Oko za oko, ząb za ząb, czy też jak ktoś woli odpłacił się pięknym za nadobne. Te dwie myśli najbardziej pasują mi do Petera, bohatera książki, który w dziewiętnaście minut odegrał się na swoich prześladowcach. Ci, przez wiele lat dokuczali mu i wyśmiewali się z niego "udowadniając", że są panami/paniami życia. W jednej chwili nieśmiały i zamknięty w sobie chłopak, który od nikogo przez wiele lat nie otrzymał pomocy, postawia zemścić się, dokonując masakry stulecia, w swoim niewielkim miasteczku. Czy bohater musiał, dokonać aż tak strasznego czynu, aby go szanowano i nie uważano za frajera, z którego wszyscy szydzą? A co ze świadkami tej tragedii, rodzinami zabitych i rannych oraz rodzicami Petera, którzy nie byli przygotowani na taki rozwój wydarzeń? Ale czy to też przypadkiem nie wina oprawców, dzieciaków, którym nudziło się w szkole i potrzebowali żywej zabawki, która w przeciwieństwie do pluszaka ma jakieś uczucia? Może Peter nie widział innego rozwiązania, bo nikt nie chciał mu w tym pomóc i został z tym problemem sam? Możliwe, że gdyby ktoś(rodzice, nauczyciele, Josie, Derek) zechcieliby zainteresować się jego problemem wspólnie wymyśliliby lepsze rozwiązanie, które nie skrzywdziłoby tylu osób? Na te pytania powinien odpowiedzieć już indywidualnie każdy kto weźmie do ręki tę dość obszerną książkę.

Oko za oko, ząb za ząb, czy też jak ktoś woli odpłacił się pięknym za nadobne. Te dwie myśli najbardziej pasują mi do Petera, bohatera książki, który w dziewiętnaście minut odegrał się na swoich prześladowcach. Ci, przez wiele lat dokuczali mu i wyśmiewali się z niego "udowadniając", że są panami/paniami życia. W jednej chwili nieśmiały i zamknięty w sobie chłopak, który od...