Doktor Jekyll i pan Hyde - to nazwiska znane chyba każdemu. W tej książce jednak to nie dobry doktor i jego mroczne alter ego są postaciami pierwszoplanowymi, lecz służąca Mary. To zapis dzienników, w których dziewczyna opisuje wszystko: swoją codzienną pracę, przemyślenia i rodzące się do Jekylla uczucie... A także wyraża swój niepokój, gdy okazuje się, że w domu dzieje się coś dziwnego.

Wydawałoby się, że nie ma nic nudniejszego niż wynurzenia i opis życia służącej. Nawet jeśli to służąca samego doktora Jekylla. A jednak jest wręcz przeciwnie - to fascynująca, mroczna, klimatyczna lektura, od której nie sposób się oderwać. To także opowieść smutna i melancholijna. Zarówno w Mary, jak i w jej chlebodawcy, jest ciemność i mrok, które zbliżają ich do siebie i stają się nicią porozumienia. Mary nie rozumie jednak, co dzieje się z jej panem, chce mu pomóc, ulżyć... Co jednak może zdziałać zwykła służąca?

Rzadko mi się zdarza, bym po skończeniu jakiejś książki miała ochotę zacząć ją od razu od początku. Tym razem tak się stało, bo "Mary Reilly" oczarowała mnie w niezwykły sposób. Uwiodła niepokojącym, tajemniczym klimatem, postaciami i doskonałym opisem ich uczuć. A przy tym jest to książka znakomicie napisana, smakuje się ją powoli, rozkoszując się każdym zdaniem.

Nie spodziewajcie się sensacyjnej, mrożącej krew w żyłach opowieści. To nie jest horror. To powolna historia o uczuciach, nienazwanym mroku, o zagubieniu i żalu.

"Wszystko wokół mnie to chmura kłamstw, przez którą nie mogę znaleźć drogi."

Pokochałam tę książkę i wrócę do niej jeszcze wielokrotnie.

Doktor Jekyll i pan Hyde - to nazwiska znane chyba każdemu. W tej książce jednak to nie dobry doktor i jego mroczne alter ego są postaciami pierwszoplanowymi, lecz służąca Mary. To zapis dzienników, w których dziewczyna opisuje wszystko: swoją codzienną pracę, przemyślenia i rodzące się do Jekylla uczucie... A także wyraża swój niepokój, gdy okazuje się, że w domu dzieje...