Joy Fielding to autorka słynąca z książek psychologicznych, w których porusza kobiece (i nie tylko) problemy. W jednej ze swoich najnowszych dzieł, "Martwej naturze", mówi o kobiecie mającej wypadek samochodowy i zapadłej w śpiączkę. Jednak czy będąc w takim stanie faktycznie nie słyszy się otoczenia? Jak to jest być biernym obserwatorem - słyszeć, lecz nic więcej?
Casey to urocza, energiczna i pomysłowa trzydziestolatka będąca spadkobierczynią ogromnej fortuny bogatego ojca i właścicielka firmy zajmującej się projektowaniem wnętrz. Do pełni szczęścia brakuje jej jedynie dziecka, bo poza tym ma chyba wszystko, co potrzebuje - kochającego męża, pomocne przyjaciółki i wiedzie spokojne, przyjemne życie.

I pomyśleć tylko, że wystarczy ułamek sekundy, aby cały świat legł w gruzach. Kiedy pewnego dnia Casey po spotkaniu ze znajomymi wraca do samochodu, zostaje potrącona przez tajemniczy samochód, którego właściciel ucieka z miejsca wypadku. Od tego czasu nic nie będzie jak dawniej - zamiast w swojej sypialni u boku męża, kobieta będzie musiała spędzić mnóstwo nocy w szpitalnym łóżku wśród wrednych pielęgniarek. Cała energia ulatuje niczym z przebitego balona, pozostaje tylko czekać i... słuchać, bo to jedyne, co w stanie śpiączki może Casey. Czy i jak przyjdzie jej przetrwać? Kiedy i czy w ogóle skończy się czas oczekiwania? I przede wszystkim - kto i dlaczego zdecydował się na tak okrutny czyn jak potrącenie drugiego człowieka? A może to był tylko nieszczęśliwy wypadek?
Lektura "Martwej natury" dostarczyła mi wielu wrażeń - złość, przerażenie, strach, niedowierzanie, wiara, szczęście, zaskoczenie.. Była również źródłem pytań, na które odpowiedzieć sobie muszę sama. Książka uświadamia nam, iż wystarczy jedna krótka chwila, aby zniszczyć wszystko, co się dotychczas osiągnęło i wydaje mi się, że świadomość tego nie jest uszczęśliwiająca. Myślę jednak, że stracić można jedynie te materialne wartości - pieniądze, dom, pracę, samochód. Doskonałym przykładem takiego przebiegu zdarzeń jest główna bohaterka książki, Casey, która zdobywszy bardzo dużo, bardzo dużo również utraciła, ale co z odwiedzającymi ją nieustannie przyjaciółmi, wciąż kochającym mężem, miłością między tą dwójką? Przetrwała. Jak myślicie, czy wpływ na to mają siły wyższe - na przykład Bóg, przeznaczenie, los? Bo chociaż paznokieć może się złamać, odrośnie - to samo jest z przedmiotami materialnymi.
"To, co przydarzyło się Casey, dowodzi jedynie, że nigdy nie dowiemy się, ile nam jeszcze życia pozostało na tej ziemi, i dlatego mamy obowiązek cieszyć się każdą chwilą, jeśli pojawia się taka szansa" [1]
Bohaterowie stworzeni przez panią Fielding momentami irytują, innymi wzbudzają sympatię. Najlepsze, że każdy z nich jest niezwykle realistyczny, zresztą podobnie jak cała książka i wydarzenia w niej opisane. Czyni to "Martwą Naturę" jeszcze lepszą powieścią i jeszcze więcej przekazującą. Myślę, że pozostałe posiadane przeze mnie utwory autorki nie będą długo czekać.
"Martwa natura" to utwór niewątpliwie warty przeczytania - choćby żeby dostrzec te wartości, jakich się nie utraci nigdy (jeżeli są prawdziwe) i żeby odróżnić te drugie. Polecam!!

Joy Fielding to autorka słynąca z książek psychologicznych, w których porusza kobiece (i nie tylko) problemy. W jednej ze swoich najnowszych dzieł, "Martwej naturze", mówi o kobiecie mającej wypadek samochodowy i zapadłej w śpiączkę. Jednak czy będąc w takim stanie faktycznie nie słyszy się otoczenia? Jak to jest być biernym obserwatorem - słyszeć, lecz nic więcej?
...