Piękna gawęda polityka, ostatniego p.o. delegata rządu na kraj, uczestnika konspiracji, posła na Sejm Ustawodawczy z PSL „mikołajczykowskiego”, emigranta politycznego z naszego kraju. W podtytule występują słowa – „jakimi ich znałem”. Nie jest to zatem ani leksykon, ani biografie poszczególnych osób, tylko przedstawienie tych spośród nich, z którymi zetknął się autor, przybliżenie ich postaci.
Korboński utożsamiał się z ruchem ludowym, a więc z czymś co sanacja traktowała jako „lewicę” (on sam dodawał przymiotnik „demokratyczną”, by odróżnić PSL i PPS od komunistów) a komuniści i ich moskiewscy mocodawcy jako „reakcyjną” prawicę. Jednak w swoim wyborze nie kieruje politycznymi sympatiami lub antypatiami. Podobnie rzecz się ma z funkcjami bohaterów w państwie podziemnym. Przedstawia zarówno wojskowych - Grot-Rowecki, Karaszewicz-Tokarzewski, Okulicki, Kamiński (dowódca „Batalionów Chłopskich”),Mazurkiewicz „Radosław”, delegatów rządu na kraj (ratajski, Piekałkiewicz, Jankowski),polityków (Pużak, Arciszewski),ludzi kultury (Kossak-Szczucka, profesor Lorentz),kurierów (Nowak-Jeziorański, Karski). Są wśród nich przedstawiciele od skrajnej, oenerowskiej prawicy (Witold Rościszewski) do skrajnej, ale jeszcze demokratycznej lewicy (Stanisław Dubois, lewicowy PPS-owiec).
Czytelnik poznaje tych ludzi zarówno od strony ich zasług i bohaterstwa, jak i zwyczajnych cech ludzkich. A opowiedzieć o nich było naprawdę warto, tym bardziej przez osobę, która ich znała. Szczera i dobra książka, wolna od politycznego zacietrzewienia i pełna uznania dla ludzi tego wartych.

Piękna gawęda polityka, ostatniego p.o. delegata rządu na kraj, uczestnika konspiracji, posła na Sejm Ustawodawczy z PSL „mikołajczykowskiego”, emigranta politycznego z naszego kraju. W podtytule występują słowa – „jakimi ich znałem”. Nie jest to zatem ani leksykon, ani biografie poszczególnych osób, tylko przedstawienie tych spośród nich, z którymi zetknął się autor,...

Polskie Państwo Podziemne nie mogłoby istnieć, gdyby nie odwaga ludzi, którzy je stworzyli. To oni, najpierw w podziemiu, później już w otwartej walce, robili wszystko, by uwolnić kraj od niemieckiej okupacji. Dziś już ich z nami nie ma. Pozostały po nich tylko wspomnienia i pamieć o bohaterskich czynach, których dokonali. O tych ludziach, którzy niegdyś walczyli o wolność ojczyzny, opowiada nam Stefan Korboński, autor książki pt.: "Bohaterowie Państwa Podziemnego - jak ich znałem'.

Ta niewielkich rozmiarów książka, to zbiór wspomnień i refleksji autora na temat ludzi, których znał i cenił. Szczera i pełna ciepła opowieść o bohaterach naszej ojczyzny stanowi materialny zapis ich wielkich, bezinteresownych czynów dokonywanych w obronie kraju.

Tym, co wyjątkowo ujmuje czytelników w trakcie lektury tego leksykonu pióra Korbońskiego, jest prostota, z jaką autor opowiada o swoich relacjach z takimi sławami jak: generał Stefan Rowecki, Cyryl Ratajski, Kazimierz Pużak czy Jan Stanisław Jankowski. Korboński przedstawia ich w sytuacjach dnia codziennego, w prywatnych rozmowach i wśród grona najbliższych znajomych. Autorowi daleko do heroizacji swoich bliższych lub dalszych współpracowników. Jest raczej kronikarzem, który w swojej książce dokumentuje istnienie i działalność tych wielkich Polaków.

Podczas czytania tej książki szczególnie cenne były dla mnie rozważania na temat ludzi, o których rzadko wspominają podręczniki szkolne, czy materiały publicystyczne. Mam tu na myśli krótką historie z życia major Janiny Karasiówny, pseud. "Bronka", szefowej łączności Komendy Głównej AK, która po wojnie utonęła w odmętach Gangesu, czy tragiczne losy marszałka Sejmu, Macieja Rataja, rozstrzelanego w Palmirach. To przez wzgląd na sylwetki tych osób, o których współcześnie często się zapomina, warto zagłębić się w lekturze tego wyjątkowo cennego zbioru.

Miłośnicy historii Polski i wszyscy, którzy pamiętają o bolesnych kartach przeszłości, jaka stała się udziałem naszej ojczyzny, będą zachwyceni książką Stefana Korbońskiego. Dla pozostałych Bohaterowie Państwa Podziemnego mogą być krótką lekcją patriotyzmu, którego z pewnością nie brakowało uwiecznionym na jej stronach bohaterom.

Polskie Państwo Podziemne nie mogłoby istnieć, gdyby nie odwaga ludzi, którzy je stworzyli. To oni, najpierw w podziemiu, później już w otwartej walce, robili wszystko, by uwolnić kraj od niemieckiej okupacji. Dziś już ich z nami nie ma. Pozostały po nich tylko wspomnienia i pamieć o bohaterskich czynach, których dokonali. O tych ludziach, którzy niegdyś walczyli o wolność...

„Co w moich oczach nadaje osobom, z którymi się osobiście zetknąłem lub współpracowałem, cechy bohaterów Polskiego Państwa Podziemnego? [...] Na pierwszym miejscu umieszczam poświęcenie, patriotyzm i miłość ojczyzny, której się pragnie służyć duchem i ciałem”

Wydawnictwo PROHIBITA po raz kolejny ( i chwała mu za to) sięga po niezwykle znacząca i ważną w kontekście polityki historycznej twórczość Stefana Korbońskiego, oddając w nasze ręce pozycję zatytułowaną „Bohaterowie Państwa Podziemnego”

Tym jednak razem, nie mamy tu do czynienia z typowymi biografiami wybitnych przywódców i postaci polskiego podziemia niepodległościowego z okresu II wojny światowej, lecz zupełnie indywidualną i bardzo osobistą oceną tych osób przez samego autora, który stykał się z nimi z racji sprawowanych przez siebie rozmaitych funkcji.

Jak czytamy we wstępie, Stefan Korboński nie rości sobie bynajmniej prawa do pełnej dziejowej oceny ich postępowania, podejmowanych działań i motywów które im przyświecały, lecz przedstawia ich tak jak sam ich zapamiętał. W niektórych więc miejscach opinie i charakterystyki autora mogą być trochę rozbierzże od tych, które możemy spotkać w literaturze przedmiotu czy oficjalnych historycznych biogramach.

„W tym miejscu muszę podkreślić, że wchodzą w rachubę tylko moje osobiste przeżycia, kontakty, poglądy i oceny, nie posiłkowałem się w nich innymi opiniami, zwłaszcza historyków drugiej wojny i okupacji, których poniekąd wyręczam, pisząc wiele o kulisach i lżejszej stronie moich z bohaterami stosunków”

Dla nas odbiorców są one jednak cenne z dwóch zasadniczych powodów. Po pierwsze, w sposób obiektywny, trochę odmienny i nie obciążony naturalną, powojenną polityczno-historyczną spuścizną znacznie poszerzają nasz wiedzę dotyczącą codziennej rzeczywistości okupowanego kraju i jego walczącej stolicy. Po drugie, pozwalają nam niejako od środka (co szczególnie istotne, gdyż dotyczy człowieka decyzyjnego, ze szczytów naszej ówczesnej władzy),spojrzeć na struktury i funkcjonowanie Polskiego Państwa Podziemnego oraz ludzi którzy je tworzyli i nie bacząc na własne osobiste bezpieczeństwo stali niezachwianie na jego czele.

To również ważne, bo pochodzące z bardzo wiarygodne źródła, świadectwo dotyczące dość rzadko pojawiającego się w literaturze popularnonaukowej czy szkolnej obrazu odmiennych polityczno-wojskowych koncepcji występujących na szczytach polskich władz oraz ostrych wewnętrznych tarć (również personalnych) pomiędzy Rządem RP na Uchodźstwie (dotyczy to zwłaszcza gen. Władysława Sikorskiego i jego środowiska) a władzami w kraju. Myślę że jest to jeden z tych wątków, który skłoni niektórych czytelników do głębszego pochylenia się nad tą problematyką. Mnie skłonił…

Książka Stefana Korbońskiego ”Bohaterowie Państwa Podziemnego” napisana jest charakterystycznym dla niego barwnym, przejrzystym i zrozumiałym dla czytelnika językiem wzbogaconym licznymi ciekawostkami, historyjkami, anegdotami, dygresjami i mało znanymi, przeciętnemu odbiorcy, wydarzeniami i faktami z tego dramatycznego dla naszej ojczyzny okresu, co powoduje iż przekazaną w treści wiedzę łatwiej jest nam przyswoić i zapamiętać.
Osobiście cieszę się niezmiernie iż pisarz obok wielkich i ogólnie znanych postaci polskich patriotów takich jak Maciej Rataj, Tomasz Arciszewski, Kazimierz Pużak, Stanisław Jankowski, gen Stefan Rowecki, gen. Leopold Okulicki, Jan Karski itd. przypomniał nam kilku mniej znanych rodaków i rodaczek, którzy z całą pewnością zasługuje na upamiętnienie i należne miejsce w narodowym panteonie: Leszek Raabe, Stanisław Dubois, Jerzy Lerski, Aniela Urbanowicz i wielu innych…

Książka naprawdę warta polecenia.

„Co w moich oczach nadaje osobom, z którymi się osobiście zetknąłem lub współpracowałem, cechy bohaterów Polskiego Państwa Podziemnego? [...] Na pierwszym miejscu umieszczam poświęcenie, patriotyzm i miłość ojczyzny, której się pragnie służyć duchem i ciałem”

Wydawnictwo PROHIBITA po raz kolejny ( i chwała mu za to) sięga po niezwykle znacząca i ważną w kontekście...