The Royal Daughter

"Córka z Grecji" - trzecia część cyklu "Utracone córki" Sorai Lane.
W każdej książce z serii główne bohaterki otrzymują na spotkaniu w londyńskiej kancelarii prawnej, znalezione w domu zmarłej kobiety, która przed laty prowadziła placówkę dla samotnych matek, tajemnicze pudełko z sentymentalnym drobiazgiem, który należał do członka ich rodziny. W najnowszej powieści Ella spogląda na wyblakłą czarno-białą fotografię nieznanej kobiety i dziecka leżącą obok pożółkłego fragmentu nut. Bohaterki podejmują się odkrycia tajemnic swoich rodzin i swego dziedzictwa, przy okazji odnajdując własną drogę i szczęście. Powieści łączy również akcja rozgrywająca się w dwóch planach czasowych w najpiękniejszych zakątkach świata, w tym przypadku w Grecji. Oczywiście także lekki i przyjemny styl autorki, dzięki któremu przepadałam słuchając poprzednich dwóch części.
Z niecierpliwością czekałam na trzecią, niestety ta historia mnie nie zachwyciła aż tak bardzo.
O ile w poprzednich tomach cyklu miejsca stanowią równie ważną rolę, co bohaterowie, o tyle tutaj jest inaczej. Za dużo w niej Anglii, a za mało opisów greckiej wyspy Skopelos (znanej z filmu "Mamma Mia") - najbardziej zielonej, cieszącej turystów swym tradycyjnym urokiem i spokojną atmosferą. Wyspy z licznymi białymi kościółkami z charakterystycznymi szaro-białymi kopułami i pokrytymi łupkiem dachami. Pełnej tawern wzdłuż portu oferujących świeże owoce morza i dania rybne. Pełnej malowniczych miejsc, bogatej w zabytki i kulturalne imprezy. Zatem pole do pisarskiego popisu jest ogromne. Czytając "Córkę z Włoch" i "Córkę z Kuby" miałam ochotę poznać opisane przez Lane miejsca i ludzi, tym razem nie poczułam chęci wybrania się w podróż do Grecji, by wędrować śladami bohaterów, posmakować tego, co oni, poznać miejscową społeczność, obyczaje i lokalną historię.
Sam wątek królewskiego rodu, zmuszonego do opuszczenia swojego kraju i rozpoczęcia nowego życia w Londynie jest bardzo ciekawy, lecz według mnie również zbyt skąpo poprowadzony. Zabrakło mi też tego czegoś, co sprawiło, że od poprzednich części nie mogłam się oderwać. Emocji, czy zwrotów akcji, dzięki którym ta historia zapadłaby głęboko w mojej pamięci.
Naprawdę polubiłam cykl "Utracone córki", dlatego z ogromnym bólem piszę słowa, iż to najsłabsza jego część.
Mimo to, z ciekawością przeczytam bądź wysłucham kolejny, pt. "Córka z Genewy".

"Córka z Grecji" - trzecia część cyklu "Utracone córki" Sorai Lane.
W każdej książce z serii główne bohaterki otrzymują na spotkaniu w londyńskiej kancelarii prawnej, znalezione w domu zmarłej kobiety, która przed laty prowadziła placówkę dla samotnych matek, tajemnicze pudełko z sentymentalnym drobiazgiem, który należał do członka ich rodziny. W najnowszej powieści Ella...

Książka bardzo podobna do wcześniejszych z tej serii. Bardzo mnie poruszyła, czego się nie spodziewałam. Chyba najbardziej z dotychczas przeczytanych z tej serii. Uważam, że warto sięgnąć po nią jak i po całą serię.

Książka bardzo podobna do wcześniejszych z tej serii. Bardzo mnie poruszyła, czego się nie spodziewałam. Chyba najbardziej z dotychczas przeczytanych z tej serii. Uważam, że warto sięgnąć po nią jak i po całą serię.

Podobnie jak poprzednie pozycje serii także i ta zabiera nas we wspaniałą podróż do pięknych zakątków świata i skomplikowanych losów bohaterów. Życie bywa zawiłe, a relacje międzyludzkie trudne, ale zawsze warto wierzyć, że los może nas pozytywnie zaskoczyć i obdarować czymś zupełnie nieoczekiwanym. To moja refleksja po przeczytaniu tej książki.

Podobnie jak poprzednie pozycje serii także i ta zabiera nas we wspaniałą podróż do pięknych zakątków świata i skomplikowanych losów bohaterów. Życie bywa zawiłe, a relacje międzyludzkie trudne, ale zawsze warto wierzyć, że los może nas pozytywnie zaskoczyć i obdarować czymś zupełnie nieoczekiwanym. To moja refleksja po przeczytaniu tej książki.

Zdecydowanie lubię takie melancholijne powieści. "Córka z Grecji" to już trzeci tom z serii "Utracone córki", a ja nadal jestem tak samo zakochana we wszystkich częściach. Autorka kreuje świat, który otula nas niczym cieplutki szalik.



Tym razem wybieramy się w podróż do Grecji. Cofamy się w czasie i mamy okazję spacerować urokliwymi uliczkami wraz z Aleksandrą, a po latach - z Ellą. Śledzimy miłosne poczynania kobiet i porównujemy podejście do wielu spraw na przestrzeni lat.



Nie ukrywam, że momentami pękało mi serce. Poznając losy Aleksandry nie mogłam zrozumieć, dlaczego los postanowił ją tak źle potraktować. Serce łamało mi się w wielu chwilach, a łza kręciła się w oku.



"Córka z Grecji" to piękna podróż w głąb serca. To opowieść o miłości - tej prawdziwej, ciężkiej, ale także tej, dzięki której unosimy się na wietrze niczym piórka. Jestem przekonana, że fani Autorki będą zadowoleni i tak jak ja, z niecierpliwością będziecie czekać na kolejne tomy.

Zdecydowanie lubię takie melancholijne powieści. "Córka z Grecji" to już trzeci tom z serii "Utracone córki", a ja nadal jestem tak samo zakochana we wszystkich częściach. Autorka kreuje świat, który otula nas niczym cieplutki szalik.



Tym razem wybieramy się w podróż do Grecji. Cofamy się w czasie i mamy okazję spacerować urokliwymi uliczkami wraz z Aleksandrą, a po...

Urzekająca powieść o podobnym schemacie jak dwie poprzednie. Współcześnie, w londyńskiej kancelarii prawnej Ella otrzymuje pamiątki pozostawione w domu samotnej matki – domu Hope. Jest to czarno – biała fotografia nieznanej jej kobiety i niemowlęcia oraz pożółkła kartka z nutami.
Tropem pamiątek Ella próbuje rozwiązać zagadkę rodzinną, której początki należy szukać w Grecji na wyspie Skopelos wśród wód morza Egejskiego.
Akcja powieści toczy się dwutorowo: w Londynie oraz Grecji w czasach 1967 – 1974 XX wieku, kiedy w tym kraju wybuchła wojna domowa i panujący król oraz związane z jego rodziną kręgi arystokracji zmuszone zostały do opuszczenia kraju.
Historia rodzinna Elli jest ściśle związana z historią Grecji, jej prababcia oraz babcia zmuszone zostały do opuszczenia swojej ojczyzny.
Piękny romans z tłem obyczajowym o wielu sekretach i tajemnicach rodzinnych. W tle środowisko utalentowanych muzycznie artystów.
To historia o tym jak przeszłość przodkiń łączy i pomaga odnaleźć własną drogę do szczęścia.

Urzekająca powieść o podobnym schemacie jak dwie poprzednie. Współcześnie, w londyńskiej kancelarii prawnej Ella otrzymuje pamiątki pozostawione w domu samotnej matki – domu Hope. Jest to czarno – biała fotografia nieznanej jej kobiety i niemowlęcia oraz pożółkła kartka z nutami.
Tropem pamiątek Ella próbuje rozwiązać zagadkę rodzinną, której początki należy szukać w...

Mój największy zachwyt nad tą książką jest taki, że wciąż powstają książki w stylu mojej ukochanej Lucindy Riley. Zdaje sobie sprawę, że są to dwie zupełnie inne autorki, ale jednak podczas czytania nie da się ich nie porównać, bo obie w cudowny sposób piszą powieści, które są ponadczasowe i przedstawiają relacje rodzinne, które sięgają przodków wiele lat wstecz.

Zagadki, odkryte powiązania rodzinne i wiele tajemnic, które odkrywamy jako czytelnicy to główna zaletą tej książki i całej serii Utraconych Córek. Autorka pisze w bardzo wciągający i angażujący sposób i ta seria bardzo trafia w mój gust. A w dodatku ta szata graficzna sprawia, że chce się ją mieć na półce. Polecam do wspólnego czytania razem z mamą i babcią - nie będziecie się nudzić!

Mój największy zachwyt nad tą książką jest taki, że wciąż powstają książki w stylu mojej ukochanej Lucindy Riley. Zdaje sobie sprawę, że są to dwie zupełnie inne autorki, ale jednak podczas czytania nie da się ich nie porównać, bo obie w cudowny sposób piszą powieści, które są ponadczasowe i przedstawiają relacje rodzinne, które sięgają przodków wiele lat wstecz.

Zagadki,...

23/2024 🎧 kolejna książka z serii umilacz podczas krzątania się po domu.

23/2024 🎧 kolejna książka z serii umilacz podczas krzątania się po domu.

A co przez tę smutną niedzielę przeczytałam.
Córka z Grecji 🪄Soraya Lane 🪄 Seria 🪄Wydawnictwo Albatros🪄 Literatura kobieca

Trzeci tom zaplanowanego na osiem powieści cyklu obyczajowego „Utracone córki” za mną. Nie będę ukrywać. Wzruszyłam się i to znacząco.😢 „Córka z Grecji” to chwytająca za serce powieści. To historia przesiąknięta sekretami, piękną miłością do muzyki i drugiej osoby, złymi decyzjami, bólem, ale i sercem, które zawsze wskaże właściwy kierunek. To losy dwojga młodych ludzi, którym wmówiono … i tu ugryzę się w język.
🫢
Z zainteresowaniem śledziłam akcję rozgrywa się w dwóch planach czasowych- współczesny Londyn oraz począwszy od roku 1967, Ateny, losy dwóch bohaterek-jedną z nich jest Isabella Rose (Ella),współczesna mieszkanka Londynu oraz Aleksandra Konstantinidis- Greczynka. Kobiety dzieli mnóstwo aspektów, a łączy jedno małe pudełko znalezione pod deskami podłogi w placówce nazywanej Domem Hope.

Zachwyciłam się wieloma mądrościami lektury:
🗞️ „Zaufanie to coś, na co trzeba zapracować”,
🗞️ „Mama była dla mnie wszystkim (…) dzięki niej warto było żyć"- cudownie opisana miłość do matki.
🗞️" Tylko lustro mówi nam co innego, w nim wyglądamy o wiele starzej, niż jesteśmy w środku”.

Cudowna, emocjonalna, mądra lektura, w której Autorka zaprosiła czytelnika do pauzy, do wykonania wdechu i wydechu, i zastanowienia się, co tak naprawdę jest istotne w życiu, o co walczymy , o czym marzymy.

Pokochałam serię „Utracone córki”, gdyż opowiada o niezwykłych, odważnych kobietach, które los wystawił na ciężką próbę. Rozsiane po świecie starają się odnaleźć swoją tożsamość. Szukają tego, na co w prawdziwym życiu niejednokrotnie nie mamy odwagi. 💕
To niezwykła historia i nie mogę się doczekać, kiedy odkryję- przeżyję kolejny tom z tej serii.

A co przez tę smutną niedzielę przeczytałam.
Córka z Grecji 🪄Soraya Lane 🪄 Seria 🪄Wydawnictwo Albatros🪄 Literatura kobieca

Trzeci tom zaplanowanego na osiem powieści cyklu obyczajowego „Utracone córki” za mną. Nie będę ukrywać. Wzruszyłam się i to znacząco.😢 „Córka z Grecji” to chwytająca za serce powieści. To historia przesiąknięta sekretami, piękną miłością do muzyki i...

Trzecia z kobiet, która odbiera tajemniczą przesyłkę, pozostawioną w domu Hope. Dokąd zawiedzie ją historia, związana z przedmiotami, odnalezionymi w małym pudełku?

To nie jest książka o leniwie spędzanym czasie w pięknych, greckich miejscowościach. Nie - to powieść o ludzkim dramacie, emocjonującej miłości, ale też pięknym, chociaż rozrywającym serce jej zakończeniu.

Wspaniała kontynuacja, w moim prywatnym rankingu najlepsza z całej serii. Polecam :)

Trzecia z kobiet, która odbiera tajemniczą przesyłkę, pozostawioną w domu Hope. Dokąd zawiedzie ją historia, związana z przedmiotami, odnalezionymi w małym pudełku?

To nie jest książka o leniwie spędzanym czasie w pięknych, greckich miejscowościach. Nie - to powieść o ludzkim dramacie, emocjonującej miłości, ale też pięknym, chociaż rozrywającym serce jej...

Jeśli lubicie czasem przeczytać powieść lekką, nie wymagającą nadmiernego skupienia, w której z góry wiadomo, że finał wywoła uśmiech na twarzy, to taki komfort zapewni Wam nie tylko „Córka z Grecji”, ale cała seria „Utracone córki” autorstwa Sorai Lane. W każdej z nich możemy nie tylko z przyjemnością śledzić rozwijające się pomiędzy kolejnymi parami uczucie, ale przede wszystkim zwiedzać fascynujące kraje i otrzeć się o ich koloryt podążając za tajemniczymi przesyłkami z przeszłości.

Z bohaterkami pierwszych dwóch tomów skosztowaliśmy klimatu Kuby i Włoch, a tym razem zamieszkująca w Londynie miłośniczka sztuki, Ella, odnajduje w pudełku należącym do jej przodkini tropy kierujące ją do klimatycznej Grecji. Ciekawość odkrycia historii swojej babki i własnych korzeni zbliża ją do Gabriela, jej nastoletniej miłości, ale też skłania ją do zastanowienia się nad własnym życiem i wyborami.

Autorka prowadzi nas przez dwie linie czasowe płynnie i zajmująco łącząc współczesną narrację z retrospekcjami. Stopniowo zgłębiamy tajemnice przeszłości, z której wyłania się obraz tragicznej miłości i olbrzymiej muzycznej pasji potrafiącej łączyć nawet po wielu latach. Czy przykład babki i wsparcie ukochanego dadzą Elli siłę, by odważyć się na powrót do malowania stanowiącego sens jej życia i pogodzić z przeszłością, której nie może zmienić?

To piękna historia miłosna z muzyką, sztuką i inspirującą Grecją w tle mówiąca również o utracie, tęsknocie, szukaniu własnego miejsca w świecie i spełnianiu marzeń. To też opowieść o relacjach rodzinnych, czasem tych trudnych i bolesnych i tych, które warto pielęgnować. To podróż pełna wewnętrznych odkryć, ale też magicznych krajobrazów, dźwięków muzyki i bogactwa sztuki, a autorka zgrabnie wzbogacając ją o wątek romantyczny czyni z niej cudownie ciepłą i urzekającą opowieść.

Już wyczekuję kolejnego tomu planowanego na październik, który wraz z czwartą córką przeniesie nas do urokliwej Genewy. Zaplanujcie sobie i Wy w kalendarzu czas na tę fascynującą podróż.

Jeśli lubicie czasem przeczytać powieść lekką, nie wymagającą nadmiernego skupienia, w której z góry wiadomo, że finał wywoła uśmiech na twarzy, to taki komfort zapewni Wam nie tylko „Córka z Grecji”, ale cała seria „Utracone córki” autorstwa Sorai Lane. W każdej z nich możemy nie tylko z przyjemnością śledzić rozwijające się pomiędzy kolejnymi parami uczucie, ale przede...