"Sanktuarium" to kryminał z dodatkiem thrillera - do tego okraszony wielowątkowym, acz nienachalnym romansem. Książka, mimo iż tak na prawdę nie mam się do czego przyczepić - nie porwała mnie jakoś specjalnie. Nie przyprawiła o palpitacje serca i bezsenność.
Dobra.
Niezaprzeczalnie jest dobra..
Podparta rzetelnym warsztatem i dużą praktyką twórczą pani Nory, posiada wszystkie cechy jakich oczekuje się po dobrej ksiązce. Ciekawie skonstruowana i zgrabnie opisana akcja, pełne portrety charakterologiczne bohaterów.. to wszystko jest.. tyle że oprócz tego wszystkiego co jest, to jednak jeszcze czegoś zabrakło.
Czego?
Moim skromnym zdaniem - jakiegoś zapalnika.
Tego nieuchwytnego elementu, który powoduje, że książki po prostu nie można odłożyć ani na chwilę. Tutaj.. cóż czyta się niezaprzeczalnie miło i lekko, ale nie ma żadnego stresu, kiedy lekturę trzeba odłożyć, bo wzywają obowiązki.
Co do fabuły, też mogłabym na upartego poręcić nosem.
Motyw popełnianych zbrodni okazał się jakby znajomy (w jakieś książce, nie pamiętam w której, już czytałam o bardzo podobnym motywie. Więc oryginalność uzyskuje mały minusik )Zagadka mogłaby być bardziej skomplikowana... Dość szybko udało mi się wytypować postać mordercy- i do tego trafnie ! :)) Sytuację w moim przypadku ratowały wątki romantyczne, których po prostu nigdy nie mam dość i które, dobrze spisane i poprowadzone, zawsze odrobinę podniosą moją ocenę.
Podsumowując - "Sanktuarrium" to miła książeczka, ale na raz. Odpowiednia na leniwe popołudnie. Zapewnia przyjemne spędzenie czasu, lecz nie zapadnie ani w serce ani nawet w pamięć czytelnika.

"Sanktuarium" to kryminał z dodatkiem thrillera - do tego okraszony wielowątkowym, acz nienachalnym romansem. Książka, mimo iż tak na prawdę nie mam się do czego przyczepić - nie porwała mnie jakoś specjalnie. Nie przyprawiła o palpitacje serca i bezsenność.
Dobra.
Niezaprzeczalnie jest dobra..
Podparta rzetelnym warsztatem i dużą praktyką twórczą pani Nory, posiada...