,,Wspomnienia z domu umarłych" już od dawna widniały na mojej prywatnej liście książek obowiązkowo do przeczytania. Dlatego wielka była moja radość gdy się okazało, że są one w posiadaniu mojej lokalnej, niezbyt niestety zasobnej biblioteki.

Przyznaję, że byłam przygotowana na mocne opisy katorżniczego życia. Wyobrażałam sobie jakieś swoiste, syberyjskie piekło z 50-stopniowym mrozem, chorobami, brudem, głodem, pracą ponad siły, wszami i pluskwami.

A co zrobił Dostojewski?
Oczywiście nie mógł skupić się na takich ,,oczywistościach" jak brud czy wszy. O tym prawie w ogóle nie wspomina.

Oczywiście na pierwszym planie, jak zresztą zawsze u Niego - są ludzie i ich natura. Dostojewski w każdych okolicznościach rozkłada przedstawicieli najróżniejszych typów ludzi na czynniki pierwsze, poddaje ich obserwacji, robi na poszczególnych przypadkach swoistą psychoanalizę.

Mi osobiście szczególnie zapadł w pamięć fragment, w którym Dostojewski opisuje jak więźniowie organizują przedstawienie teatralne z okazji świąt. Jak się angażują, jak wczuwają w role, z jaką radością i zachwytem potem oglądają...

Twórczość i wnioski Dostojewskiego wprawiają mnie zawsze w szczególny nastrój którego nie umiem opisać.
I tylko tak sobie siedzę i myślę potem, że - oj! biedna ta nasza ludzka natura, ile się musimy jako ludzie sami ze sobą naszarpać i namęczyć. I jak trudno jest zrozumieć nieraz człowieka i jego zachowanie.

Moim zdaniem jest to książka typowo dla oddanych czytelników Dostojewskiego przyzwyczajonych do jego stylu. Wymaga głębszego zrozumienia i przemyślenia, ale taki już jest Dostojewski i za to go uwielbiam. Styl opowiadania Dostojewskiego jest niepowtarzalny, nie do podrobienia.
Jeśli kogoś interesuje i fascynuje Rosja tak jak mnie to polecam! W końcu katorga w więzieniu stanowi cząstkę historii tego kraju.

Tak się jeszcze zastanawiam co by powiedzieli na takie odbywanie kary współcześni więźniowie wylegujący się w przytulnych celach z pełną miską jedzenia.

,,Wspomnienia z domu umarłych" już od dawna widniały na mojej prywatnej liście książek obowiązkowo do przeczytania. Dlatego wielka była moja radość gdy się okazało, że są one w posiadaniu mojej lokalnej, niezbyt niestety zasobnej biblioteki.

Przyznaję, że byłam przygotowana na mocne opisy katorżniczego życia. Wyobrażałam sobie jakieś swoiste, syberyjskie piekło z...