To już 9. tom przygód szalonej 'ciut' bardzo 😉 parki : Hobbes & Calvin.
Nadal jest magicznie!!!
Nadsl w punkt, nadal prze zabawnie.
Na Billu W. można polegać - rewelacyjna rozrywka! 😁

To już 9. tom przygód szalonej 'ciut' bardzo 😉 parki : Hobbes & Calvin.
Nadal jest magicznie!!!
Nadsl w punkt, nadal prze zabawnie.
Na Billu W. można polegać - rewelacyjna rozrywka! 😁

Jesteś fanem Fistaszków? Wejdź na grupę Fanklub Charlesa M. Schuzla

Jesteś fanem Fistaszków? Wejdź na grupę Fanklub Charlesa M. Schuzla

Na stronie 130 komiksu Calvin dokonuje autoprezentacji:

„Jestem jeszcze jednym pochłaniającym zasoby naturalne dzieciakiem z przeludnionej planety, w przerażającym stopniu wychowanym przez Madison Avenue i Hollywood, który wraz z cynicznymi i wyalienowanymi rówieśnikami czai się, by opanować świat, kiedy wy będziecie już starzy i słabi!”

Przerażające. Warto przyjrzeć się bliżej temu demonicznemu dzieciakowi.

Calvin to sześciolatek, który jest utrapieniem dla rodziców, nauczycieli i dziewczynek (zwłaszcza Zuzi). Trzymają się go żarty raczej paskudne i dość ciężkie dowcipy, zrozumiałe tylko dla niego samego. Tak naprawdę jednak maluch nie ma wykrzywionego charakteru i skłonności psychopatycznych: to zdrowe i normalne dziecko, które usiłuje czerpać radość z życia, pomimo wszelkich utrudnień, jakie los stawia mu na drodze. Zaliczają się do nich: „fstrętne uciążliwe jędze”, czyli dziewczynki, znienawidzony obowiązek szkolny, który odbiera wolność i ogranicza kreatywność, kłopoty z rodzicami, coroczne pertraktacje z Mikołajem, pory roku, zachowujące się nie tak jak trzeba, nauka jazdy na piekielnym rowerze i parę pomniejszych życiowych niedogodności.

W opisywanym tomie Calvin jak zwykle ma głowę pełną pomysłów i cięty język. Jego sposób interpretowania świata przewyższa znacznie możliwości przeciętnego sześciolatka, tym śmieszniej brzmią więc wygłaszane przez niego mądrości i konkluzje. Zwłaszcza, gdy ironicznie puentuje je rozsądniejszy Hobbes, gadający tygrys z pluszu.

„- W przyszłości nic nie będzie wymagało wysiłku! Komputery zajmą się wszystkim! My tylko pokażemy, co ma być zrobione, i klikniemy. W ogóle nie trzeba będzie opuszczać naszych wygodnych, klimatyzowanych domów! Bez kłopotów, bez marnowania czasu, bez irytujących interakcji z ludźmi…

- Beż życia…

- Życie jest zbyt niewygodne.”

Obrotny maluch wszystko robi z rozmachem i na swój własny niepowtarzalny sposób. Dlatego jego podrabiane zwolnienie z zajęć jest podpisane przez samego prezydenta Stanów Zjednoczonych. Gdy inne dzieci tradycyjnie handlują lemoniadą, Calvin sprzedaje szczęście – po 10 centów. Sam szczęście odnajduje w rzeczach prostych: doskonali się w żuciu gumy „na granicy wydajności tlenowej”, ogląda seriale, szuka zakopanego skarbu, tłucze taśmowo bałwany, agituje mrówki i pognębia robale („Sam się oszukujesz, głupku! Nic, co robisz, nie ma znaczenia!”). W przypływie dobrego humoru wydzwania do ojca, uziemionego latem w biurze („Ale jest ślicznie na dworze! Wleź na drzewo! Pobaw się!”). Czasem jest astronautą Spiffem, przemierzającym niebezpieczne otchłanie Kosmosu, czasem tyranozaurem, a innym razem pędzi z Hobbsem na jakiejś desce lub sankach – zawsze ekstremalnie, na złamanie karku. Nie waha się przehandlować Ziemi, którą oddaje kosmitom za 50 liści z drzew, potrzebnych mu do szkolnego projektu. Samą szkołę traktuje jak dopust boży, choć zdarzają się w niej miłe niespodzianki w rodzaju ćwiczeń pożarowych („Kiedy rozdają benzynę?”). Jest zaprzysięgłym wrogiem dziewczynek (zwłaszcza Zuzi) i czerpie wiele satysfakcji z faktu, że reprezentuje przeciwną płeć:

“- Mam młotek! Mogę zabijać rzeczy! Mogę je rozbijać na kawałki! Kiedy zechcę, mogę przebudować otoczenie, robiąc cały czas straszny hałas! Ach, świetnie jest być facetem!”

Każdego roku w okolicy grudnia Calvin zmuszony jest spokornieć. A że pokora nie leży w jego charakterze, obmyśla rozmaite strategie, których celem jest otrzymanie – mimo wszystko – upragnionych prezentów od Mikołaja. Wykazuje się przy tym niestrudzoną pomysłowością. Tym razem próbuje nieuczciwych chwytów z drobnym drukiem w przypisie oraz pomysłowych sztuczek prawnych.

Tytuł tomu — „To magiczny czas” — równie dobrze może określać początek nowego roku, kiedy brudy tego świata giną pod warstwami śnieżnego puchu i mamy szansę zacząć jeszcze raz, z czystym kontem, jak i magiczny czas dzieciństwa, które w przypadku Calvina przeżywane jest wyjątkowo intensywnie. Najprawdopodobniej oznacza on jedno i drugie. O jednym i drugim zawsze przyjemnie jest poczytać.

„- Podejmujesz jakieś postanowienia na nowy rok?

- Tak. Postanowiłem zdać się na los i czekać, co z tego wyjdzie.

- Czyli zostajesz na dawnym kursie?

- Trzymam się swoich mocnych stron.”

Recenzja opublikowana na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2018/01/02/wina-calvina/

Na stronie 130 komiksu Calvin dokonuje autoprezentacji:

„Jestem jeszcze jednym pochłaniającym zasoby naturalne dzieciakiem z przeludnionej planety, w przerażającym stopniu wychowanym przez Madison Avenue i Hollywood, który wraz z cynicznymi i wyalienowanymi rówieśnikami czai się, by opanować świat, kiedy wy będziecie już starzy i słabi!”

Przerażające. Warto przyjrzeć...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/12/to-magiczny-swiat-calvin-i-hobbes-bill.html

Pamiętam, że jako mała dziewczynka, a później także nastolatka, zaczytywałam się w komiksach, które miło wspominam do dzisiaj. Jednak nigdy nie spotkałam się z serią o Calvinie i Hobbesie, za którą autor dwukrotnie otrzymał prestiżową nagrodę Reuben Award w kategorii wybitnego rysownika i scenarzysty roku. Sam autor zakończył pracę nad ich przygodami, jednak do tej pory pojawiają się wznowienia w prasie, albumy zbiorcze oraz edycje kolekcjonerskie. Będąc ciekawa, jakie wrażenie wywrze na mnie tak zachwalana seria, sięgnęłam po jeden z tomów o przygodach Calvina i Hobbesa.

Sześcioletni Calvin mierzy się z otaczającą rzeczywistością u boku swojego najlepszego kompana, pluszaka Hobbesa, wierząc, że jest on prawdziwym tygrysem. Obaj tworzą niezwykle zgrany duet, który idealnie radzi sobie w różnorodnych życiowych sytuacjach, a także tych dalekich od realnego świata, jak chociażby odwiedzin kosmitów. Calvin ma głowę pełną pomysłów, które nie zawsze okazują się trafne i zgodne z ogólnie przyjętymi normami, ale któż przejmowałby się takimi błahostkami?

Calvin okazał się dość specyficzną osobą, którą można określić mianem tak zwanego starego malutkiego. Pomimo swojego wieku, chłopiec zachowuje się jakby miał kilkadziesiąt lat na karku, a życie nie rozpieszczało go przez ten czas. Idealnie ukazuje to stan ducha wielu osób na całym świecie, którzy nieustannie narzekają i doszukują się samych złych stron we wszelkich możliwych sprawach, zamiast cieszyć się kolejnym dniem i tym, co posiadają. Przemądrzałość oraz pesymizm wyzierające z każdego zdania Calvina nie przysporzyła mu mojej sympatii, czego nie mogę powiedzieć o Hobbesie - tygrys to typ idealnego przyjaciela, który zawsze zmotywuje, pocieszy i uraczy dobrym słowem.

Ten komiks zdecydowanie poleciłabym starszakom - nie tylko ze względu na niekiedy występujące słownictwo w stylu "kupa rzygów" czy "zabić", ale także pojawienie się wyrazów niezrozumiałych dla młodszych dzieci, a nawet wymagających zaczerpnięcia wiedzy od osób dorosłych. "To magiczny świat" jest komiksem zawierającym zarówno czarno-białe, jak i kolorowe sceny (z przeważającą ilością tych pierwszych),a jego poręczny format nadaje się do zabrania w podróż czy do szkoły.

Dużym mankamentem, przeszkadzającym w odbiorze tej lektury, okazał się brak konkretnego oddzielenia poszczególnych scen. Niekiedy nie da się odróżnić, która sytuacja zakończyła się, a jaka nadal jest kontynuowana. Poza tym, niektóre sceny wydają mi się zupełnie bezsensowne i pozbawione głębszego dna - tak jakby autor wymyślił je na poczekaniu. Na szczęście w tym zbiorze różnorodnych scenek da się odnaleźć niejedne zabawne wydarzenie, a liczne wypowiedzi Hobbesa prowokują do refleksji ze względu na swoją mądrość życiową.

Do sięgnięcia po ten komiks nie muszę zachęcać miłośników twórczości Billa Wattersona, a i fani wszelakich komiksów mogą poczuć się usatysfakcjonowani. Myślę, że poznanie perypetii Calvina i Hobbesa pomoże wszystkim młodym czytelnikom w przełamaniu się i polubieniu literatury, chociażby tej w wersji obrazkowej, jeśli nie pałają sympatią do czytania.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2016/12/to-magiczny-swiat-calvin-i-hobbes-bill.html

Pamiętam, że jako mała dziewczynka, a później także nastolatka, zaczytywałam się w komiksach, które miło wspominam do dzisiaj. Jednak nigdy nie spotkałam się z serią o Calvinie i Hobbesie, za którą autor dwukrotnie otrzymał prestiżową nagrodę Reuben Award w kategorii wybitnego rysownika i...

Kontakt z Caalvinem miałyśmy już wcześniej. Opowieści o przygodach chłopca i tygrysa urzekły nas. Bill Watterson zabiera nas w świat niesamowitej dziecięcej wyobraźni. Niewinny pluszak zmienia się we wspaniałego przyjaciela i towarzysza zwykłych i niezwykłych przygód. Przy takim kompanie żaden dzień nie jest nudny.
Calvin należy do bardzo sprytnych i inteligentnych dzieci. Potrafi bardzo umiejętnie prowadzić negocjacje i tak w czasie próby zarobienia na swoim dziecięcym obrazku opowiada ojcu jak wiele trudu, ile lat nauki włożył w stworzenie obrazka prostego ślimaka. Takie spojrzenie dziecka sprawia, że i my dorośli zaczynamy inaczej patrzeć na świat dziecięcych zmagań. Należy on do chłopców, którzy nie lubią bawić się z dziewczynkami, nie przepadają za szkołą, próbujących pokonać własne lęki, prześladujących kosmitów, przeżywających niezwykłe przygody, symulujących choroby, podrabiających zwolnienia z lekcji, odkrywających, że bycie dorosłym wcale nie jest przyjemniejsze i łatwiejsze od bycia dzieckiem. Zabawne - mniej lub bardziej długie - scenki pokazują czytelnikom znany ich świat z jego problemami i urokami.
Wielkim plusem tego typu książek dla dzieci jest jego komiksowa forma. Wielość obrazków, niewielka ilość tekstu, konieczność tworzenia własnych dopowiedzeń sprawiają, że czytelnik musi nabyć pewnej wprawy w odkrywaniu sensów. Interesujące ilustracje sprawiają, że sięgają po niego zarówno dzieci, jak i dorośli. Lekturę polecam szczególnie tym małym czytelnikom, którzy nie lubią wchodzić w książkowe przygody. Zabawowa forma, jaką jest komiks, pozwoli rodzicom przekonać dzieci do czytania.
U nas komiks ze względu na Hobbesa cieszy się bardzo dużym powodzeniem. Pasiasty przyjaciel chłopca niczym magnes przyciąga córkę.

Kontakt z Caalvinem miałyśmy już wcześniej. Opowieści o przygodach chłopca i tygrysa urzekły nas. Bill Watterson zabiera nas w świat niesamowitej dziecięcej wyobraźni. Niewinny pluszak zmienia się we wspaniałego przyjaciela i towarzysza zwykłych i niezwykłych przygód. Przy takim kompanie żaden dzień nie jest nudny.
Calvin należy do bardzo sprytnych i inteligentnych dzieci....

nasz-zaczytany-swiat.blogspot.com

O komiksach pisałam już wiele razy, ale nie mam przecież żadnego limitu :-) Tym razem opowiem Wam o dwóch sympatycznych postaciach, wykreowanych przez zdolnego rysownika. Posłuchajcie...

30 lat temu Bill Watterson porzucił pracę w agencji reklamowej i zaczął tworzyć komiksy. Jego pasja została doceniona i autor był wielokrotnie nagradzany za swoje prace. W dalszym ciągu ukazują się przekłady jego dzieł. To dowód na to, że warto pochylić się nad jego oryginalną twórczością.

Dzisiaj przedstawię Wam swoją opinię na temat dziewiątego tomu serii Calvin i Hobbes, zatytułowanej „To magiczny świat”. Komiks jest niesamowity. Historia 6-letniego chłopca i jego przyjaciela tygrysa potrafi rozweselić nawet największego poważniaka :-)
Nasz bohater ma głowę pełną zwariowanych pomysłów i ambitnie wciela je w życie. Efekty są różne, ale to nieważne, bo chłopiec ma na wszystko odpowiedź. We wszystkich akcjach towarzyszy mu tygrys (który nie wiedzieć czemu, dla innych jest tylko pluszakiem),który zawsze trafnie potrafi ocenić sytuację :-) Przygody Calvina i Hobbesa są wciągające i bardzo zabawne. We wszystkich historyjkach mnóstwo jest dowcipnych i mądrych (ideologicznych) tekstów. Jest bardzo życiowo :-)

Perypetie Calvina z rodzicami, koleżanką Zuzią czy nauczycielką Panią Kornik zaskoczą nie jednego fana komiksów. W tym tomie nie zabraknie też przybyszów z innej planety... Ale o tym musicie przekonać się sami.

Na zakończenie powiem, że każdy kto lubi komiksy znajdzie tu coś dla siebie. Przede wszystkim wszystko przedstawione jest w dowcipny sposób i na wysokim poziomie artystycznym. A o to przecież w komiksach chodzi.

nasz-zaczytany-swiat.blogspot.com

O komiksach pisałam już wiele razy, ale nie mam przecież żadnego limitu :-) Tym razem opowiem Wam o dwóch sympatycznych postaciach, wykreowanych przez zdolnego rysownika. Posłuchajcie...

30 lat temu Bill Watterson porzucił pracę w agencji reklamowej i zaczął tworzyć komiksy. Jego pasja została doceniona i autor był wielokrotnie nagradzany...

..to magiczna książka

..to magiczna książka

Bill Watterson to amerykański twórca komiksów, rysownik i scenarzysta.Najbardziej znany jako twórca"Calvin i Hobbes", pierwotnie ukazującego się w formie pasków w prasie.Dopiero po osiągnięciu oszałamiającego sukcesu, komiks zaczęto wydawać w formie książkowej.I właśnie jeden z nich mam przed sobą.

Calvin i Hobbes, to chłopiec i jego pluszowy tygrys.Jako, że wyobraźnia dziecka, nie zna żadnych granic, chłopiec uważa, że jego pluszak to prawdziwy tygrys.Co najciekawsze opinie o życiu, świecie, najbardziej trafne, wygłasza właśnie ów kot.Dzięki zabiegowi, jaki zastosował autor, widać wyraźnie, że tygrys ożywa jedynie w wyobraźni dziecka.Dla innych jest po prostu zwykłą zabawką.Calvin, nie znosi jedzenia które przyrządza mama, uwielbia pizzę, jak to dzieci i jest, jak sam mawia dyktatorem-na-wieki klubu PFUJ (Precz z Fstrętnymi Uciążliwymi Jędzami),przy czym tygrys jest tego klubu prezydentem.

Genialny komiks, a piszę to ja, który komiksów nie uważa za literaturę godną nawet spojrzenia. Po prostu trzeba znać.Polecam.

Bill Watterson to amerykański twórca komiksów, rysownik i scenarzysta.Najbardziej znany jako twórca"Calvin i Hobbes", pierwotnie ukazującego się w formie pasków w prasie.Dopiero po osiągnięciu oszałamiającego sukcesu, komiks zaczęto wydawać w formie książkowej.I właśnie jeden z nich mam przed sobą.

Calvin i Hobbes, to chłopiec i jego pluszowy tygrys.Jako, że wyobraźnia...

NIEPODWAŻALNA LOGIKA SZEŚCIOLATKA

Calvin i Hobbes to bohaterowie kultowi. Paski z ich przygodami ukazywały się nieprzerwanie przez dziesięć lat, zdobiąc strony najróżniejszych gazet świata. Pierwszy tom zbiorczego wydania pojawił się już w roku 1987, całość zaś zebrana została w dwunastu wcale nie cienkich książeczkach, z których dziewiątą przypomina właśnie Egmont.

Bohaterami tego komiksu są sześcioletni Calvin i jego pluszowy tygrys, Hobbes, który – w oczach chłopca jedynie (choć czy to tak do końca prawda?) – jest żywym i psotnym stworzeniem, z którym zarówno wieść można filozoficzno-społeczne dysputy o życiu i kondycji świata, jak i także doskonale się bawić. A sposób na zabawę Calvin ma jeden: czas wolny bez bezsensownych, ryzykownych często psot, to dzień stracony. Dzień stracony to także dzień spędzony w szkole, dlatego chłopiec toczy nierówną walkę z nakazami i zakazami rodziców i całego systemu. I cóż, że czasem zdarzy mu się sprzedać Ziemię obcej cywilizacji w zamian za zadanie domowe, którego nie chciało mu się odrobić? Takiego jak on i jego tygrys po prostu nie da się nie lubić!

Gdybym miał szukać porównania dla tego komiksu, powiedziałbym, że to ta sama kategoria, jaką reprezentują „Fistaszki” czy „Garfield”. I to nie tylko ze względu na stripową formę i najczęściej, choć nie zawsze, czarnobiały charakter całości. „C&H” to nie tylko wyśmienita cartoonowa rozrywka, ale przede wszystkim cięta satyra na świat, społeczeństwo i kulturę oraz cywilizację. Calvin, który może i wygląda i zachowuje się jak sześcioletnie dziecko, to już w swoich rozważaniach wykracza dalece poza swój wiek. W bezlitosny, choć zarazem nadający się także dla najmłodszych czytelników, sposób obśmiewa głupotę, konkretne postawy czy nielogiczności otaczającego go świata. Podobnie jest z Hobbesem, którego zdanie stanowi doskonałe uzupełnienie poglądów Calvina. I nie ma się co dziwić, obaj bowiem zawdzięczają swoje imiona wielkim postaciom tego świata – reformatorowi chrześcijańskiemu, Janowi Kalwinowi i filozofowi Thomasowi Hobbesowi i to chyba najlepiej oddaje charakter tych postaci.

Czymże jednak byłby komiks bez swojej szaty graficznej? Ta natomiast, choć klasycznie cartoonowa, przypominające wspomniane już „Fistaszki”, potrafi naprawdę uwieść czytelnika. A najmocniejszą jej stroną są oczywiście – co widać na samej już okładce – sceny, w których oddaje Watterson przyrodę. Jego drzewa to dla mnie coś cudownego. A dodajcie do tego jeszcze kolorowe strony, które i na tym polu potwierdzają jego talent i wreszcie niesamowite poczucie humoru. I co otrzymacie? Znakomity, kultowy, wspaniały komiks, który spodoba się każdemu, niezależnie od wieku, a na dodatek da satysfakcję także tym, spragnionym wyższych wartości.

Nie znacie? Sięgnijcie koniecznie. Warto pod każdym względem.

Recenzja opublikowana także na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2016/02/20/calvin-i-hobbes-tom-9-to-magiczny-swiat-bill-watterson/

NIEPODWAŻALNA LOGIKA SZEŚCIOLATKA

Calvin i Hobbes to bohaterowie kultowi. Paski z ich przygodami ukazywały się nieprzerwanie przez dziesięć lat, zdobiąc strony najróżniejszych gazet świata. Pierwszy tom zbiorczego wydania pojawił się już w roku 1987, całość zaś zebrana została w dwunastu wcale nie cienkich książeczkach, z których dziewiątą przypomina właśnie...

Jak zwykle znakomicie. Szczególnie te ostatnie zeszyty-jedne z lepszych.

Jak zwykle znakomicie. Szczególnie te ostatnie zeszyty-jedne z lepszych.