Zacznijmy od tego, iż w przypadku Prousta, trudno mówić o jakiejkolwiek akcji. Jego powieść obejmuje pewien okres życia bohatera, jego ówczesne problemy, refleksje. Tytuł tej części wskazuje z jakiego rodzaju przeżyciami (między innymi) będziemy mieć do czynienia. Bohater dojrzewa, wkracza w relacje damsko-męskie, odkrywa także ciekawe obyczaje erotyczne niektórych osób z towarzystwa. Nie spodziewajmy się jednak bardzo pikantnych scen, styl Prousta
daleki jest od dosłowności; każe nam się domyślać zamiast stawiać sprawy jasno.
Co do samego bohatera, jest on niewątpliwie osobą niezwykle wrażliwą. Dzieli się z nami wzruszającymi rozmyślaniami m.in. o zmarłej babce a także osobistymi wątpliwościami i refleksjami dotyczącymi kobiet.
Było to odczuwalne już wcześniej, w tej części także odniosłam wrażenie iż w przypadku Prousta mamy do czynienia z osobą o niezwykłym zmyśle obserwacji. Sam bohater tak pisze o sobie w tej kwestii: "(...) miałem coś ze swojej babki i bawiłem się rozmaitością ludzi, nie spodziewając się od nich niczego ani nie mając do nich o nic żalu". Lubię ten cytat i podoba mi się takie podejście, bądź co bądź - dla mnie odkrywcze.
I nie zapominajmy iż w tej powieści ciągle obecny jest jeszcze jeden bohater: Czas. Nie pozostajemy wciąż tacy sami,
czas biegnie a my zmieniamy się wraz z jego upływem. "Ludzie, w miarę jak się ich poznaje, są jak metal zanurzony w
odczynniku; widzi się, jak pomału tracą swoje przymioty (a czasem wady)".

Zacznijmy od tego, iż w przypadku Prousta, trudno mówić o jakiejkolwiek akcji. Jego powieść obejmuje pewien okres życia bohatera, jego ówczesne problemy, refleksje. Tytuł tej części wskazuje z jakiego rodzaju przeżyciami (między innymi) będziemy mieć do czynienia. Bohater dojrzewa, wkracza w relacje damsko-męskie, odkrywa także ciekawe obyczaje erotyczne niektórych osób z...