Książka należąca do pozycji opisujących depresję (i choroby mające z nią pewne powiązania) w bardzo profesjonalnym stylu. Raczej trudna w odbiorze, szczególnie fragmenty dotyczące metabolizmu informacyjnego. Zdecydowanie warta przeczytania, ale należy wziąć pod uwagę, że nie są to teksty popularnonaukowe, przez które z łatwością przebrniemy, dowiadując się jakiś ogólników. Autor w szczegółach zagłębia się w przedstawione przez siebie aspekty choroby. Zawiedziona jestem jedynie ostatnim rozdziałem (choć dla niektórych może być on ogromną zaletą książki). Ta cześć napisana jest przez innego autora - psychiatrę Jana Mitarskiego, który przez około 50 stron nakreśla nam historię melancholii, prowadząc przez wszystkie dzieje i autorów, którzy mieli jakiś wkład w rozwój rozumienia depresji i sposoby jej leczenia. Styl w tym rozdziale różni się znacznie od tekstów Kępińskiego i jak dla mnie jest zdecydowanie gorszy. Z drugiej strony dla kogoś kto interesuje się historią psychiatrii, szczególnie w zakresie dotyczącym depresji, rozdział ten jest nieocenionym źródłem odniesień do różnych dziedzin sztuki, literatury i nauki, z którego można czerpać setki inspiracji.

Książka należąca do pozycji opisujących depresję (i choroby mające z nią pewne powiązania) w bardzo profesjonalnym stylu. Raczej trudna w odbiorze, szczególnie fragmenty dotyczące metabolizmu informacyjnego. Zdecydowanie warta przeczytania, ale należy wziąć pod uwagę, że nie są to teksty popularnonaukowe, przez które z łatwością przebrniemy, dowiadując się jakiś ogólników....