To, co u Martina uwielbiam najbardziej, czyli postacie (choć tutaj dosyć schematyczne, w porównaniu z bohaterami PLiO), opisy - rozbudowane, lecz nie nużące, za to bardzo oddziałowujące na wyobraźnię. Odczucia bohaterów, wciąż zmieniające się strony "dobra" i "zła". I, wreszcie, klimat. Opowieść niezwykle klimatyczna, a składają się na to wszystkie wcześniej wymienione elementy, a także coś jeszcze, coś, czego nie potrafię nazwać. Zazwyczaj, czytając powieści fantastyczne, z góry wiem, że dobro zwycięży. Tu nie miałam takiej pewności. Zresztą, kto tu jest "dobrem"?

Muszę jednak zaznaczyć, że wydawnictwo popełniło spory błąd, umieszczając na tyle okładki informację, że jest to historia o wampirach, co mogło zniechęcić część ludzi, reszcie zaś zabrać moment niepewności, kim jest JY.

Czy jest to horror? Moim zdaniem, pomimo paru brutalnych scen, nie.

Martin wciąż oceniany jest przez pryzmat PLiO. Ja postarałam się odebrać przekaz powieści, zapominając, kto jest jej autorem. I wydaje mi się, że było to dobre podejście, gdyż osoby spodziewające się akcji gnającej na łeb, na szyję mogą czuć się zawiedzione "Fevre Dream".

To, co u Martina uwielbiam najbardziej, czyli postacie (choć tutaj dosyć schematyczne, w porównaniu z bohaterami PLiO), opisy - rozbudowane, lecz nie nużące, za to bardzo oddziałowujące na wyobraźnię. Odczucia bohaterów, wciąż zmieniające się strony "dobra" i "zła". I, wreszcie, klimat. Opowieść niezwykle klimatyczna, a składają się na to wszystkie wcześniej wymienione...