Po lekturze opowiadań Hemingway'a umiejscowionych w Madrycie w czasie wojny domowej trudno pozostać bez smutnych refleksji. Czytelnik towarzyszy obrońcom i wyzwolicielom z jednej strony barykady, tej socjalistycznej, gdzie pełno mamy żargonu typu : „obywatelu pozwolicie”, „towarzyszu udajecie się” etc. Z historii wiadomo jednak, że zwycięzcą nie pozostali ci, których wspierał autor. Z ciekawości zerknęłam na bilans ofiar hiszpańskiej wojny domowej: do dziś w zasadzie trudno policzyć, ile istnień ludzkich pochłonęły same działania wojenne, liczba osób skazanych za dyktatury to osobny rozdział. Co gorsza, obie strony konfliktu miały wsparcie międzynarodowe, co "dolewało oliwy do ognia”. Lektura opowiadań Hemingway'a pozostawiła mnie z myślą, iż od głębokiego podziału w społeczeństwie i wzajemnych animozji do nienawiści i rzezi pomiędzy skłóconymi rodakami wcale nie jest daleko. Niestety społeczeństwa nie wyciągnęły nauczki z upiornych wydarzeń przeszłości i nie musimy szukać daleko, aby się o tym przekonać.
Opowiadania polecam, nie zabiorą więcej niż jeden wieczór, a dodatkowo dokształcą z historii.

Po lekturze opowiadań Hemingway'a umiejscowionych w Madrycie w czasie wojny domowej trudno pozostać bez smutnych refleksji. Czytelnik towarzyszy obrońcom i wyzwolicielom z jednej strony barykady, tej socjalistycznej, gdzie pełno mamy żargonu typu : „obywatelu pozwolicie”, „towarzyszu udajecie się” etc. Z historii wiadomo jednak, że zwycięzcą nie pozostali ci, których...