Nigdy specjalnie nie gustowałam w książkach podróżniczych czy krajoznawczych. Sięgnęłam po tę z powodu ładnej okładki i ciekawego tytułu, zajrzałam do środka... i od razu mnie wciągnęła. Trafiłam na fragment napisany w sposób zabawny, nieco przewrotny, o oryginalnym spojrzeniu na rzeczywistość, a potem okazało się, że cała książka napisana jest w ten właśnie sposób. Autor jest niemieckim dziennikarzem, który na kilka lat przeniósł się z rodziną do Skandynawii. Opowiada o Norwegii, Szwecji, Islandii w sposób, jaki może to zrobić tylko obcokrajowiec, a właściwie tylko Niemiec. Nie opisuje faktów, które wszystkim są znane, a właśnie takie sprawy, o których mało kto wie (no dobra, ja przynajmniej nie wiedziałam). Czy wiedzieliście, że na Islandii autentycznie wierzy się w istnienie elfów (ludzie! co w związku z tym się wyprawia!)? Czy wiedzieliście, że statystyczny Norweg swoim krowom na zimę zakupuje specjalne grzejące materace do spania? (koszt jednego 100 euro, na 20 krów to nie lada wydatek!) - podobno, gdy jest im ciepło, dają więcej mleka no i są po prostu szczęśliwsze. :D Czy wiecie, że przebywając dłuższy czas w Szwecji, nie ukryjecie przed służbami publicznymi żadnych faktów ze swojego życia? (nawet tego, że Wasz kot przechodzi kwarantannę na granicy - tak, nawet zdrowe zwierzę wprowadzające się do Szwecji musi odbębnić swoje na granicy, by się zaaklimatyzować i legalnie zamieszkać w tym kraju).

Nigdy specjalnie nie gustowałam w książkach podróżniczych czy krajoznawczych. Sięgnęłam po tę z powodu ładnej okładki i ciekawego tytułu, zajrzałam do środka... i od razu mnie wciągnęła. Trafiłam na fragment napisany w sposób zabawny, nieco przewrotny, o oryginalnym spojrzeniu na rzeczywistość, a potem okazało się, że cała książka napisana jest w ten właśnie sposób. Autor...