego wyniknie. W tej części jeszcze jest bardzo nie wiele na ten temat, ale mam nadzieje że w następnej coś się w końcu zacznie dziać.
Ja oczywiście uwielbiam Christophera który jest po prostu genialny :D To jak się wciąż zwraca do Dru "ptaszku", "moja księżniczko", "kochanie", "skowroneczku" powoduje małe ataki śmiechu, ale jednocześnie strasznie rozczula :D No chłopak jest po prostu boski ;)
Graves w tej części zmężniał, zaczyna stawać się jakby przywódcą wilkołaków, już nie jest takim wystraszonym chłopczykiem jak w pierwszej części, ale ja go widzę tylko jako przyjaciela Dru, choć najwyraźniej on oczekuje czegoś więcej..
Dru w tej części jest po prostu straszna! Przez pierwsze kilkadziesiąt stron jest się zmuszonym czytać jak to ona się nie "czuje", chyba po tej książce znienawidzę to słowo. Czasami miałam wrażenie że tej dziewczynie przez większość życia jest niedobrze i ma mdłości, a przy okazji boli ja wszystko "a nawet włosy"... heh :D Oczywiście Dru pakuje się wszędzie gdzie nie powinna, choć mówi ile to ją tata kiedyś nie nauczył to wydaje się bardziej bezradna niż brzydkie kaczątko.. Strasznie irytująca jest w tej części. Sierota totalna. Dopiero pod koniec autorka oszczędziła nam trochę tych opisów przeżyć Dru i wreszcie była jakaś konkretna akcja, tyle że skończyło się tak że wciąż jesteśmy dokładnie w punkcie wyjścia. Spryciula z tej autorki. Napisać całą książkę żeby w końcu wrócić do początku i wszystko można zacząć jeszcze raz...

Mimo tych kilku wad "Zdrada" podobała mi się i czytałam ją bez przerwy żeby dowiedzieć się co będzie dalej. Za bardzo się nie dowiedziałam, ale to nic. Akcji, wydaje mi się, że było jakby mniej niż w pierwszej części, ale jak już była to robiło się naprawdę ciekawie. Interesująco tez się robiło, jak pojawiał się Christopher :D I to przede wszystkim zapamiętam z tej książki :D

Przeczytałam. Po "Innych aniołach" już wiedziałam czego mogę się spodziewać, więc element zaskoczenia nie zadziałał i zaczęłam dostrzegać wady. Po pierwsze ta książka jest strasznie chaotyczna. Nawet rozmowy między bohaterami są takie bezładne.. Nie wiem czy miało to na celu powiedzenie wszystkiego, ale przy okazji nie powiedzenie nic, żeby zostało więcej zagadek na...