Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Czesław Chruszczewski
![Czesław Chruszczewski](https://s.lubimyczytac.pl/upload/authors/36859/981038-140x200.jpg)
Źródło: https://zbioryspoleczne.pl/dokumenty/PL_2136_030_0001_0085
15
6,1/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, literatura piękna
Urodzony: 08.05.1922Zmarły: 12.02.1982
Czesław Leszek Chruszczewski ur. 8 maja 1922 w Łodzi. Syn dziennikarza Stanisława Kempnera-Chruszczewskiego. Podczas okupacji działał w organizacji konspiracyjnej. Uczestnik powstania warszawskiego. Po wojnie mieszkał w Kaliszu, później w Poznaniu. Pracował jako dziennikarz w „Expressie Poznańskim", a od 1958 w rozgłośni PR. W latach 1975-1981 pełnił funkcję prezesa Poznańskiego Oddziału ZLP. Zmarł 12 lutego 1982.
Debiutował w roku 1958, Napisał kilkadziesiąt słuchowisk, scenariuszy filmowych i telewizyjnych. Autor kilkunastu tomów opowiadań i powieści o tematyce fantastycznej: Bardzo dziwny świat (1960); Magiczne schody (1965); Pacyfik-Niebo (1967); Bitwa pod Pharsalos (1969); Różne odcienie bieli (1970); Rok 10 000 (1973); Dookoła tyle cudów (1973); Fenomen Kosmosu (1975); Potrójny czas galaktyki (1976); Powtórne stworzenie świata (1979); Gdy Niebo spadło na Ziemię (1978); Miasto nie z tej planety (1981). Wszystkie utwory ukazały się w Poznaniu nakładem Wydawnictwa Poznańskiego.
Czesław Chruszczewski był również redaktorem dwóch antologii: Ludzie i gwiazdy (wybór opowiadań SF pisarzy krajów demokracji ludowej, współautor J. Kaczmarek, Wyd. Pozn. 1976); Gwiazdy Galaktyki antologia opowiadań fantastycznonaukowych pisarzy węgierskich, współautor P. Kuczka, Wyd. Pozn. 1981).
Powieść Czesława Chruszczewskiego Fenomen Kosmosu została przełożona na węgierski (1977); tom opowiadań Różne odcienie bieli na niemiecki (1976). Czesław Chruszczewski był aktywnym działaczem międzynarodowego ruchu pisarzy SF; dzięki jego inicjatywie Poznań stał się jednym z ośrodków tej literatury (w latach 1973-1976 odbywały się tu międzynarodowe spotkania twórców SF). Autor Roku 10 000 był członkiem Prezydium Europejskiego Komitetu SF. Za twórczość literacką i działalność organizatorską uzyskał wiele nagród i wyróżnień. W 1972, na I Kongresie Europejskim, SF, zorganizowanym przez Weneckie Centro Culturi SF, otrzymał nagrodę specjalną „Europa SF-Special-Eurocon I-Trieste 1972", a w 1973, podczas Międzynarodowego Spotkania Pisarzy SF w Poznaniu-Nagrodę Główną za książkę Rok 10 000. II Kongres Europejski SF w Grenoble (1974) wyróżnił go nagrodą za całokształt twórczej i aktywnej działalności w dziedzinie SF, a w 1976 nagrodę specjalną przyznał mu III Kongres Europejski SF w Poznaniu. W 1960 za słuchowisko Fotel na autostradzie Czesław Chruszczewski otrzymał nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, a w 1973 za opowiadanie Bank uczuć - nagrodę Festiwalu Artystycznego „Wiosna Opolska 73". W 1966 nagrodzony został za działalność w dziedzinie słuchowisk radiowych, a w 1977 w 25-lecie pracy pisarskiej za całokształt twórczości literackiej.
Twórczość Czesława Chruszczewskiego mimo jej oficjalnej nobilitacji, wzbudzała zawsze w komentarzach i opiniach krytyków wiele polemik, sporów i kontrowersji. Chruszczewski nie opisuje konfliktów między człowiekiem i maszyną, nie próbuje przewidzieć konsekwencji rozwoju techniki i cywilizacji. Opowieści autora Roku 10 000, usytuowane na marginesie literatury science fiction, graniczą raczej z konwencją baśni, przypowieści, są nader często odmianą XX-wiecznej powiastki filozoficznej, transpozycją wątków dydaktycznych: adresowane do zwolenników literatury refleksyjnej, wychowawczej, ilustrują tezy światopoglądowe i etyczne. Tym też należy tłumaczyć ich pozorne niekonsekwencje motywacyjne, uproszczony rysunek bohatera, schematyzm epizodycznej fabuły (opartej najczęściej na motywie m podróży kosmicznej i kontaktu z kosmitami). Akcja wielu utworów stanowi pretekst do wypowiadania treści filozoficznych i moralnych.
Mentorstwo Chruszczewskiego wywodzi się z kręgu oświeceniowego racjonalizmu, jest czasami gorzkie i krytyczne, ale nie jątrzące - raczej pobłażliwe i wybaczające, pozbawione odcieni katastroficznych, zakładające, że mieszkańcy Błękitnej Planety sami poradzą sobie z trapiącymi ich problemami. W ulubionym temacie autora, kontakcie z obcą cywilizacją, nasze wady, ograniczenia, namiętności (poczytywane najczęściej za wstydliwy rozdział Judzkiej biografii) stają się formą identyfikacji człowieka, pozwalają odnaleźć wartość naszej egzystencji w różnorodności możliwych bytów. To z lekka ironiczne przesłanie jest wiodącym motywem twórczości Chruszczewskiego; kontakt z Innym Rozumem nie polega na rozwiązywaniu zagadek logicznych, lecz egzystencjalnych - jest pretekstem do obserwacji zachowania wysłanników dalekiego zwiadu. Sprawą otwartą pozostaje wartościowanie dorobku pisarza. Powiastka filozoficzna była gatunkiem o wyraźnym nacechowaniu historycznym, stąd też próby zaadaptowania tej formy do współczesnych warunków kulturowych są już odczuwane jako wyraźna stylizacja literacka.
Debiutował w roku 1958, Napisał kilkadziesiąt słuchowisk, scenariuszy filmowych i telewizyjnych. Autor kilkunastu tomów opowiadań i powieści o tematyce fantastycznej: Bardzo dziwny świat (1960); Magiczne schody (1965); Pacyfik-Niebo (1967); Bitwa pod Pharsalos (1969); Różne odcienie bieli (1970); Rok 10 000 (1973); Dookoła tyle cudów (1973); Fenomen Kosmosu (1975); Potrójny czas galaktyki (1976); Powtórne stworzenie świata (1979); Gdy Niebo spadło na Ziemię (1978); Miasto nie z tej planety (1981). Wszystkie utwory ukazały się w Poznaniu nakładem Wydawnictwa Poznańskiego.
Czesław Chruszczewski był również redaktorem dwóch antologii: Ludzie i gwiazdy (wybór opowiadań SF pisarzy krajów demokracji ludowej, współautor J. Kaczmarek, Wyd. Pozn. 1976); Gwiazdy Galaktyki antologia opowiadań fantastycznonaukowych pisarzy węgierskich, współautor P. Kuczka, Wyd. Pozn. 1981).
Powieść Czesława Chruszczewskiego Fenomen Kosmosu została przełożona na węgierski (1977); tom opowiadań Różne odcienie bieli na niemiecki (1976). Czesław Chruszczewski był aktywnym działaczem międzynarodowego ruchu pisarzy SF; dzięki jego inicjatywie Poznań stał się jednym z ośrodków tej literatury (w latach 1973-1976 odbywały się tu międzynarodowe spotkania twórców SF). Autor Roku 10 000 był członkiem Prezydium Europejskiego Komitetu SF. Za twórczość literacką i działalność organizatorską uzyskał wiele nagród i wyróżnień. W 1972, na I Kongresie Europejskim, SF, zorganizowanym przez Weneckie Centro Culturi SF, otrzymał nagrodę specjalną „Europa SF-Special-Eurocon I-Trieste 1972", a w 1973, podczas Międzynarodowego Spotkania Pisarzy SF w Poznaniu-Nagrodę Główną za książkę Rok 10 000. II Kongres Europejski SF w Grenoble (1974) wyróżnił go nagrodą za całokształt twórczej i aktywnej działalności w dziedzinie SF, a w 1976 nagrodę specjalną przyznał mu III Kongres Europejski SF w Poznaniu. W 1960 za słuchowisko Fotel na autostradzie Czesław Chruszczewski otrzymał nagrodę Komitetu do Spraw Radia i Telewizji, a w 1973 za opowiadanie Bank uczuć - nagrodę Festiwalu Artystycznego „Wiosna Opolska 73". W 1966 nagrodzony został za działalność w dziedzinie słuchowisk radiowych, a w 1977 w 25-lecie pracy pisarskiej za całokształt twórczości literackiej.
Twórczość Czesława Chruszczewskiego mimo jej oficjalnej nobilitacji, wzbudzała zawsze w komentarzach i opiniach krytyków wiele polemik, sporów i kontrowersji. Chruszczewski nie opisuje konfliktów między człowiekiem i maszyną, nie próbuje przewidzieć konsekwencji rozwoju techniki i cywilizacji. Opowieści autora Roku 10 000, usytuowane na marginesie literatury science fiction, graniczą raczej z konwencją baśni, przypowieści, są nader często odmianą XX-wiecznej powiastki filozoficznej, transpozycją wątków dydaktycznych: adresowane do zwolenników literatury refleksyjnej, wychowawczej, ilustrują tezy światopoglądowe i etyczne. Tym też należy tłumaczyć ich pozorne niekonsekwencje motywacyjne, uproszczony rysunek bohatera, schematyzm epizodycznej fabuły (opartej najczęściej na motywie m podróży kosmicznej i kontaktu z kosmitami). Akcja wielu utworów stanowi pretekst do wypowiadania treści filozoficznych i moralnych.
Mentorstwo Chruszczewskiego wywodzi się z kręgu oświeceniowego racjonalizmu, jest czasami gorzkie i krytyczne, ale nie jątrzące - raczej pobłażliwe i wybaczające, pozbawione odcieni katastroficznych, zakładające, że mieszkańcy Błękitnej Planety sami poradzą sobie z trapiącymi ich problemami. W ulubionym temacie autora, kontakcie z obcą cywilizacją, nasze wady, ograniczenia, namiętności (poczytywane najczęściej za wstydliwy rozdział Judzkiej biografii) stają się formą identyfikacji człowieka, pozwalają odnaleźć wartość naszej egzystencji w różnorodności możliwych bytów. To z lekka ironiczne przesłanie jest wiodącym motywem twórczości Chruszczewskiego; kontakt z Innym Rozumem nie polega na rozwiązywaniu zagadek logicznych, lecz egzystencjalnych - jest pretekstem do obserwacji zachowania wysłanników dalekiego zwiadu. Sprawą otwartą pozostaje wartościowanie dorobku pisarza. Powiastka filozoficzna była gatunkiem o wyraźnym nacechowaniu historycznym, stąd też próby zaadaptowania tej formy do współczesnych warunków kulturowych są już odczuwane jako wyraźna stylizacja literacka.
6,1/10średnia ocena książek autora
213 przeczytało książki autora
339 chce przeczytać książki autora
6fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Bitwa pod Pharsalos. Podróże w czasie i przestrzeni
Czesław Chruszczewski
5,8 z 5 ocen
9 czytelników 0 opinii
1969
Pacyfik-Niebo: ziemia, kosmos, ziemia
Czesław Chruszczewski
6,0 z 4 ocen
11 czytelników 0 opinii
1967
Najnowsze opinie o książkach autora
Fenomen Kosmosu Czesław Chruszczewski ![Fenomen Kosmosu](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/68000/68294/989364-352x500.jpg)
5,8
![Fenomen Kosmosu](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/68000/68294/989364-352x500.jpg)
Autor przedstawia nam zjednoczone społeczeństwo globalne, w którym nikt przed nikim nie musi paranoicznie pilnować wielkich tajemnic. Każda grupa społeczna i indywidualna jednostka ma prawo wyrazić swoje niejasności, opinie i usprawnienia. Nie ma potrzeby planowania intryg, oszustw, matactw. Okazuje się, że wszędobylski monitoring całej populacji może być pomocny w ogólnym rozwoju ludzkości, jeśli użyty jest z dobrymi intencjami, w centralnie planowanej gospodarce planetarnej, nastawionej na uważną i pomysłotwórczą eksplorację Kosmosu.
Refleksje zawarte w tym utworze wyraźnie wychodzą poza zwykły rozwój technologiczny cywilizacji ludzkiej i jej sumę doświadczeń metodą naukową. Przekaz nacechowany jest próbami transcendencji humanizmu i transhumanizmu, bez wchodzenia w kolizję z etyką uniwersalną.
Miejscami książka może wydać się nieco chaotyczna lub poetycka. Pisarz w tych fragmentach stara się przebić przez zasłonę banalnej sfery materialnej w kierunku subtelniejszej sfery nieograniczonej przestrzeni, a następnie do mniej oczywistych strumieni świadomości sensorycznych i uniwersalnych (niezwiązanych z określonymi formami życia). Wszystko to po to, aby lepiej zrozumieć rzeczywistość oraz istotę czynu ku wyższym wartościom, ponad nadmierną gadaninę i zgiełk bodźców fizycznych (które często potrafią skutecznie odciągnąć od głębszej analizy sytuacji).
Witajcie w Kosmosie, gdzie teoria jest tylko po to, aby służyć konstruktywnej praktyce postępu indywidualnego i kolektywnego istot rozumno-etycznych.
Powtórne stworzenie świata Czesław Chruszczewski ![Powtórne stworzenie świata](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/68000/68860/989366-352x500.jpg)
5,5
![Powtórne stworzenie świata](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/68000/68860/989366-352x500.jpg)
Mam ogromny sentyment do tego autora. Jego utopie są bardzo przyjemne w odbiorze - Chruszczewski się nie patyczkuje, ludzie w jego opowieściach są kryształowi, nawet terroryści z jego światów są racjonalni, humanitarni i podskórnie dobrzy.
Jego największym dziełem pozostaje "Gdy niebo spadło na ziemie" (pozdrawiam użytkownika Problem),które było najbardziej spójne wewnętrznie. Natomiast "Powtórne Stworzenie Świata" zaczyna się cudownie, onieśmiela i zachwyca - ale później konstrukcja świata i fabuła chwieją się i ledwo dojeżdżają w jednym kawałku do końca. Chruszczewski zbyt bardzo zafiksował się na swoich morałach i przesłaniach, nie dopilnował tonu i wszystko się rozłazi w szwach.
Moje luźne spostrzeżenie: pamiętacie Lovecrafta? On zawsze pisał o niewypowiedzianej grozie, obłędzie i kosmicznym zagrożeniu nie do objęcia rozumem. Natomiast Chruszczewski dokładnie odwrotnie: w natchniony sposób pisze o wymykającym się rozumowi pięknie kosmosu, nadziei i szczęściu - <czymże jest moja wiedza wobec niezliczonych informacji ciągle napływających z Kosmosu. Przemawiają do mnie tyloma językami, dźwiękami, niezliczoną ilością barw. Malują zachwycające krajobrazy dalekich planet. Widoki tych wspaniałych krain wyzwalają tęsknotę, kosmiczną nostalgię za ekstraktem piękna>.