Jakimś cudem skończyłam... Zacznę od tego, że odwlekałam przeczytanie tej książki, ale nie wytrzymałam - po prostu musiałam ją przeczytać! No i się nie zawiodłam...
Nie wiem dlaczego, ale w pewnym sensie znałam zakończenie już jak rozpoczęłam czytać początek... Nie jestem pewna, czy to było tak proste do rozwikłania czy nie, ale jedno wiem: od samego początku ta osoba musiała umrzeć... To sprawiło sporo bólu w moim sercu, bo kiedy coś strasznego, czego nie jesteś jeszcze świadom, ale podświadomie wiesz, że tak jest, sprawia, że czujesz się tak, a nie inaczej. Hehe, ale zakręciłam tą myśl, w każdym bądź razie: tak było w moim przypadku.
Co do treści: naprawdę świetna i zachwyca oryginalnością, ale nie wiem dlaczego mam taki niedosyt, bo gdzieś między początkiem a środkiem akcja staje się bardzo podobna do poprzednich tomów i jakimś takim trafem nie przemawia już do mnie ten tom trylogii tak mocno jak poprzednie…
Muszę przyznać, że „Studnia wieczności” o dziwo nie ma 500 stronicowego przypomnienia co się działo w poprzednim tomie, co mi się bardzo w niej podobało, bo w końcu po co powtarzać poprzednie części? Warto skupić się na tym co miało być w tym tomie i autorka o dziwo o tym wiedziała w odróżnieniu od innych książek tego typu (dla młodzieży)!

„- Doktor Van Ripple powiedział mi, że iluzja działa, ponieważ patrzący chcą w nią wierzyć. No więc dobrze. Dajmy im to, czego chcą – zamykam spór.”

Przytoczyłam ten cytat dla przykładu – jest ich całkiem sporo, a przynajmniej ja kilka wychwyciłam;) Ten jest szczególny bo mógłby być definicją… (tutaj wstawcie czego, bo zapewne macie różne wersje…)

Nie potrafię nic więcej napisać poza: POLECAM!


„- Nie, nie jestem (sama). Jestem taka jak wszyscy na tym głupim, cholernym, zdumiewającym świecie. Niedoskonała. Nawet bardzo. Ale pełna nadziei. Nadal jestem sobą.(…)”

Jakimś cudem skończyłam... Zacznę od tego, że odwlekałam przeczytanie tej książki, ale nie wytrzymałam - po prostu musiałam ją przeczytać! No i się nie zawiodłam...
Nie wiem dlaczego, ale w pewnym sensie znałam zakończenie już jak rozpoczęłam czytać początek... Nie jestem pewna, czy to było tak proste do rozwikłania czy nie, ale jedno wiem: od samego początku ta osoba...