Zadziwiają mnie te stereotypy i schematy, jakie stosują amerykańscy pisarze, przy tego rodzaju powieściach szpiegowsko - przygodowych. Potrafią do bólu stosować te oklepane komiksowe podejście: musi być czarny i zły charakter, najlepiej bogaty i wysoko postawiony a adwersarz to błyskotliwy i obdarzony niewiarygodnym szczęściem bohater(ka). Zło oczywiście przegrywa z kretesem :-)).
Generalnie bardzo przeciętna książka, historia mocno niewiarygodna i naiwna a "słodkie" zakończenie powoduje nudności. Wszystko się udało, dobro zwyciężyło i żyli długo i szczęśliwie. Jak w bajkach Disneya. Polecam mocno zdeterminowanym i jako lekturę "na wakacje", o której szybko zapomnicie.

Zadziwiają mnie te stereotypy i schematy, jakie stosują amerykańscy pisarze, przy tego rodzaju powieściach szpiegowsko - przygodowych. Potrafią do bólu stosować te oklepane komiksowe podejście: musi być czarny i zły charakter, najlepiej bogaty i wysoko postawiony a adwersarz to błyskotliwy i obdarzony niewiarygodnym szczęściem bohater(ka). Zło oczywiście przegrywa z...

SPOILER:
Odnalezienie meteorytu było mistyfikacją, za którą odpowiadał przełożony Rachel. Wykorzystał on niewinnego geologa, aby przekazać informacje o tajemniczym obiekcie odnalezionym w lodzie naukowcom z NASA a następnie kazał go zamordować. Meteorytem okazała się skała z dna oceanicznego.

SPOILER:
Odnalezienie meteorytu było mistyfikacją, za którą odpowiadał przełożony Rachel. Wykorzystał on niewinnego geologa, aby przekazać informacje o tajemniczym obiekcie odnalezionym w lodzie naukowcom z NASA a następnie kazał go zamordować. Meteorytem okazała się skała z dna oceanicznego.

Jak większość książek Browna i ta rewelacyjna.

Jak większość książek Browna i ta rewelacyjna.

Od czego tu zacząć.
Dobre piętnaście lat temu, jako nastolatek zaczytywałem się jak powalony w przygody Roberta Langdona. Nawet myślałem ostatnio, żeby sobie odświeżyć, ale po lekturze Zwodniczego Punktu chyba sobie daruję. Boję się, że nastoletni zachwyt pryśnie, gdy przeczytam tą serię raz jeszcze.

Jakie są najmocniejsze strony Browna, a przynajmniej jak je zapamiętałem? Tworzenie zawiłych intryg, skomplikowanych ale zajmujących zagadek. I te zagadki, te przemyślane labirynty pozwalają przymknąć oko na naiwność (żeby nie powiedzieć głupotę) bohaterów oraz kompletnie nierealne fabularne zapędy.
Jakie są najsłabsze strony Browna? Ww głupota bohaterów, tworzenie scen w których grupka przypadkowych ludzi pokonuje liczniejszą grupę wyszkolonych zabójców i sztampa. Bo choć każda książka pozornie jest o czymś innym, to wszystkie mają identyczną dynamikę, identyczne wzorce.

W Zwodniczym Punkcie nie zagrała najmocniejsza strona autora, bo zagadka nie była ani ciekawa, ani skomplikowana, ani zajmująca. A przez to uwypukliły się wszystkie najgorsze cechy jego książek.
Z każdą kolejną przeczytaną stroną, łapałem się za głowę i walczyłem z odruchem by wypchnąć od siebie ten twór i nigdy do niego nie wrócić. Końcowa scena z wystąpieniem senatora, to już jest groteska do kwadratu, jeszcze to lądowanie helikoptera, no nie wierzę że najpierw ktoś to napisał, a potem pchnął w świat i nikt nie zadzwonił na alarm, nikt nie powiedział że lepsze rozwiązania można znaleźć w filmach klasy C z lat osiemdziesiątych.

Daję trójkę za Corky'ego, którego postać nie była wybitna, ale na tym morzu posuchy świeciła jak ostatni bastion.
Nie mogę polecić. Dawno nie czytałem słabszej książki.

Od czego tu zacząć.
Dobre piętnaście lat temu, jako nastolatek zaczytywałem się jak powalony w przygody Roberta Langdona. Nawet myślałem ostatnio, żeby sobie odświeżyć, ale po lekturze Zwodniczego Punktu chyba sobie daruję. Boję się, że nastoletni zachwyt pryśnie, gdy przeczytam tą serię raz jeszcze.

Jakie są najmocniejsze strony Browna, a przynajmniej jak je zapamiętałem?...

Wątek polityczny, trochę nauki, NASA, meteoryt - dla mnie są to same dobre tematy bo interesuje się nimi wszystkimi, także historia bardzo przypadła mi do gustu. Książką, a właściwie jej audiobook wciągnął mnie bardziej od "Cyfrowej Twierdzy", a słuchałem je jedna po drugiej.

Wątek polityczny, trochę nauki, NASA, meteoryt - dla mnie są to same dobre tematy bo interesuje się nimi wszystkimi, także historia bardzo przypadła mi do gustu. Książką, a właściwie jej audiobook wciągnął mnie bardziej od "Cyfrowej Twierdzy", a słuchałem je jedna po drugiej.

Musiałem pobrać i zbadać próbkę twórczości tak poczytnego autora. Sensacja jak się patrzy - z rozmachem, trzyma w napięciu, dużo wiedzy fachowej przekazywanej na marginesie. Ale jak to często bywa w tego typu książkach, końcówka trochę zwalona i tak zaplątana, że aby ją ratować potrzebny jakiś cud lub Zeus ex machina.

Musiałem pobrać i zbadać próbkę twórczości tak poczytnego autora. Sensacja jak się patrzy - z rozmachem, trzyma w napięciu, dużo wiedzy fachowej przekazywanej na marginesie. Ale jak to często bywa w tego typu książkach, końcówka trochę zwalona i tak zaplątana, że aby ją ratować potrzebny jakiś cud lub Zeus ex machina.

Dla mnie książka super! Ten sam poziom co Kod da Vinci czy Anioły i Demony. Super akcja, sensacyjne zwroty i w ogóle fajnie się czytało

Dla mnie książka super! Ten sam poziom co Kod da Vinci czy Anioły i Demony. Super akcja, sensacyjne zwroty i w ogóle fajnie się czytało

Z jednej strony powieść jest dynamiczna - to na plus, ale z drugiej przekombinowana i przegadana.

Z jednej strony powieść jest dynamiczna - to na plus, ale z drugiej przekombinowana i przegadana.

Chyba nie ma osoby, która by nie znała twórczości Dana Browna. Poczytny pisarz, który w swoim dorobku ma wiele znaczących powieści.
Tym razem skupia się na Białym Domu i organizacji NASA. Niestety z tego powodu, iż tematy NASA nie za bardzo mnie interesują to sama powieść tez mi się średnio podobała. Problem meteorytu, który odnajduje NASA staje się głównym tematem książki. Gdyby nie wątek Białego Domu i córki kandydującego na prezydenta napewno do końca książki bym nie dotrwała. Te wszystkie kwestie obcych ciał, meteorytów, skamielin to dla mnie jakaś iluzja-abstrakcja. Jedyne co to trzeba przyznać rację autorowi, że widać, że zna tą tematykę, orientuje się w jej zagadnieniach i pewnie dla miłośników NASA będzie to uczta czytelnicza.
Ja zdecydowanie wolę innego rodzaju tematy i tym razem nie za bardzo trafiłam z pozycją czytelniczą.

Chyba nie ma osoby, która by nie znała twórczości Dana Browna. Poczytny pisarz, który w swoim dorobku ma wiele znaczących powieści.
Tym razem skupia się na Białym Domu i organizacji NASA. Niestety z tego powodu, iż tematy NASA nie za bardzo mnie interesują to sama powieść tez mi się średnio podobała. Problem meteorytu, który odnajduje NASA staje się głównym tematem książki....

Bardzo dobra książka Dan'a Brown'a. Dla kogoś, kto lubi jego prozę, będzie doskonałą lekturą.

Bardzo dobra książka Dan'a Brown'a. Dla kogoś, kto lubi jego prozę, będzie doskonałą lekturą.