Patrick McCabe

Moja lektura maturalna oraz ulubiona książka - mam wielkie szczęście, że uczyłem się na Wyspach gdzie książka jest podstawą. Jest to nietypowa książka która jedynie podkreśla geniusz autora - sam Stephen King jest nią oczarowany i czytał ją jednym tchem. Jak widać młody Frankie przeżył w swoim życiu niezliczoną ilość traumy (chociaż to straszne niedopowiedzenia i błache użycie języka)... jest świadkiem samobójstwa matki, popada w ogromną obsesję, która nakłania go do wybryków oraz nieuzasadnionego zachowania wobec pewnej rodziny, zostaje aresztowany i wysłany do ośrodka wychowawczego, prowadzonego przez księży, w którym spędza wiele lat i zostaje wielokrotnie molestowany seksualnie... Chłopiec boryka się z monstrualną schizofrenią, socjopatią, zaburzeniem osobowości, prawdopodobnie rozdwojeniem jaźni itepe... Jak zauważyliście, książka jest pisana jednym tchem... jest pisana tak, ponieważ okazuje nam dokładny proces myślenia owego chłopca, który pomimo wieku zatrzymał się w rozwoju na fazie obsesji i wiecznej niezrozumianej przez niego nienawiści. Bystrość chłopca jednak sprawia, że czytelnikowi pęka serce... On wiedział, że jego matka się powiesiła na kablu chociaż wmówiono mu co innego... Kiedy jego ojciec zginął, siedział przy jego zwłokach i traktował go jak żywego nie rozumiejąc straszliwości tego co się wokół niego działo..Kiedy był gwałcony przez księdza, wiedział o tym, jednak geniusz McCabe'a opisał to infantylnymi (w kontekście czarnego humoru) słowami.... Książka, która zapiera dech w piersi i na pewno wyciśnie łzy.... przy tym bardzo ciężka pomimo prostego języka... bardzo ciężka, polecam dla ludzi dojrzalszych bądź inteligentnych.