Jesteśmy społecznością, która kocha książki

'Exitusa' zaczęłam czytać z nastawieniem na poważną analizę i kreację postaci z wszelakimi ciekawymi (a co za tym idzie - okropnymi) zaburzeniami psychicznymi; może więc tak dziwnie było mi przejść przez pierwsze strony. Długo zajęło mi ogarnięcie żartu i początkowo próbowałam szukać tej poważnej analizy, ale to było jakbym miała pretensje do Monty Pythona, że przecież w Biblii nie było Księgi Uzbrojenia. I kiedy już zrozumiałam, kiedy spojrzałam na to wszystko z innej perspektywy - o bogowie, jakie to było zajebiste. Eva, młoda i bardzo uzdolniona pani psycholog, za sprawą tajemniczo tajnej organizacji trafia do domu pełnego dziwnych osobników - chorych psychicznie, prawie stuletnich i do tego nieśmiertelnych facetów. Warto wspomnieć, że są oni niezwykle przystojni (oprócz tego z fryzurą na K*ję G*dek ofc) i wyglądają na lat dwadzieścia, czyli nieco mniej niż sto. Uznajmy to za atut, ale z wyglądem adekwatnym do wieku też mogłoby być ciekawie. Eva przybywa do owych jegomościów w celu postawienia diagnozy i odkrycia, dlaczego panowie są nieśmiertelni. Przeszkadza jej jednak trochę narkolepsja i fanatyczny ksiądz porywacz. Jeśli ktoś powie mi, że nie jest to okrutnie wybuchowa mieszanka, to boję się, co według was jest. Bardzo podobają mi się jaskrawe postacie, kontrasty między nimi i tajemnice, jakimi są splątane. Uwielbiam humor, czasem polegający na 'haha, cycki', a czasem będący czarny jak smoła. Z całego serduszka polecam do poczytania podczas jakiegoś okienka na uczelni albo durnej lekcji, kiedy najchętniej z nudów wyszlibyście przez okno, ale jest listopad i piździ jak za cara, więc lepiej coś sobie poczytać niż narazić się na odmrożenia i zatrucie smogiem, bo ten sąsiad znów pali oponami po więcej opinii zapraszam na instagrama pani_johannes