Dla mnie osobiście jest to arcydzieło absolutne! Może i nie należy do najłatwiejszych, ale nie da się jej tak po prostu zamknąć i odłożyć, jako że juz w samej swej warstwie fabularnej jest niezwykle wciągająca. Światem stworzonym przez autora w tej ksiażce po prostu sie żyje, tak dla samego siebie mógłbym ją nazwać epicką epopeją, choć ogólnie może to nieco przesadzone wyrażenie. Co z tego, ze opisuje raczej świat wymyślony przez autora i to ciągłe napięcie pomiędzy nim a światem "normalnym", światem rzeczywistym, jeśli być może czytelnik tęskni bądz to za takim wyższym światem harmonii duchowej, naukowej i kulturalnej bądz - przeciwnie - jego tęsknoty przyciągają go do świata codziennych spraw. Ta druga z tęsknot jak zawsze u autora pięknie wyrażona. Czy da się pogodzić oba światy, nie tracąc przy tym samego siebie, swej indywidualności - czy nawet - indywidualizmu? Po przeczytaniu tej książki zastanawiałem się, czy warto w dalszym ciągu czytać literaturę piękną - bo po co, jeśli dzieło swojego życia już przeczytałem i nie znajdę z pewnością nic tak pięknego...Gdy wrażenie z czasem opadło uzmysłowniłem sobie tylko, że tak jak ta książka mnie zaskoczyła swym bogactwem treści, tak na pewno jeszcze wiele innych mnie w czymś zaskoczy.

Dla mnie osobiście jest to arcydzieło absolutne! Może i nie należy do najłatwiejszych, ale nie da się jej tak po prostu zamknąć i odłożyć, jako że juz w samej swej warstwie fabularnej jest niezwykle wciągająca. Światem stworzonym przez autora w tej ksiażce po prostu sie żyje, tak dla samego siebie mógłbym ją nazwać epicką epopeją, choć ogólnie może to nieco przesadzone...