Jestem pokoleniem czytającym "Chatę wuja Toma".Wylewając przy tej lekturze całe wiadra łez.Przez wiele lat jakoś nie miałam okazji przeczytać tego typu książki.Książki,która odsłania drastycznie oblicza rasizmu.Pewnego dnia ,na jednym z portali przeczytałam recenzję "Służących"Kathryn Stockett.Zaintrygowała mnie recenzja bardzo.Tak bardzo,że postanowiłam jak najszybciej przeczytać książkę "Służące"Lata sześćdziesiąte ubiegłego stulecia.W niewielkim miasteczku amerykańskiego Południa mieszkają trzy niezwykłe kobiety.Murzyńskie służące ,które na każdym kroku odczuwają skutki rasizmu i biała dziewczyna stawiająca swoje pierwsze kroki jako redaktorka jednego z pism kobiecych.Skeetter Phelan,bo tak się nazywa postanawia zerwać zasłonę milczenia i napisać o rasizmie i segregacji rasoeaj,z którą nie może się pogodzić.Namawia służące do zwierzeń i pisze książkę.Potajemnie i w okowach strachu słyszy opowieści kobiet,od których włos się jeży i pięści same zaciskają w poczuciu bezsilności i złości.Książka wywołuje wielkie poruszenie w miasteczku.Dyskusję,która otwiera być może nowe horyzonty dla czarnoskórych służących.

Jestem pokoleniem czytającym "Chatę wuja Toma".Wylewając przy tej lekturze całe wiadra łez.Przez wiele lat jakoś nie miałam okazji przeczytać tego typu książki.Książki,która odsłania drastycznie oblicza rasizmu.Pewnego dnia ,na jednym z portali przeczytałam recenzję "Służących"Kathryn Stockett.Zaintrygowała mnie recenzja bardzo.Tak bardzo,że postanowiłam jak najszybciej...