Książka podniosła mnie na duchu jak żadna inna.

Abp. Fulton Sheen jest niezrównany, jeśli chodzi o zdrowe, pełne wiary podejście do życia.

Książka podniosła mnie na duchu jak żadna inna.

Abp. Fulton Sheen jest niezrównany, jeśli chodzi o zdrowe, pełne wiary podejście do życia.

Czytać powoli i delektować się intelektualną rozkminą, polecam :)

Czytać powoli i delektować się intelektualną rozkminą, polecam :)

Cieszę się, że odkryłam abp. F. Sheena. Książka podnosi na duchu, koi zszargane nerwy i daje do myślenia. Zapisuję kilka cytatów, które chciałabym sobie po prostu zachować.

"Boimy się śmierci przede wszystkim dlatego, że nie jesteśmy do niej przygotowani. Większość z nas umiera tylko raz, a powinniśmy umierać tysiąc razy - owszem: powinniśmy umierać co dnia. Śmierć jest straszna dla tych, którzy umierają, dopiero kiedy umierają, piękna natomiast dla tych, którzy umierają, zanim umrą."

"Nie ma bowiem innego sposobu, by osiągnąć formę wyższą, jak tylko śmierć dla formy niższej; nie można się radować istnieniem w Chrystusie, jeśli się nie zostanie wyzwolonym z dawnego Adama. Do tych, którzy prowadzą życie umartwień w Panu, śmierć nigy nie przychodzi jak złodziej w nocy, lecz oni ją zaskakują. Umieramy co dnia, by ćwiczyć się w umieraniu, a później dobrze umrzeć."


"Dlaczego dusza idzie do piekła? Przyczyna jest ostatecznie jedna: dusza nie chce kochać. Nie trafia się do piekła po prostu za łamanie przykazań, bo dlaczego złamanie przykazania miałoby zasługiwać na piekło? Bóg zabrania kłamstw, zabójstw, nieuczciwości, cudzołóstwa nie dla własnej rozrywki, ale dlatego, że takie postępowanie nam szkodzi. To nie są arbitralne zakazy. Ich pogwałcenie jest sygnałem naszego sprzeciwu wobec miłości. Boże przykazania są jak instrukcje załączone do urządzenia - jeśli się do nich nie stosujemy, urządzenie nie przyniesie pożytku. A skoro jesteśmy nieszczęśliwi, nie stosując się do instrukcji danych nam przez Kogoś, kto nas kocha, dlaczego zarzucamy Bogu okrucieństwo? Piekło nie jest jakąś usterką Bożej miłości. Jest stanem tych, którzy nie chcą tej miłości Boga - przyjąć".

"Niebo jest wspólnotą, piekło - samotnością".

"Potępieni chcą piekła nie dlatego, że męka sprawia im przyjemność, ale dlatego, że nie chcą Boga. Potrzebują Go, ale Go nie chcą."

"Piekło jest wiekuistym samobójstwem z nienawiści do miłości. Jest nienawiścią do Boga, którego się kocha".

"Kiedy profesor atakuje moralność i kpi z religii wobec uczniów, można być niemal pewnym, że ów człowiek prowadzi niemoralne życie. Dobroć jest dla takich ludzi niewygodna: woleliby,żeby wszyscy byli podobni do nich, bo wtedy nikt nie mógłby niepokoić ich sumienia. Bunt przeciwko dobroci i prawdzie to podstawowa przyczyna prześladowania i wyszydzania wiary"

"Kiedy ludzie tracą wiarę w Boga, stają się samolubni, niemoralni i okrutni. A w ogólnoświatowej skali: kiedy słabnie religijność, wzmaga się tyrania; kiedy przestajemy wierzyc w Stwórcę, tracimy wiarę w ludzkość. Tam, skąd wypędza się Boga, poniża się człowieka."

"Nie powinniśmy myśleć, że Bóg jest dla nas dobry, bo mamy sporo na koncie. Opatrzność to nie bank kredytowy. Świętość polega na uznaniu, że wszystko, co nas spotyka, jest wolą Boga, a nawet na dziękowaniu Mu za wszystko. "

"Zniechęcenie jest formą pychy; smutek często wynika z naszego egoizmu. Kiedy pragniemy tego, czego pragnie Bóg - cokolwiek to jest - nasze życzenia zawsze się spełniają. Kiedy natomiast pragniemy czegoś innego, nie jesteśmy szczęśliwi, dopóki tego nie otrzymamy, a kiedy otrzymujemy, przestajemy się tym cieszyć. To właśnie jest przyczyną naszych huśtawek nastrojów".

"Skoncentrujemy się na czymś innym niż my sami. Pragnijmy tego, czego pragnie Bóg, a naszej radości nikt nam nie odbierze".

"Tych, którzy nas lubią, możemy jedynie lubić, ale tych którzy nas nie lubią , możemy kochać. Zdołamy przejść przez życie, odwzajemniając przyjazne uczucia bez miłości do Boga, ale bez tej miłości nie zdołąmy kochać tych, którzy nas nienawidzą."

"Nieraz uważamy coś za nowoczesne, ponieważ nie umiemy rozpoznać tego, co dawne. Mnóstwo tzw. nowatorskich idei to w rzeczywistości stare błędy, którym nadano nowe nazwy. Przeszłości zawdzięczamy dużo więcej, niż na ogół przypuszczamy."

Cieszę się, że odkryłam abp. F. Sheena. Książka podnosi na duchu, koi zszargane nerwy i daje do myślenia. Zapisuję kilka cytatów, które chciałabym sobie po prostu zachować.

"Boimy się śmierci przede wszystkim dlatego, że nie jesteśmy do niej przygotowani. Większość z nas umiera tylko raz, a powinniśmy umierać tysiąc razy - owszem: powinniśmy umierać co dnia. Śmierć jest...

Wyjątkowa książka którą czyta się jednym tchem ☺️

Wyjątkowa książka którą czyta się jednym tchem ☺️

Jeśli ktoś myśli, że daleko nam do bycia szczęśliwym to jest w błędzie. Te proste historie i trafne porównania z życia wzięte pozwolą niejednej osobie zauważyć, że to, co najbardziej wartościowe dla nas samych jest na wyciągnięcie ręki.

Jeśli ktoś myśli, że daleko nam do bycia szczęśliwym to jest w błędzie. Te proste historie i trafne porównania z życia wzięte pozwolą niejednej osobie zauważyć, że to, co najbardziej wartościowe dla nas samych jest na wyciągnięcie ręki.

Czytałam ją bardzo długo, ale to dlatego, że to zbiór wystąpień, nie jedna całość - w międzyczasie wjeżdżały więc inne książki.
Sheen bardzo ciekawie i dość odkrywczo tłumaczy niektóre prawidłowości w świecie duchowym, do tego językiem lekkim i z humorem.
Do polecenia osobom poszukującym jak i siedzącym już w temacie wiary.

Czytałam ją bardzo długo, ale to dlatego, że to zbiór wystąpień, nie jedna całość - w międzyczasie wjeżdżały więc inne książki.
Sheen bardzo ciekawie i dość odkrywczo tłumaczy niektóre prawidłowości w świecie duchowym, do tego językiem lekkim i z humorem.
Do polecenia osobom poszukującym jak i siedzącym już w temacie wiary.

Książkę przeczytałam w 2 dni (urlop)

Koleżanka powiedziała, że takich poradników nie może czytać. Więc po przeczytaniu tej książki śmiało powiem, że to żaden poradnik ! Tu jest bardzo dużo pytań. Podkreślam bardzo dużo. Celem abp Fulton John Sheen jest raczej doprowadzanie do refleksji nad samym sobą. Do rozważania życia a konkretnie "Czy jesteśmy Stworzeni do szczęścia..." Bardzo fajnie książka jest podzielona na rozdziały (dodam spis treści),na początku każdego rozdziału oraz w dalszej jego części, jest dużo wartościowych myśli autora. Są to zdania bardzo konkretne, które łatwo przyswoić zwykłemu czytelnikowi.
POLECAM !

Spis TREŚCI:
rozdział 1 - Czy jesteśmy szczęśliwi?
rozdział 2 - Jaki jest Bóg?
rozdział 3 - Jacy my jesteśmy ?
rozdział 4 - W jaki sposób staliśmy się takimi ludźmi?
rozdział 5 - Kto może nas przemienić ?
rozdział 6 - Czy religia jest sprawą czysto indywidualną ?
rozdział 7 - Jak jesteśmy przemieniani ?
rozdział 8 - Sąd
rozdział 9 - Czyściec
rozdział 10- Piekło, które naprawdę istnieje.
rozdział 11- Niebo
rozdział 12- Wiara
rozdział 13- Nadzieja
rozdział 14- Miłość

Sądzę ze po samych rozdziałach, można się domyśleć ze książka jest wartościowa.

Książkę przeczytałam w 2 dni (urlop)

Koleżanka powiedziała, że takich poradników nie może czytać. Więc po przeczytaniu tej książki śmiało powiem, że to żaden poradnik ! Tu jest bardzo dużo pytań. Podkreślam bardzo dużo. Celem abp Fulton John Sheen jest raczej doprowadzanie do refleksji nad samym sobą. Do rozważania życia a konkretnie "Czy jesteśmy Stworzeni do...

Zaprawdę, słusznie rozpoczęto proces beatyfikacyjny Arcybiskupa Scheena.
Po lekturze jego dwóch książek nie waham się stwierdzić że był to wyjątkowy człowiek.
Rozgłos przyniósł mu program telewizyjny który prowadził - "Life is Worth Living" (Życie jest warte życia),którego kilkanaście lub więcej odcinków można znaleźć na YouTube (nawet z polskimi napisami). Odsłuchałem, zobaczyłem. Polecam. Rzadko można zobaczyć i posłuchać kaznodzieja takiej rangi, potrafi pouczyć i rozbawić a jego słowa wrastają w pamięć, zarówno z książek jak i z nagrań.

Co do samej książki. Język jest po prostu doskonały, częstokroć objaśnia w jednym akapicie, przy pomocy jednego błyskotliwego porównania coś na wyjaśnienie czegoś pisze się całe książki, a ostatecznie po ich lekturze osoba która je przeczyta nie jest w stanie sklecić spójnego zdania na temat którego dotyczyła.
Całość jest czymś w rodzaju zakreślenia zarysu katolicyzmu dla średnio zaangażowanych, ale jest to zrobione lepiej niż dobrze. Nie jeden filozof mógłby podchwycić sformułowanie "Jesteśmy bardziej podobni do wydziedziczonego króla niż do intronizowanego bydlęcia". Czyta się miło i szybko, albowiem od razu widać że mamy do czynienia z osobą kompetentną. Jak ktoś powiedział "nie miałem czasu na krótki list, więc napisałem długi" aby podkreślić że to co na pozór wydaję się kilkoma zwięzłymi słowami jest efektem ciężkiej pracy umysłowej, w skład której wchodzą liczne poprawki czy dopiski. Więc tak jak krótki i elokwentny list jest lepszy niż długa i nudna tyrada. Tak tutaj znajdziemy czternaście rozdziałów, z których każdy który bym usłyszał jako kazanie w kościele, uznałbym za najlepsze jakie słyszałem.

Na koniec małe Post Scriptum.
We wstępie jest napisane że w pierwszym wydaniu książka ukazała się pod tytułem "Wstęp do Religii". Podczas gdy na Lubimyczytać.pl znajduję się już książka pod tym tytułem. Choć z recenzji wiem że tamta ma około sześćdziesiąt stron mniej, to radzę upewnić się czy przypadkiem nie są to dwa wydawnictwa i jedna, ta sama książka.

Zaprawdę, słusznie rozpoczęto proces beatyfikacyjny Arcybiskupa Scheena.
Po lekturze jego dwóch książek nie waham się stwierdzić że był to wyjątkowy człowiek.
Rozgłos przyniósł mu program telewizyjny który prowadził - "Life is Worth Living" (Życie jest warte życia),którego kilkanaście lub więcej odcinków można znaleźć na YouTube (nawet z polskimi napisami). Odsłuchałem,...