Głównym atutem całości jest świetna, wiarygodna historia tułaczki bohaterek - jak wojna potrafi rzucać ludzi w nieoczekiwane miejsca. Zaskoczeniem był dla mnie język - rozgadanie energicznej (sama przyznała, że w sklepiku oszukiwała klientów) kobiety, której postrzeganie wydarzeń jest subiektywne i wynikające z całkowitej naiwności politycznej (dużo można w tym odnaleźć refleksje na temat obyczajowości Włochów i ich stosunku do wojny, na której wyróżniali się głownie nieudolnością - jakby całkowicie nie była w ich interesie). Kolejnym atutem są postacie drugoplanowe (we fragmentach pomiędzy wędrówkami obok codziennych czynności innych niż podczas dostatku główną treścią są spotkania z przeróżnymi Włochami ilustrujące ich postawy wobec czasów biedy i bezprawia) - szeroki przekrój obyczajowy, a np. postacią Michaela daje przemówić ideowemu komuniście.
Przez większą część nie mogłem zrozumieć znaczenia tytułu - w nim obie bohaterki są traktowane na równi, podczas gdy przemawia tylko ta pierwsza, a druga jest bezwolna. Dopiero końcówka wyjaśnia kwestię, czy idealizm i prawie religijna ,,czystość" jest moralnie dobra i dopasowana do realnej dorosłości.

Głównym atutem całości jest świetna, wiarygodna historia tułaczki bohaterek - jak wojna potrafi rzucać ludzi w nieoczekiwane miejsca. Zaskoczeniem był dla mnie język - rozgadanie energicznej (sama przyznała, że w sklepiku oszukiwała klientów) kobiety, której postrzeganie wydarzeń jest subiektywne i wynikające z całkowitej naiwności politycznej (dużo można w tym odnaleźć...