Święty człowiek!

Ks. Zieja to ascetyczny posąg magnetycznie przyciągający tych których spotkał na swojej drodze poprzez prawdziwą świętość swojej postawy i wypowiedzianego słowa. Słowa zawsze pełnego mądrości i ewangelicznego dobra. Żył Ewangelią i to dosłownie, dlatego preferował niezłomny nonkonformizm poprzez ubóstwo oraz pomaganie słabszym. Wędrujemy przez ten święty żywot wraz z XX wieczną historią Polski zaczynając od m.in.: dzieciństwa, pieszej pielgrzymki do Rzymu bez paszportu, działalność w ośrodku dla niewidomych w Laskach, działalność w czasie wojny, powstania warszawskiego, w czasach PRL, w czasach wspierania KORu i Solidarności.

Dowiedziałem się też takich ciekawostek: jaki był motyw nauczenia się języka szwedzkiego przez ks Zieje... a więc jaki był powód przetłumaczenia jednej z moich ulubionych książek "Drogowskazy" byłego sekretarza ONZ Daga Hammarskjölda oraz dlaczego ks. Zieja chciał dołączyć do Mahatmy Ghandiego.

Przytoczę jeszcze dwa znamienne fragmenty z wypowiedzi ks Zieji pochodzące z książki:

"...Czy nie nastąpiło jednak wyraźne odrodzenie wiary w Polsce spowodowane wyborem Karola Wojtyły na papieża?
Na pewno to najbardziej wpłynęło na odmianę i pragnienie odrodzenia; tylko że nie widzę, aby te treści, które Papież rzuca w świat i one do nas docierają, były traktowane tak, jak powinno się przyjmować Ewangelię. W Kościele katolickim zaraz po niej idą słowa Papieża, a u nas słuchane są one głównie dlatego, że zostały wypowiedziane przez Polaka. Jego polskość główną rolę gra - że to nasz Papież i temu podobne. Nie bardzo mnie to cieszy, bo przecież każdy papież jest następcą Piotra. Każdy! I słowo idące od niego przyjmuję jako idące od następcy Piotra. A gdyby on był Niemcem - i takie treści nam podawał - czy również byśmy się entuzjazmowali...?" (Książka została pierwszy raz wydana w 1993 r.

"...Kiedy czytam Ewangelię, to nie tylko myślę o nawracaniu na nią Żydów, ale marzę o tym, żeby tak zwani chrześcijanie też nawrócili się na Dobrą Nowinę. To, co się nazywa katolicyzmem i jako takie jest cenione, szerzone - nie wystarcza. Trzeba zwrócić uwagę na życie Ewangelią, na to, do czego ona wzywa, czego wymaga. Pozwolę sobie postawić taki zarzut katolikom, że za mało znają, czytają i rozważają Ewangelię po to, żeby ją realizować. Za mało. Tego nie ma. Od tego nawrócenia trzeba zacząć - i wtedy dopiero, razem z Żydami, których się wzywa do Kościoła, wejść do niego, ale takiego, jaki jest zapowiadany w Ewangelii. Co jest jego znamieniem? Królestwo Boże. Chrystus chodził po Galilei, głosząc Ewangelię Królestwa Bożego. Piłatowi mówił, że jest królem, ale że królestwo Jego nie jest z tego świata. Po Zmartwychwstaniu przez czterdzieści dni przebywał z uczniami i mówił im o Królestwie Bożym..."

Gorąco polecam!

Święty człowiek!

Ks. Zieja to ascetyczny posąg magnetycznie przyciągający tych których spotkał na swojej drodze poprzez prawdziwą świętość swojej postawy i wypowiedzianego słowa. Słowa zawsze pełnego mądrości i ewangelicznego dobra. Żył Ewangelią i to dosłownie, dlatego preferował niezłomny nonkonformizm poprzez ubóstwo oraz pomaganie słabszym. Wędrujemy przez ten święty...