To było moje pierwsze spotkanie z autorką. Starałam się nie nastawiać na nic rewelacyjnego, ale też absolutnie nie nastawiałam się negatywnie. Może dlatego tak dobrze odebrałam tą książkę.
Książkę wcale nie prostą, a pisaną tak, że czyta się prosto, książkę całkiem łatwą do przeczytania, a paradoksalnie poruszającą jeden z bardzo trudnych tematów.
Temat bardzo aktualny- temat trudności w zajściu w ciążę i sprawy z nim związane. Niewiele takich książek na rynku, więc zaciekawiona byłam bardzo.

Czytając poznajemy młode małżeństwo -Anitę i Cypriana - oraz ich najbliższych.
Małżeństwo szczęśliwe, zakochane, na początku swojej rodzinnej ścieżki. Jednak sielanka nie trwa wiecznie. Małżonkowie zaczynają myśleć o dziecku. O swoim dziecku... tym przyszłym, tym o której zaczynają się starać.
I starania te niestety nie wychodzą! Wcale, oj wcale nie łatwa sytuacja. Bo niby wyjść jest wiele, ale... ale każde z nich ma swoje uroki i każde z nich w pewnym momencie zaczyna uwierać. Tak też jest w przypadku Anity i Cypriana. Co przyniosą im te starania, do czego dojdą i co wspólnego z tym ma dziewczyna o imieniu Miranda i tytułowa ryba Fugu ? Hm... to już trzeba samemu przeczytać.
Na pewno warto poobserwować z boku do czego może doprowadzić chęć posiadania dziecka, jak pewne podjęte przez nas decyzje mogą zaważyć na naszym życiu i jak łatwo pod wpływem emocji przyrządzić sobie taką trującą zupę z ryby Fugu- bo z życiem trzeba obchodzić się ostrożnie, właśnie jak z rybą Fugu.Można też samemu spróbować postawić się na miejscu bohaterów i zastanowić się ile my potrafilibyśmy poświęcić by osiągnąć zamierzony cel.
Muszę wspomnieć jeszcze o jednej rzeczy. Naprawdę jestem pod wrażeniem pozytywnym tego jak autorka trzymała mnie w napięciu, jakie potrafiła wywołać we mnie emocje- nie raz chciałam krzyknąć to na jedną, to na drugą bohaterkę, nie raz chciałam nimi potrząsnąć i nie raz w zniecierpliwieniu czekałam co będzie na kolejnej stronie. To naprawdę nie lada wyczyn- zwłaszcza, że książka raczej swoją treścią bliska "czytadłom", a nie kryminałom.

To było moje pierwsze spotkanie z autorką. Starałam się nie nastawiać na nic rewelacyjnego, ale też absolutnie nie nastawiałam się negatywnie. Może dlatego tak dobrze odebrałam tą książkę.
Książkę wcale nie prostą, a pisaną tak, że czyta się prosto, książkę całkiem łatwą do przeczytania, a paradoksalnie poruszającą jeden z bardzo trudnych tematów.
Temat bardzo aktualny-...