Nie wiem dlaczego, ale jeżeli chodzi Scarlett i jej historię to jest w niej coś, co powoduję, że z czytania książki czy oglądania filmu kolejny raz, wciąż czerpię przyjemność. Po przeczytaniu "Przeminęło z wiatrem" byłam trochę smutna, że to już koniec. Jednak pewnego razu, podczas moich pierwszych wakacji z Krakowie na targu staroci zobaczyłam książkę z napisem "Scarlett". Odeszłam na chwilę, by zaraz po nią wrócić. Niestety ktoś mnie ubiegł. Było mi smutno. Jednak nie poddałam się i udało mi się ją przeczytać kilkanaście dni później. I kolejny raz po zakończeniu czytania było mi smutno, że to "już". Jednak po 2 latach surfując po siedzi zobaczyłam właśnie ten tytuł. Tym razem zwlekałam z przeczytaniem, bo wiedziałam, że tym razem to już musi być koniec. Cieszyła mnie jednak myśl, że jeszcze trochę będę mogła nacieszyć się tą historią. Czy rzeczywiście się nią nacieszyłam?

Z pewnością książkę czytało mi się dobrze, jednak to już nie było to samo. Coś mi nie grało, tak jakby były jakieś nieprawidłowości między tą powieścią a pierwowzorem. Książkę z pewnością czyta się dobrze, jednak moim zdaniem to najsłabsza z książek dotyczących tej pary. Nie mogę jednak powiedzieć, że jest to zła książka, bo tak nie jest. Dobra, lekka w sam raz na wakacje. Z pewnością czytana na leżaku zadowoli czytelnika. Może gdyby nie te zgrzyty z pierwowzorem oceniłabym ją lepiej.

Nie wiem dlaczego, ale jeżeli chodzi Scarlett i jej historię to jest w niej coś, co powoduję, że z czytania książki czy oglądania filmu kolejny raz, wciąż czerpię przyjemność. Po przeczytaniu "Przeminęło z wiatrem" byłam trochę smutna, że to już koniec. Jednak pewnego razu, podczas moich pierwszych wakacji z Krakowie na targu staroci zobaczyłam książkę z napisem "Scarlett"....