A więc to już koniec...

Prosiłabym o wyrozumiałość i duży dystans gdy to czytacie.

Na początek chcę napisać że szanuje autorkę za taką niesamowitą wiedzę na tematy które wykraczają nasze ludzkie pojęcie.
Więcej ludzi mogłoby być otwartych na takie tematy, nie po to aby stawać się "Bogami", ale dla samych siebie, dla nas, ludzkości, bo to po prostu ciekawe i warte poznania.
Również nie widziałam u nikogo takiego talentu do rysownictwa i animacji. Na pewno nie często się taki talent spotyka.

✯

Co do samej opowieści, całej serii, podchodzę do niej nieco krytycznie, ponieważ nie znoszę fałszywości, toksyczności , patologii, a tu dużo tego było i pomimo tego że na końcu zostało to wszystko wyjaśnione, to związki i relacje według mnie nie były tu normalne oraz można to było rozwiązać sytuacje w inny sposób. A tak pisze, ponieważ jestem ucieleśnieniem prawdy i w moim imieniu, zamiast udawać, nawet pomimo dobrych celów, oraz kłamać, co się brzydzę, lepiej rozedrzeć sobie ścieżkę z prawdą.
To jest zupełnie inna ścieżka, co prawda są pot, łzy i może nawet krew, tylko bez udawania.

Gdyby praktycznie wszyscy ludzie działali w sposób osoby udającej złego, robiąc dobre rzeczy i próbując uchronić bliskich, wyszedłby z tego chaos.
Ta cała seria to jeden wielki chaos.
Dlatego mi ta opowieść nie podpasowała na sto procent.

Według mnie można być szczerym do bólu jak Naruto, wesołym jak Kiana z Honkai Impact, sprawiedliwym jak Supermen, a i tak zdziałasz dużo. I to się szanuje.

Ale podsuwam wam mój punkt widzenia.

✯

Trzeba wziąść oczywiście pod uwagę zaburzenie Evy:
Mitomania - zaburzenie osobowości, które przejawia się skłonnością do patologicznego kłamstwa i fantazjowania na swój temat.

Rozumiecie chyba że osoby które są szczerze do bólu od dziecka i idą drogą prawdy w swoim życiu, nie dogadają z takimi osobami. To bardzo ciężki przypadek może nie dla typowej osóbki bez wysokiego poczucia sprawiedliwości, ale dla takich co wymieniłam powyżej już tak.

Oczywiście, jako taka osoba zdaje sobie sprawę że ludzie z mitomanią nie mają łatwo. Jednak brzydzę się kłamstwem i ciężko mi się rozmawia z takimi ludźmi, z osobami które oszukują samych siebie.

✯

Jeśli chodzi jednak o Eve, to pokazała parę twarzy swojej osobowości i pewne jej cechy jak wytrwałość, odwaga, wysoka wrażliwość, natłok myśli mam i ja w sobie. Jednak graniczą one właśnie z mitomanią jak i uległością, a uległości również niezbyt szanuje.
Myślę więc, że byśmy się nie dogadały, ale fajnie było ją poznać ✌️
Jedynie czego mogę jej pozazdrościć to ciała. Kto by nie chciał mieć takich pięknych, długich włosów i ładnej, bez trądzikowej twarzy.

✯

Seria mi przypomina parę innych światów/historii które miałam okazję poznać jak:
Honkai Impact 3rd za skomplikowaną, tajemniczą historię (gra);
Z filmem "Zaginiona dziewczyna", ta toksyczność w związku.

✯

Ktoś niedawno zadał pytanie na insta, "Dlatego współcześnie coraz więcej osób w opowieściach spłyca uczucie w związkach"? Jakoś tak to było.

No i właśnie, możecie zadać sobie to pytanie.
No nie wiem, ale nie wiemy od dziś że mnóstwo ludzi jest uwikłanych w bardzo toksyczne związki i nie chcą z nich wyjść i może nie dlatego że nie chcą zostać sami, ale może z powodów tych że lubią być poniżani o sprawia im to przyjemność? Albo to coś w rodzaju uzależnienia. Sprawia mi ból, ale i tak go kocham.

Autorka w tej opowieści stworzyła coś co się pewnie zdarza raz na parę lat xD na ogół toksyczne związki nie mają okazji dobrze się skończyć, a logika mówi że po próbie zabicia ukochanego, a potem wycofania się z tego, zerwania z tą osobą i wracania po tysiąc razy, nie ma szans na prawdziwe uczucie xD bo ono po prostu jest nieprawdziwe, toksyczne, proste.

Ale tu się udało. I trzeba przyznać że miała dobry pomysł oraz wymówkę *jeśli tak to mogę nazwać* aby dobrze się skończyło jakimś cudem. No bo to się nie zdarza na co dzień xD

✯

Jeśli ktoś by mnie spytał, w jakich światach wolę przebywać, Fantasy czy sci fi, to odpowiedziałabym że w jednym i drugim, ale bez patologii i toksyczności.
Chciałabym przebywać w takiej drużynie jak Pillarsy, Mass Effect, Dragon Age.

Ta seria to jest coś zupełnie innego, w tym jest tak dużo zepsucia.. patologii i toksyczności. Ta opowieść to przestroga przed nami samymi czy przed osobami które nas otaczają?
Więcej tu strachu i zła niż dobrego zakończenia.

Powiem tak, tą serię warto przeczytać aby zobaczyć jak smakuje zło, bo zło jest potrzebne aby istniało dobro. Może dlatego ludzie tworzą takie opowieści.
Tą serię warto przeczytać aby spojrzeć twarzą w twarz z samą sobą w lustrze i poznać ciemniejszą stronę.

✯

Dodam jeszcze, że wielka szkoda i niedosyt niedopowiedzenia z powodu Marii. Chociaż nietrudno się domyślić..
W końcu osoby które zostają zupełnie sami nie są szczęśliwi.
Jednak chciałam zobaczyć coś więcej i jestem nieusatysfakcjonowana jeśli o nią chodzi(⁠◕⁠ᴥ⁠◕⁠)

✯

Jeśli Dotrwałaś/eś do końca to dziękuję 🥴

Autorka powiadomiła że tworzy jakiś projekt, więc jestem ciekawa co to będzie i z czym to się będzie wiązało.

A więc to już koniec...

Prosiłabym o wyrozumiałość i duży dystans gdy to czytacie.

Na początek chcę napisać że szanuje autorkę za taką niesamowitą wiedzę na tematy które wykraczają nasze ludzkie pojęcie.
Więcej ludzi mogłoby być otwartych na takie tematy, nie po to aby stawać się "Bogami", ale dla samych siebie, dla nas, ludzkości, bo to po prostu ciekawe i warte...