Pewnie nieraz spotkaliście się z powiedzeniem ''książka o książkach'',jednak co ono tak dokładnie oznacza ? Moim zdaniem tego określenia możemy użyć wtedy,kiedy w danej powieści autor bądź autorka wykreował bohatera,który jest wielkim pasjonatem literatury,więc mówi o niej z zamiłowaniem oraz opowiada o swoich początkach z książkami,zdradza niektóre z czytelniczych nawyków czy także poddaje ocenie konkretnych autorów i ich dzieła.W takim przypadku nie jeden mól książkowy czytając ''książkę o książkach'' czułby,że dane fragmenty opowiadają o nim samym.Nie miałam okazji sięgnąć po tego typu lekturę (a przynajmniej nie kojarzę tego) aż do teraz,kiedy przyszło mi wypożyczyć ''Czytelniczkę Znakomitą''.Okazała się ona idealną pozycją na wolne,po majówkowe dni.

Przedstawiana rzeczywistość jest czystą fikcją literacką,jednak dziejące się na kartach tej książki wydarzenia teoretycznie mogłyby się wydarzyć.Jakie skutki pozostawiłoby to za sobą w przyszłości,to już inna kwestia.Autor ukazał czytanie książek jako coś szybko uzależniającego,z czym trudno jest mi się nie zgodzić,gdyż sama odczuwałam tego skutki.W dodatku było to swego rodzaju utrapienie dla wszystkich z otoczenia królowej,która każdą rozmowę sprowadzała do tematu książek.Łatwo mi się z takim zachowaniem identyfikować,doskonale rozumiem też potrzebę bohaterki do rozmów o niedawno przeczytanych powieściach.Zauważyłam także zjawisko ''bycia rozczarowanym'' nikłą ilością czytelników,co jednak ani razu nie zostało powiedziane wprost,bowiem nie wypadałoby robić takich uwag.

W ''Czytelniczce Znakomitej'' naszą zaczytaną osobą jest Jej Królewska Wysokość lub jak kto woli,monarchini Wielkiej Brytanii.Wydaje mi się,że autorowi w większym stopniu udało się odwzorować jej prawdziwy charakter.Tak właśnie ją sobie wyobrażałam,że jest miłą i pogodną staruszką.Ciężko byłoby znaleźć w tej książce bohaterów negatywnych,gdyż pisarz takowych nie wykreował.Jedyne,co można niektórym zarzucić to fakt,że za pomocą kłamstw i intryg próbowali zakończyć czytelnicze szaleństwo władczyni.Ogólnie postacie zostały dobrze przedstawione,z ciekawością czytało się o napotykających je wydarzeniach i nie mam w tym kierunku większych zarzutów.

W moim odczuciu największą zaletą tej książki jest zawarty w niej humor,który został subtelnie zaserwowany.Przy lekturze nie będziemy wybuchać głośnym śmiechem co drugą stronę,raczej uśmiechniemy się pod nosem i pokiwamy z niedowierzaniem głową.Oczywiście lubię,gdy czytam bardzo zabawne książki,jednak czasem mam potrzebę sięgnąć po coś lżejszego pod tym względem.Również objętościowo jest to ''lekka'' powieść,którą w dodatku dosyć szybko się czyta zważywszy na dynamiczny (no może przesadzam) rozwój akcji.Kluczowy jest tutaj szczegół,że przy napisaniu dłuższej książki nie czytałoby się jej już z takim zainteresowaniem,gdyż tematyka by się zwyczajnie przejadła.

Książka umiliła mi kilka (dokładniej mówiąc,to dwa) wolnych dni od szkoły,jednak to wszystko.Nie wpłynęła na moje życie,nie dała mi do myślenia i podejrzewam,że nie zostanie ona w mojej pamięci na dłużej.Mimo to była dobrą pozycją na powrót do czytania,rozpaliła me czytelnicze żądze i mam nadzieję,że uda mi się do tego powrócić.Myślę,że osoby poszukujące ''książki o książkach'' powinny być z niej zadowolone,ponieważ idealnie wpasowuje się w ten schemat,pozostając jednocześnie na tyle oryginalna,że może po nią sięgnąć także każdy inny czytelnik.Gusta są różne,mi ''Czytelniczka Znakomita'' spodobała się,choć nie wywarła na mnie piorunującego wrażenia,co rzecz jasna zostanie uwzględnione przy jej ocenie.

Pewnie nieraz spotkaliście się z powiedzeniem ''książka o książkach'',jednak co ono tak dokładnie oznacza ? Moim zdaniem tego określenia możemy użyć wtedy,kiedy w danej powieści autor bądź autorka wykreował bohatera,który jest wielkim pasjonatem literatury,więc mówi o niej z zamiłowaniem oraz opowiada o swoich początkach z książkami,zdradza niektóre z czytelniczych nawyków...