Po przeczytaniu „Dziennika Mai” Isabel Allende, pobiegłam do biblioteki po kolejne książki tej autorki. Urzeczona budowaniem przez nią nastroju miejsc, w których odbywa się akcja oraz wielowątkowością powieści, zapragnęłam więcej! Mój wybór padł na „Córkę fortuny”, chociaż zanim zabrałam ją ze sobą do domu, kilka razy wczytywałam się w opis, gdyż okładka sugerowała….rzewne dziewiętnastowieczne romansidło.

Jeśli chodzi o pierwsze wrażenie – na szczęście pozytywnie się rozczarowałam. W książce znajdziemy wątek romansowy, który jest wręcz zarzewiem dalszych zdarzeń, jednak jest on na szczęście mało rozbudowany. Tutaj mała uwaga: motyw miłości czy romansu w książce sam w sobie mnie nie odstręcza, pod warunkiem, że jest napisany ze smakiem i bez zbędnych kwiecistych opisów;) Czytelnicy tzw.”harlequinów”, a także „50 twarzy Greya” raczej nie znajdą na moim blogu niczego dla siebie :)

„Córka…” jest jeszcze bardziej wielowątkowa niż „Dziennik…”, gdzie tak naprawdę wątki były dwa. W „Córce..” przenosimy się z Chile, na statek wiozący poszukiwaczy złota na odkrywane dopiero tereny obecnej Ameryki Północnej, prosto ze statku lądujemy w Kalifornii, a w międzyczasie poznajemy ówczesne Chiny, razem z jednym z bohaterów, Tao Chien’em. Klimat odwiedzanych wraz z bohaterami miejsc jest jednym z największych atutów powieści Allende. Możemy naprawdę poczuć atmosferę „gorączki złota”, a także zrozumieć los kobiet w dziewiętnastowiecznym Kantonie. Niestety, książka momentami mi się dłużyła, akcja mogłaby być bardziej wartka, a nie tak rozwleczona. Co do głównych bohaterów: ani ich nie polubiłam szczególnie, ani też nie wzbudzali mojej niechęci. Słowem: byli mi dość obojętni, a to chyba mocny minus dla powieści.

„Córka fortuny” to pierwsza część z trylogii „Dom Duchów”, niestety nie sięgnę raczej po kolejne, gdyż dalsze losy bohaterów są mi dość obojętne. Czeka na mnie za to inna książka tej autorki – „Suma naszych dni”, która jest niejako autobiografią Allende. Liczę na bardziej realne postacie [w końcu z życia wzięte;)] oraz na soczyste opisy Chile. Czy się nie zawiodę? O tym przeczytacie już niebawem :)

Po przeczytaniu „Dziennika Mai” Isabel Allende, pobiegłam do biblioteki po kolejne książki tej autorki. Urzeczona budowaniem przez nią nastroju miejsc, w których odbywa się akcja oraz wielowątkowością powieści, zapragnęłam więcej! Mój wybór padł na „Córkę fortuny”, chociaż zanim zabrałam ją ze sobą do domu, kilka razy wczytywałam się w opis, gdyż okładka sugerowała….rzewne...