Wiersze wszystkie

Czytałam "Wiersze wszystkie" od lutego, codziennie po jednym do trzech utworów. To była naprawdę "uczta duchowa" móc obserwować, jak stopniowo zmieniała się tematyka i kształtował się styl noblistki. Nie zamierzam się tu wymądrzać i dokonywać jakiejś analizy jej poezji. To zrobiło już wielu wybitnych znawców tematu.
W tym tomie mamy obszerne posłowie Wojciecha Ligęzy, świetne "spojrzenie na całość artystycznych dokonań noblistki". Polecam jego uważną lekturę.
Dla siebie odnalazłam w tym zbiorze wiele utworów nieznanych mi wcześniej, nie wszystkie podobały mi się jednakowo, jednak i nad nimi podumałam trochę. Przyznaję, że chętnie kolejny raz wróciłam do tych znanych i ulubionych, jak np. "Nic dwa razy", "Kot w pustym mieszkaniu", "Nienawiść", "Nazajutrz - bez nas". Ten ostatni, pamiętam, przywołał w "Wyznaję" Jaume Cabre.
Odkryłam i zaznaczyłam sobie kolejne, np. "Rehabilitację", "Wersję wydarzeń", "Pod jedną gwiazdką", "Odzież", "Pogrzeb".
Pamiętam, jak Michał Rusinek w trakcie pogrzebu Szymborskiej nawiązał do frazy "ksiądz istny Belmondo", mówiąc, że poetka powiedziałaby "ksiądz istny Seweryn" (Andrzej Seweryn prowadził uroczystość pogrzebową).
Dobrze czasem "zanurzyć się" w świat poezji, zobaczyć człowieka i jego sprawy z perspektywy poety, istoty z pewnością bardziej wrażliwej od przeciętnego "zjadacza chleba".
Szymborska unika patosu, wyszukanych metafor, jej wiersze cechuje prostota w tym bardzo dobrym znaczeniu tego słowa. Jednocześnie potrafi uchwycić to, co ważne, zachwyt nad światem, ulotność i przemijalność, zwraca uwagę na przedmioty, drobiazgi.
Ligęza pisze, że poetka "wybrała niepewność, wahania poznawcze, ryzyko indywidualnych poszukiwań, dystans, negację, ironię". Spodobało mi się jeszcze, m.in. takie jego zdanie: "Człowiek dobrze zapowiada się od wieków, lecz nadziei nie spełnia".
Cieszę się, że mam wszystkie wiersze Szymborskiej, na pewno będę do nich wracać.

Czytałam "Wiersze wszystkie" od lutego, codziennie po jednym do trzech utworów. To była naprawdę "uczta duchowa" móc obserwować, jak stopniowo zmieniała się tematyka i kształtował się styl noblistki. Nie zamierzam się tu wymądrzać i dokonywać jakiejś analizy jej poezji. To zrobiło już wielu wybitnych znawców tematu.
W tym tomie mamy obszerne posłowie Wojciecha Ligęzy,...

Fanką poezji nie jestem, ale nawet ja umiem docenić kunszt tej niezwykłej poetki.

Fanką poezji nie jestem, ale nawet ja umiem docenić kunszt tej niezwykłej poetki.

Obszerny zbiór wiersz Wisławy Szymborskiej podczytywałam przez dłuższy czas. Sporo tu luźnych i lekkich wierszy, ale też głębszych i przemyślanych. niektóre inspirowane życiem noblistki inne prostymi spostrzeżeniami życia codziennego. Kilka znałam ze szkoły i te szczególnie miło wspominam ("Nic dwa razy", "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"),większość jednak była nowością.

Obszerny zbiór wiersz Wisławy Szymborskiej podczytywałam przez dłuższy czas. Sporo tu luźnych i lekkich wierszy, ale też głębszych i przemyślanych. niektóre inspirowane życiem noblistki inne prostymi spostrzeżeniami życia codziennego. Kilka znałam ze szkoły i te szczególnie miło wspominam ("Nic dwa razy", "Gawęda o miłości ziemi ojczystej"),większość jednak była...

Bardzo rzadko jakakolwiek książka otrzymuje ode mnie ocenę 10 ale twórczość Pani Szymborskiej jak najbardziej na to zasługuje.

Wiersze wszystkie to ponad 700 stron głębokich przemyśleń, szczęścia i wzruszeń. Bardzo często potrafiłam utożsamić się ze słowami które czytałam i poczuć to ,co autorka miała na myśli. Uwielbiam poezję za to iż każdy wiersz można odebrać inaczej i że każdy człowiek który go przeczyta też może mieć odmienne odczucia. Widać że Pani Wisława Szymborska poruszała w swoich wierszach wiele spraw i nie bała się pisać o choćby śmierci czy wojnie . Przepięknie władała językiem i umiała stworzyć coś wyjątkowego.

Ta książka jest dla mnie jedną z ważniejszych w mojej biblioteczce i Wam również polecam zapoznać się tą wspaniałą poetką i jej utworami.

Bardzo rzadko jakakolwiek książka otrzymuje ode mnie ocenę 10 ale twórczość Pani Szymborskiej jak najbardziej na to zasługuje.

Wiersze wszystkie to ponad 700 stron głębokich przemyśleń, szczęścia i wzruszeń. Bardzo często potrafiłam utożsamić się ze słowami które czytałam i poczuć to ,co autorka miała na myśli. Uwielbiam poezję za to iż każdy wiersz można odebrać inaczej...

Podsumowanie mojego własnego wyzwania LC marzec 2024 - przeczytanie wszystkich tomików wierszy noblistki (oraz wiersze te wcześniej nie zebrane tzw. rozproszone). Oprócz trzech pierwszych tomików, które postrzegam jako przeciętne (i historycznie źle się zestarzały),pozostała poezja wyjątkowo trafiła w moje gusty, krótkie, celne, esencjonalne, często ze sporą dawką humoru, ale też nie unikająca gorzkich tematów.
W powiązaniu z wiedzą nabytą w biograficznych "pamiątkowych rupieciach" i posłowiu W. Ligęzy o powstawaniu wierszy, jest to dla mnie czytelnicze odkrycie; nie podejrzewałam się o delektowanie poezją.

Podsumowanie mojego własnego wyzwania LC marzec 2024 - przeczytanie wszystkich tomików wierszy noblistki (oraz wiersze te wcześniej nie zebrane tzw. rozproszone). Oprócz trzech pierwszych tomików, które postrzegam jako przeciętne (i historycznie źle się zestarzały),pozostała poezja wyjątkowo trafiła w moje gusty, krótkie, celne, esencjonalne, często ze sporą dawką humoru,...

Bardzo obszerny zbiór. Myślę, że głównie dla wielbicieli poezji Szymborskiej.
Nie wszystkie wiersze mnie zachwyciły.
W przypadku niektórych miałem lekki problem z odczytaniem kontekstu.
Najmocniej poruszyły mnie te opisujące okrucieństwo wojny jak np. "Transport Żydów" czy "Krucjata dzieci" - wstrząsający i jakże aktualny.
"... i może też dlatego
dławi nas dniem i nocą
najsmutniejsze: dlaczego,
milczące: po co,
- trupy poległych dzieci".

Wyróżniłbym też wiersz "Zwierzęta cyrkowe". Bardzo smutny, choć prosty.

Podoba mi się okładka i minimalistyczne wydanie (nie ma fotografii poza tą na okładce ani też obrazków).
Fajnie mieć te wiersze zebrane w jednej publikacji zamiast w kilku czy kilkunastu książkach. I warto czytać poezję, rozmyślać nad słowem i rozkoszować się ich zgrabnym doborem. W czasach coraz większej komercjalizacji i szybszego upływu czasu - wynikającego w dużej mierze z przebodźcowania poezja jest ratunkiem. Chwilą oddechu. Sposobem na zwolnienie. A ta od Szymborskiej jest na najwyższym poziomie.

Bardzo obszerny zbiór. Myślę, że głównie dla wielbicieli poezji Szymborskiej.
Nie wszystkie wiersze mnie zachwyciły.
W przypadku niektórych miałem lekki problem z odczytaniem kontekstu.
Najmocniej poruszyły mnie te opisujące okrucieństwo wojny jak np. "Transport Żydów" czy "Krucjata dzieci" - wstrząsający i jakże aktualny.
"... i może też dlatego
dławi nas dniem i nocą...

Oceniam poki co jedynie wydanie, bo wierszy z niego przeczytalam zaledwie kilkanascie. Ladna okladka, pasujaca stylem do zawartosci. Mysle, ze przestudiowanie calego tomu zajmie mi dobrych pare lat i jestem pewna, ze ocena sie nie zmieni.

Oceniam poki co jedynie wydanie, bo wierszy z niego przeczytalam zaledwie kilkanascie. Ladna okladka, pasujaca stylem do zawartosci. Mysle, ze przestudiowanie calego tomu zajmie mi dobrych pare lat i jestem pewna, ze ocena sie nie zmieni.

Czytam w kółko. Ciężko opisać to piękno. Przepadłem.

Szymborska jest dobra na wszystko.

Czytam w kółko. Ciężko opisać to piękno. Przepadłem.

Szymborska jest dobra na wszystko.

Wszystkie?

Wszystkie?

Lubię poezję i mam jej sporo na swoich półkach w domowej bibliotece, jednak od kilku miesięcy największym zbiorem jednego autora są "Wiersze wszystkie" Wisławy Szymborskiej.
Z okazji setnej rocznicy urodzin naszej noblistki powstał wyjątkowy tomik jej wierszy (niemal 800 stronicowy),które zostały zebrane w jednym miejscu. To wyjątkowa publikacja, w której są jej pierwsze, debiutanckie utwory, ale także te nigdy wcześniej nie publikowane. To wspaniale opracowany zbiór równie wspaniałej poezji.
Ja tę wspaniałą książkę wygrałam w konkursie organizowanym przez portal Lubimy Czytać i jestem z tego powodu bardzo dumna i chwalę się nią rodzinie i znajomym przy każdej okazji. Dodam, że moje bratowe nawet sobie kupiły po przejrzeniu mojego egzemplarza a moje synowe zamówiły na prezent świąteczny.
To nie jest książka, która się czyta od deski do deski, tak można czytać poszczególne tomiki, które ukazywały się w autorskiej serii Wydawnictwa Znak, z których kilka dorwałam w miejskiej bibliotece, a ja mam zestaw zakładek z tej serii z fragmentami wierszy z tych tomików.
"Wiersze wszystkie" Wisławy Szymborskiej towarzyszyły mi przez te kilka miesięcy i z pewnością będę do nich zaglądać dalej, bo chociaż poetka pisze, że "Nic dwa razy się nie zdarza...", to zdarza mi się czytać kilka razy ten sam wiersz lub nawet całą książkę. Wiem, że nie to autorka miała na myśli pisząc te słowa, lecz mogę sobie przecież tak to na swój własny użytek zinterpretować...
Właściwie to bardzo trudno jest recenzować poezję, tym bardziej tak znanej osoby. Czytałam gdzieś, jak ktoś napisał: "Kimże ja jestem, żebym recenzował W. Szymborską?", więc ja również nie będę się tego podejmowała. Lecz za to mogę napisać o swoich odczuciach. A wiersze naszej noblistki są moim zdaniem ciągle na czasie, mimo upływu czasu ciągle nie tracą na wartości i aktualności, są ponadczasowe.
Co prawda nie wszystkie jej wiersze do mnie przemawiają jednakowo i może nie każdy rozumiem tak jakbym chciała, ale myślę, że za każdym razem odbieram je inaczej i coraz bardziej do mnie docierają. A wracać do nich będę z pewnością, tym bardziej, że mam je wszystkie w jednym tomie i pod ręką. A wracanie do nich za każdym razem jest dla mnie wielką przyjemnością i odkrywaniem czegoś innego, nowego...
A w zrozumieniu tekstów może także pomóc posłowie profesora Wojciech Ligęzy, co jest jeszcze dodatkowym atutem tej książki.
Chociaż wiersze są z nami od najmłodszych lat, znamy je przecież z przedszkola i szkoły, to jednak z biegiem lat, coraz bardziej się od nich oddalamy. Być może jednym z powodów jest zmuszanie do nauki ich na pamięć i recytację na przedstawieniach czy lekcjach, no i jeszcze ta nieszczęsna analiza wierszy, czyli co autor miał na myśli...
Ja miałam to szczęście, że trafiałam na świetne polonistki, które nie tylko mnie zaraziły miłością do poezji i bardzo się z tego cieszę, bo wiem, ile bym straciła nie czytając poezji.

"Umrzeć - tego się nie robi kotu.
Bo co ma począć kot
w pustym mieszkaniu.
Wdrapywać się na ściany.
Ocierać między meblami.
Nic niby tu nie zmienione,
a jednak pozamieniane.
Niby nie przesunięte,
a jednak porozsuwane.
I wieczorami lampa już nie świeci."

("Kot w pustym mieszkaniu")


Oczywiście ta książka z pewnością zostanie na zawsze na mojej półce, nie tylko dlatego, że ja wygrałam, ale dlatego, że jest tak porządnie wydana, niby prosto, ale bardzo elegancko.
Polecam, nie nie tylko fanom poezji.

Lubię poezję i mam jej sporo na swoich półkach w domowej bibliotece, jednak od kilku miesięcy największym zbiorem jednego autora są "Wiersze wszystkie" Wisławy Szymborskiej.
Z okazji setnej rocznicy urodzin naszej noblistki powstał wyjątkowy tomik jej wierszy (niemal 800 stronicowy),które zostały zebrane w jednym miejscu. To wyjątkowa publikacja, w której są jej pierwsze,...