Drogi Pamiętniczku!
Skończyłam dziś książkę "Przysięga Krwi" Richelle Mead. Pewnie pamiętasz wspominałam Ci o poprzednich częściach. Trzecia zaczynała mnie już trochę nudzić, ale postanawiłam, że nie skończę serii w środku. Jak się coś zaczyna to trzeba skończyć. Dobrze, że tego nie zrobiłam, bo bardzo bym żałowała. Kolejna, czwarta już część, jest o niebo lepsza od poprzedniej.
Ale muszę Ci powiedzieć, że zaczynałam dwa razy, pierwszy raz zaraz po przeczytaniu trzeciej, jednak nie mogłam się wciągnąć, coś mnie odpychało. Drugie podejście zrobiłam po przeczytaniu kilku innych książek, to zrobiło mi dobrze. Odpoczęłam trochę od części, która mnie nie zachwyciła i z nowym nastawieniem sięgnęłam po tę część.

„Ci którzy tańczą na krawędzi mroku i szaleństwa, nie powinni ryzykować.”

Muszę Ci jednak powiedzieć, że nie zaczyna się imponująco. Rose wyruszała na poszukiwanie Dymitra, który jak wiesz z poprzednich części, które Ci opisywałam zamienił się w skrzygę. Dawno temu Roza obiecała mu, że zabiję go jeśli zamieni się w strzygę. Dziewczyna nie mając innego punktu zaczepienia udaje się na Syberię, chcę odnaleźć rodzinną wioskę Dymki. Jednak, czy jest to proste? Na początku zatrzymuję w rosyjskich barach dla elity, dykretnie podpytuje, zabija liczne strzygi. Niestety zostawia ślady, poznaję dziewczynę, która nie jest wampirem, lecz zna sekret. Razem udają się do wioski Dymitra, ale czy jest dla niego szansa? Czy ma w sobie choć iskierkę życia? Czy Rose będzie musiała go zabić i czy wypełni obietnicę?
Wiele pytań, wiele odpowiedzi, ten tom wiele wyjaśnia. Pewnie domyślasz się, co było drugim powodem sięgnięcia po kontynuację? Było nim to, że zakończenie mnie zainteresowało, wiedziałam, że muszę dowiedzieć się więcej, dlatego wypożyczyłam kolejną książkę. Ty pewnie po ostatniej recenzji byłeś ciekawy, mam nadzieję.
Rose główna bohaterka, zawsze silna, bezwzględna, dąząca do celu, często lekkomyslna, taką ją znamy, ale tu poznajemy dużo innych cech, które posiada. Jedną z nich jest determinacja, miała obrane zadanie, chciała je wykonać. Napotykała konsekwencje i miałą watpliwości, co według mnie było dobre, bo mogłam poczuć się jak ona, lepiej ją zrozumieć, zwykli ludzie często popełniają błedy, nie są doskonali. Umiała wszystko przezwyciężać, starać się wrócić do obranej drogi, nie zbaczac ze szlaku. Wiele razy widziemy jej błędy, konsekwencje złych wyborów, wiemy, że strata Dumitra ją zabolała osłabiła. Rose się zmieniła, jak dla mnie na lepsze.

„Roza... Zapomniałaś moją pierwszą lekcję: nigdy się nie wahaj.”

Strasznie podoba mi się ten cytat, oddaję cała treść książki, wiele wypadków zdarzało się przez wątpliwości, a dało, by się ioch ominąć.
Ach, Dymitr, Dymitr, Dymitr, nie lubiłam go za bardzo, był dla mnie zaidealny, po prostu nie lubię gdy bohaterki zakochujące się w ideałach, wole takich typów z pod ciemnej gwiazdy, lub z chumorem. Jednak ta postać uległa zmianie, po przemienie stał się innym człowiekiem, zaczął mi się podobać, ale stał się lekkim szaleńcem. Wielkie zmiana dla tak ułozonego i dobrze sprawującego się człowieka. Nie zasmuciła mnie ostatnia scena z nim, to było szybkie, ale bardzo mi się spodobało, trochę zaskoczyło, ale na pewno spodobało. Ciekawie rozwiązane, jednak mam nadzieję, ze jeszcze się ta osóbka pojawi. Nadal jestem team Adrian.
Inne postacie, które doszły w tym tomie tez mnie zainteresowały, najbardziej Avery, fajna dziewczyna, może stroszkę szalona, demoniczna, ale intrygująca. Dobrze, że pojawiają się też xli bohaterowie bez nich książka byłaby mdła, przeciez na początku trzeba wysłuchiwac narzekać Rose z spowodu straty ukochanego, wyrzutów sumienia z powodu opuszczenia Lissy, trochę tego za dużo. Dobrze, ze wątki były mieszane.
Okładka nie zasługuję według mnie na wielkie słowa pochawały, jakoś mnie nie przyciąga, nie wiem, nie lubię okłądek tej serii, nie kojarzą mi się z nią. Książkę na pewno polecam, jest to dobra, przyjemna lektura, można ją dość szybko przeczytać. Miłego czytania.
Żegnaj pamiętniczku, może kiedyś napiszę Ci najciekawsze fragmenty, lecz teraz musisz zadowolić się jedynie tymi kilkoma zdaniami. Nie martw się niedługo znowu napiszę o kolejnej książkę, może będzie to nawet kolejny tom "W mocy ducha" tego jeszcze nie wiem, wszystko sie okaże.

Ocena 8/10

cytaty to fragmenty książki

cytaty to fragmenty książki

Drogi Pamiętniczku!
Skończyłam dziś książkę "Przysięga Krwi" Richelle Mead. Pewnie pamiętasz wspominałam Ci o poprzednich częściach. Trzecia zaczynała mnie już trochę nudzić, ale postanawiłam, że nie skończę serii w środku. Jak się coś zaczyna to trzeba skończyć. Dobrze, że tego nie zrobiłam, bo bardzo bym żałowała. Kolejna, czwarta już część, jest o niebo lepsza od...