Mam mieszane uczucia co do mocnej "inspiracji" Lucindą Riley. Bardzo podobna budowa. Poszukiwanie przodka po wskazówkach w postaci pozostawionych przedmiotów, 2 przeplatane ze sobą linie czasowe, ale ogólnie przyjemna.

Mam mieszane uczucia co do mocnej "inspiracji" Lucindą Riley. Bardzo podobna budowa. Poszukiwanie przodka po wskazówkach w postaci pozostawionych przedmiotów, 2 przeplatane ze sobą linie czasowe, ale ogólnie przyjemna.

Córka z włoch to tom pierwszy zaplanowanej na osiem część serii powieści obyczajowej utracone córki. W londyńskiej kancelari prawnej spotyka się kilka osób, każda z nich otrzymuje pudełka z pamiątkami znalezionymi w domu zmarłych przodków. Lilii też po swojej zmarłej babci takie dostaje. W pudełku znajduje się przepis na ciastka oraz fragmet programu La Scal. Dokąd te tropy zaprowadzą? W książce tej mamy też opisane dziejącą się w XX wieku historię miłosną Estee i Felixa. Mnie książka się bardzo podobała, bo oddaje idealnie klimat Włoch i miłości. Polecam ją wszystkim faom Soaray Lane oraz wszystkim którzy lubią roamnse.

Córka z włoch to tom pierwszy zaplanowanej na osiem część serii powieści obyczajowej utracone córki. W londyńskiej kancelari prawnej spotyka się kilka osób, każda z nich otrzymuje pudełka z pamiątkami znalezionymi w domu zmarłych przodków. Lilii też po swojej zmarłej babci takie dostaje. W pudełku znajduje się przepis na ciastka oraz fragmet programu La Scal. Dokąd te...

Po zakończeniu cyklu „Siedem sióstr” Lucindy Riley szukałam czegoś, co zapełni pustkę jaką odczuwa zapewne każdy miłośnik książek, który emocjonalnie wiąże się z czytaną historią. Seria o zaginionych córkach jest godnym polecenia następcą „Siedmiu sióstr”. Przenosi nas w piękne zakątki świata gdzie poznajemy zawiłe losy bohaterów, wzruszając do łez.

Po zakończeniu cyklu „Siedem sióstr” Lucindy Riley szukałam czegoś, co zapełni pustkę jaką odczuwa zapewne każdy miłośnik książek, który emocjonalnie wiąże się z czytaną historią. Seria o zaginionych córkach jest godnym polecenia następcą „Siedmiu sióstr”. Przenosi nas w piękne zakątki świata gdzie poznajemy zawiłe losy bohaterów, wzruszając do łez.

Lekko napisana historia, dziejąca się w dwóch płaszczyznach czasowych.
Losy dwóch kobiet łączy zagadka kryjąca się w niespodziewanym podarunku.
W tle Włochy, winobranie i oczywiście wakacyjna miłość...

Styl autorki kojarzy mi się z pisarstwem Jojo Moyes albo Sarah Jio.
Może nie zapadnie w pamięć na wieki, ale przyjemna rzecz do posłuchania.

Lekko napisana historia, dziejąca się w dwóch płaszczyznach czasowych.
Losy dwóch kobiet łączy zagadka kryjąca się w niespodziewanym podarunku.
W tle Włochy, winobranie i oczywiście wakacyjna miłość...

Styl autorki kojarzy mi się z pisarstwem Jojo Moyes albo Sarah Jio.
Może nie zapadnie w pamięć na wieki, ale przyjemna rzecz do posłuchania.

Zawsze sceptycznie podchodzę do wszelkiego porównywania twórczości autorów, aczkolwiek tutaj chwyt marketingowy się sprawdził. Ponieważ bardzo lubię książki Lucindy Riley, zachęta o podobieństwie do jej powieści skusiła mnie, by zapoznać się z „Córką z Włoch”. Muszę przyznać, że fabuła szybko mnie do siebie przyciągnęła i zafascynowała na tyle, że do samego końca bardzo chciałam poznać losy Lily oraz jej babki i prababki, które nie są może wybitnie dramatyczne, ale potrafią poruszyć emocjami czytelnika.
Autorka prowadzi akcję za pomocą dwóch linii czasowych – współczesnego Londynu oraz Włoch od okresu 1937 roku do 1955 roku. Zdecydowanie bardziej zainteresowały mnie losy Estee, prababki Lily, która od najmłodszych lat znosi ogromną presję ze strony swojej matki. Wytchnienie daje jej przyjaźń z chłopcem, Feliksem, w którym z czasem mocno się zakochuje. Ich uczucie nie ma jednak przyszłości, mimo to zarówno Estee, jak i Feliks nie potrafią o sobie zapomnieć. Nieco inaczej wygląda opowieść z perspektywy Lily, która poszukuje odpowiedzi na pytania o pochodzeniu swojej babki, zaś sama świadomość o tym, iż może mieć włoskie korzenie, mocno ją szokuje. Historia Lily nie była w moim odczuciu tak smutna, jak Estee, nie dostarczyła mi aż tylu wrażeń, jak ta o jej prababce, nie znaczy to jednak, że była zła. Poszukiwanie tożsamości rodzinnej, a także motyw pudełek z pamiątkami będącymi kluczem do tej tożsamości stanowił intrygujący oraz oryginalny wątek (chociaż biorąc pod uwagę podobieństwo do serii „Siedem sióstr”, nie jest już aż tak oryginalny). Trochę ubogi był za to wątek romantyczny pomiędzy Lily, a Antoniem, bardziej liczyłam na więcej scen konfliktowych na tym tle, ale nie rozczarowałam się. Fabuła związana z doszukiwaniem się przez główną bohaterkę własnej genealogii była wystarczająco rozbudowana, by mnie zaciekawić.
Cała książka została napisana w lekkim stylu, mogę nawet pokusić się o stwierdzenie, iż jest to bardziej wakacyjna lektura z uwagi na szybkość czytania, objętość, włoski klimat oraz tempo akcji. Chociaż seria jest porównywana do powieści Lucindy Riley, na pewno się od niej różni i nie oczekiwałabym takich samych wrażeń. Jedynym podobieństwem może być tajemnica związana z pochodzeniem i motywem trudnej przeszłości przodków głównych bohaterów, ale reszta jest zupełnie inna. Niemniej losy Lily i Estee potrafią zaciekawić czytelnika i uprzyjemnić wieczór. Ja ze swojej strony bardzo polecam, zwłaszcza fanom lżejszych powieści obyczajowych.

Zawsze sceptycznie podchodzę do wszelkiego porównywania twórczości autorów, aczkolwiek tutaj chwyt marketingowy się sprawdził. Ponieważ bardzo lubię książki Lucindy Riley, zachęta o podobieństwie do jej powieści skusiła mnie, by zapoznać się z „Córką z Włoch”. Muszę przyznać, że fabuła szybko mnie do siebie przyciągnęła i zafascynowała na tyle, że do samego końca bardzo...

Mam wrażenie, że najgorszą krzywdą dla książki jest reklama: "Dla fanek pióra Lucindy Riley"... Być może przez to oczekiwałam wielkiego woow, jakie zawsze towarzyszyły mi przy powieściach Riley. Tymczasem otrzymałam połowę tego "wooow".

Tymczasem czytelnik otrzymuje coś nowego, wręcz odświeżającego. Uwielbiam włoski klimat w książkach, ogólnie dla mnie to jest jedna gwiazdka w opinii. Tutaj włoskie tło, winnice w dużej części podnosiły moje zdanie. Zabrakło mi głębszego wejrzenia w relację Lily i Antonia, miałam wrażenie, że wszystko dzieje się za szybko. Prawdopodobnie nie potrzebnie porównywałam powieść z działami Riley.

Mimo to pochłonęłam książkę w dwa dni z przerwą na pracę. Warto przeczytać, aby udać się we włoską podróż do Lombardii oraz spędzić dobre chwile w tradycyjnej winnicy u boku Antonia.

Mam wrażenie, że najgorszą krzywdą dla książki jest reklama: "Dla fanek pióra Lucindy Riley"... Być może przez to oczekiwałam wielkiego woow, jakie zawsze towarzyszyły mi przy powieściach Riley. Tymczasem otrzymałam połowę tego "wooow".

Tymczasem czytelnik otrzymuje coś nowego, wręcz odświeżającego. Uwielbiam włoski klimat w książkach, ogólnie dla mnie to jest jedna...

Wszystko, co związane jest z Włochami, urzeka mnie bardzo! Kocham te klimaty. Ta historia właśnie dzieje się w tym pięknym kraju, gdzie zostałam przeniesiona w magiczny obraz włoskich wzgórz, winnic i zabytkowych miejsc. Uważam, że pomysł na serię i cała fabuła są fantastyczny i oryginalny. Dla mnie jest to nawet intrygujące, bo już jestem ciekawa kolejnej części i wyczekuję.
Ta opowieść wciągnęła mnie od pierwszych stron. Tajemnica, to jest słowo klucz w całej tej zaskakującej książce. A tam, gdzie tajemnica, tam jest apetycznie i emocjonująco.
Oczywiście jak to we Włoszech nie obyło się bez wątku pełnego miłości i zauroczenia.
Podoba mi się główna bohaterka, jej charakter, odwaga, dociekliwość i spontaniczność.
Czyta się bardzo dobrze i lekko, mimo trudnej przeszłości córek i ich córek...
Naprawdę jestem ciekawa co dalej...

Wszystko, co związane jest z Włochami, urzeka mnie bardzo! Kocham te klimaty. Ta historia właśnie dzieje się w tym pięknym kraju, gdzie zostałam przeniesiona w magiczny obraz włoskich wzgórz, winnic i zabytkowych miejsc. Uważam, że pomysł na serię i cała fabuła są fantastyczny i oryginalny. Dla mnie jest to nawet intrygujące, bo już jestem ciekawa kolejnej części i...

Jako fanka sióstr Lucindy Riley sięgnęłam po ta serię która jest podobna jednak pierwsza seria ciut bardziej mi się podobała więc daje oczko mniej

Jako fanka sióstr Lucindy Riley sięgnęłam po ta serię która jest podobna jednak pierwsza seria ciut bardziej mi się podobała więc daje oczko mniej

Gdyby ta książka opierała się głównie na czasie przeszłym, dałabym pewnie siedem lub osiem gwiazdek. Niestety, czasy współczesne to typowy nudny Harlequin. To takie zwykłe czytadło do poduszki.

Gdyby ta książka opierała się głównie na czasie przeszłym, dałabym pewnie siedem lub osiem gwiazdek. Niestety, czasy współczesne to typowy nudny Harlequin. To takie zwykłe czytadło do poduszki.

Bardzo silna inspiracja Lucindą i jej Siostrami. Wg mnie jednak - bez porównania..

Bardzo silna inspiracja Lucindą i jej Siostrami. Wg mnie jednak - bez porównania..