SF z lat 80-tych się starzeje niestety. Nie dość, że temat zatrzymania czasu i świata wokół głównego bohatera jest już niedzisiejszy to i sam świat tchnie myszką. Ciekawsze od wątku sf były realia późnego komunizmu no i genialny dowcip autora.

SF z lat 80-tych się starzeje niestety. Nie dość, że temat zatrzymania czasu i świata wokół głównego bohatera jest już niedzisiejszy to i sam świat tchnie myszką. Ciekawsze od wątku sf były realia późnego komunizmu no i genialny dowcip autora.

Wyobraź sobie, że jedziesz w delegację. Rutynowa sprawa, jedziesz po wahadło. Docierasz na miejsce, a tam - wymarłe miasto. Co się stało? Porwali ich obcy? Wszyscy umarli? Tylko skąd ten natrętny pies na ulicy? Co kryje się za pustymi domami, martwymi wystawami, kim jest tajemniczy człowiek, wstawiający wybite szyby i mocujący je świeżą warstwą kitu? Czy to rzeczywistość, czy urojenia? Gdzieś musi kryć się wyjaśnienie tego wszystkiego, co dzieje się w czasie pozornie zwykłego wyjazdu służbowego...

Wyobraź sobie, że jedziesz w delegację. Rutynowa sprawa, jedziesz po wahadło. Docierasz na miejsce, a tam - wymarłe miasto. Co się stało? Porwali ich obcy? Wszyscy umarli? Tylko skąd ten natrętny pies na ulicy? Co kryje się za pustymi domami, martwymi wystawami, kim jest tajemniczy człowiek, wstawiający wybite szyby i mocujący je świeżą warstwą kitu? Czy to rzeczywistość,...

Pomysł standardowy - niespodziewanie z powierzchni Ziemi znikają wszyscy ludzie poza głównym bohaterem. Wyjaśnienie zjawiska oczywiście pod koniec książki. A w międzyczasie nieco chaotyczne przygody głównego bohatera. Całość nieco poniżej jakości, do jakiej przyzwyczaił mnie wcześniej Sawaszkiewicz.

Pomysł standardowy - niespodziewanie z powierzchni Ziemi znikają wszyscy ludzie poza głównym bohaterem. Wyjaśnienie zjawiska oczywiście pod koniec książki. A w międzyczasie nieco chaotyczne przygody głównego bohatera. Całość nieco poniżej jakości, do jakiej przyzwyczaił mnie wcześniej Sawaszkiewicz.

Szczypta specyficznego poczucia humoru by Sawaszkiewicz.
Osobiście, bardzo mi tem humor pasuje. Jest Anna Mucha, w książce jest mucha Renata....

Szczypta specyficznego poczucia humoru by Sawaszkiewicz.
Osobiście, bardzo mi tem humor pasuje. Jest Anna Mucha, w książce jest mucha Renata....

Zupełnie mi ta książka nie podeszła. Pomysł na fabułę mało oryginalny. Dużo chaosu, gubiłam się w przygodach głównego bohatera.

Zupełnie mi ta książka nie podeszła. Pomysł na fabułę mało oryginalny. Dużo chaosu, gubiłam się w przygodach głównego bohatera.