Antek marzy o karierze piłkarskiej. Dziecięce fantazje odciągają go od trudów codzienności. Chłopiec od urodzenia nie mówi. Wychowuje się w niepełnej rodzinie, żyjącej skromnie. W wymarzonej drużynie szkolnej nie ma dla niego miejsca. Pewnego dnia, poszukując piłki, przedostaje się na podwórze sąsiadki strzeżone przez ogromnego psa. Na wpół zdziczałe, wygłodniałe zwierzę zaciąga Antka do budy i więzi, delektując się świeżym mięsem...
Historia psa-ludożercy nie powinna trafić do rąk osób wrażliwych na krzywdę dziecka. Opis cierpienia wywołuje  silne emocje. W budzie Kajtka, pełnej gnijących ochłapów mięsa i robactwa, czas płynie wolniej. Doskonale zobrazowana walka o przetrwanie, a także motyw socjopatycznej staruchy, zachęcają do ponurej refleksji nad istotą człowieczeństwa. Mocne, krwawe sceny powinny przypaść do gustu fanom horroru.
Krótka, przystępna i pełna konkretów nowela to esencja grozy, którą czyta się lekko.
Błąd składu w postaci braku justowania tekstu jednych zniechęci, innym zaś umknie w toku lektury. Wielu czytelników utożsami się z chłopcem i będzie mu kibicować w walce o przeżycie.
Szczegół techniczne:
Tytuł: Kajtek
Autor: Tomasz Siwiec
Wydawnictwo: Horror Masakra
okładka: miękka
Data wydania: 2022-12-15
Liczba stron: 48
ISBN: 978-83-6702-11-6
gatunek: horror

Antek marzy o karierze piłkarskiej. Dziecięce fantazje odciągają go od trudów codzienności. Chłopiec od urodzenia nie mówi. Wychowuje się w niepełnej rodzinie, żyjącej skromnie. W wymarzonej drużynie szkolnej nie ma dla niego miejsca. Pewnego dnia, poszukując piłki, przedostaje się na podwórze sąsiadki strzeżone przez ogromnego psa. Na wpół zdziczałe, wygłodniałe zwierzę...

Antek od samego początku nie miał lekko - cudem przeżył ciążę i poród, w szkole był wyśmiewany i przezywany, głównie przez swoją wątłą posturę oraz bycie niemym. Nie miał nikogo bliskiego poza matką. Los zadrwił z niego ponownie podczas oddawania się największej przyjemności - grze w piłkę nożną. Jeden niefortunny kopniak sprawia, że piłka przelatuje za ogrodzenie, prosto na podwórko sąsiadki i jej psa, tytułowego Kajtka. Antek, wiedząc że na nową piłkę nie ma co liczyć, postanawia ratować swój dobytek i przeskakuje przez siatkę oddzielającą obie posesje. Niestety, podpada dzikiej rządzy krwi Kajtka...
Czytając tę krótką nowelkę, czułam całą paletę emocji: złość, smutek, żal, ale też radość, miłość i nutkę ekscytacji. W piórze Tomka jest coś takiego, co sprawia, że żyję tymi krótkimi nowelkami, czytam je całą sobą. Czuję wtedy, jakby te wydarzenia działy się nie na kartach książki, ale gdzieś obok mnie, nawet jeśli są one totalnie absurdalne. W "Kajtku" absurdów jest ciut mniej, ale nadal jest krwiście, brutalnie i emocjonalnie - jak to u Tomka 😁 amatorzy mocnych wrażeń nie będą rozczarowani.

Antek od samego początku nie miał lekko - cudem przeżył ciążę i poród, w szkole był wyśmiewany i przezywany, głównie przez swoją wątłą posturę oraz bycie niemym. Nie miał nikogo bliskiego poza matką. Los zadrwił z niego ponownie podczas oddawania się największej przyjemności - grze w piłkę nożną. Jeden niefortunny kopniak sprawia, że piłka przelatuje za ogrodzenie, prosto...

Jak zwykle u Pana Siwca krótko i konkretnie. Tego się spodziewałam i to otrzymałam.

Jak zwykle u Pana Siwca krótko i konkretnie. Tego się spodziewałam i to otrzymałam.

No Panie Tomaszu wybaczyć można dużo - treść - wiadomo będzie ekstremalnie ale za skład książki należy się opieprz. Tekst niewyjustowany, skład i łamanie - porażka. Drogi Autorze - wyrazy można dzielić i przenosić. Treść - nawet da się przeczytać, są chwile napięcia. Ale jak takie coś można dać czytelnikowi do rąk...
Wstyd. Nie dam oceny bo nie będę kopał leżącego...

No Panie Tomaszu wybaczyć można dużo - treść - wiadomo będzie ekstremalnie ale za skład książki należy się opieprz. Tekst niewyjustowany, skład i łamanie - porażka. Drogi Autorze - wyrazy można dzielić i przenosić. Treść - nawet da się przeczytać, są chwile napięcia. Ale jak takie coś można dać czytelnikowi do rąk...
Wstyd. Nie dam oceny bo nie będę kopał leżącego...

Uwaga na psy o imieniu Kajtek .Czasem są głodne .

Uwaga na psy o imieniu Kajtek .Czasem są głodne .

"Pies w końcu zgłodnieje na tyle, że zacznie go jeść. Ogołoci z mięsa jego brzuch i klatkę piersiową, potem nogi i ręce, a następnie zajmie się wyjadaniem całej reszty. Oczami wyobraźni zobaczył, jak wiją się po nim setki białych robaków, które wraz z brzęczącymi muchami ucztują na ludzkim mięsie."

Wspominam to przy każdej okazji i znowu się powtórzę: nie ma w polskiej grozie pisarza płodniejszego niż Tomek Siwiec. Nawet teraz, mając trzy projekty wydawnicze na głowie zaskakuje swoich fanów kolejną książką z nurtu "animal horroru".

"Kajtek" to szybka dawka adrenaliny na leniwy wieczór, sposób na ciągnącą się drogę powrotną z szkoły/pracy/uczelni czy też forma antidotum na jesienną handrę.

Autorowi marzyło się stworzenie luźnej serii szybkostrzałowców na wzór horrorów klasy B z Phantom Press Horror, i jak widać konsekwentnie spełna swój plan prezentując na przestrzeni ostatnich lat cały przekrój morderczych zwierząt. Od dzików, poprzez kaczki, kończąc na psie z powyższej historii.

Zaskoczę zapewne co niektórych fanów serii i totalnego zwierzęcego armagedonu w całych miastach. Antagonistą jest nadal dzikie, żądne krwi zwierzę, ale teraz całość skupia się nie na grupie losowych bohaterów o niemoralnym sumieniu, a bezbronnym niemym dziecku, które zmierzy się z wielkim 60-kilogramowym psem.

Ten z pozoru drobny zabieg zmiany narratora opowiadania zupełnie zmienia odbiór historii. Już nie sposób tak jak wcześniej kibicować zwierzakom, które wymierzają karę swoim byłym właścicielom. Teraz czytelnik doświadcza ogromu emocji od strachu po zaniepokojenie, a każdy nawet najmniejszy ruch bohatera będzie wiązał się z walką o przetrwanie.

To zdecydowanie najmroczniejsza książka z całej tej serii. W poprzednich historiach Tomek jasno pokazywał nam dla kogo są te książki i jakie emocje mają wywoływać w czytelniku, gdzie tu nagle jesteśmy świadkami ogromnej zmiany wobec wykreowanego świata.

"Kajtek" ściska za głowę i nie zostawia jeńców. To ekstremalna historia skierowana dla wąskiego grona odbiorców czytających z uwielbieniem wszelkiej maści horrory esktremalne z zwierzętami w roli antagonistów.
Przed książką ostrzegam głównie czytelników, których ruszają opisy krzywdzenia małych dzieci. Ta historia zdecydowanie nie jest dla Was.

Całą resztę, czyli fanów twórczości Siwca, entuzjastów animal horrorów i szeroko pojętego splatterpunku odsyłam do poniższego linku gdzie w dobrej cenie kupicie sobie "Kajtka".

https://horrormasakra.pl/produkt/kajtek-tomasz-siwiec/

Wierzcie mi, takiego animal horroru jeszcze nie było.

"Pies w końcu zgłodnieje na tyle, że zacznie go jeść. Ogołoci z mięsa jego brzuch i klatkę piersiową, potem nogi i ręce, a następnie zajmie się wyjadaniem całej reszty. Oczami wyobraźni zobaczył, jak wiją się po nim setki białych robaków, które wraz z brzęczącymi muchami ucztują na ludzkim mięsie."

Wspominam to przy każdej okazji i znowu się powtórzę: nie ma w polskiej...