Och, jak ja długo czekałam na napisanie tej recenzji! W końcu przeczytałam drugą część Sabatii autorstwa Justyny Wnuk. Jak wytrzymałam tak długo? Nie wiem. Szykujcie się na jazdę bez trzymanki!

„Sabatia: Zemsta” oraz „Sabatia: Odrodzenie” to tak naprawdę jedna, pisana niemal ciągiem historia. Pierwszy tom zostawia nas ze szczęką na podłodze, a drugi wita dokładnie tak samo, ale nie mamy szans tej szczęki podnieść. Jeśli przeczytaliście pierwszy tom, w drugim przygotujcie się na podobne przeżycia, ale pomnożone kilkukrotnie. Akcja pędzi, na każdej stronie coś się dzieje. Mija wiele lat, a Zahara z nastolatki staje się pewną siebie i bezwzględną kobietą w pełni władzy, która zrobi dosłownie wszystko, aby osiągnąć swoje cele. Przyznam, że ja się domyślałam jak potoczy się historia Tobiasa, ale i tak wątek ten został świetnie poprowadzony. Ogromne emocje, jakie mi przy tym towarzyszyły, mówią same za siebie.

Książka jest dość wulgarna. To chyba odpowiednie słowo, ale - nie zrozumcie mnie źle - wyraża w tym wypadku same zalety. Język, jakim jest napisana, sprawia, że jest to romans mafijny w najczystszej postaci i wydaje się przez to na wskroś prawdziwy. Nie ma tu miejsca na ckliwość i motylki w brzuchu. Mamy tutaj burzę namiętności, ogrom plot twistów intryg i bólu. Świetny język, perfekcyjnie wykreowani bohaterowie, towarzysząca ich życiu brutalność i bezwzględność, a także nieoczywiste zwroty akcji - za to pokochacie tę książkę. Po pierwszym tomie chyba nikogo nie trzeba namawiać do sięgnięcia po drugi, a jeśli nie czytaliście pierwszego, to ja z całego serca polecam.

I uwaga: wiem, że autorka trzyma coś w zanadrzu. Jeśli czytaliście Sabatię i jesteście ciekawi, co dalej, na wattpadzie autorki czeka na Was kolejna historia, która Was porwie. Czekam na papier, bo Justyna ma niezwykle wprawne pióro i jestem pewna, że „Spadkobierca Sabatii” prędzej czy późnej ujrzy światło dzienne. Na to liczę i na to czekam!

(recenzja nie jest współpracą reklamową)

Och, jak ja długo czekałam na napisanie tej recenzji! W końcu przeczytałam drugą część Sabatii autorstwa Justyny Wnuk. Jak wytrzymałam tak długo? Nie wiem. Szykujcie się na jazdę bez trzymanki!

„Sabatia: Zemsta” oraz „Sabatia: Odrodzenie” to tak naprawdę jedna, pisana niemal ciągiem historia. Pierwszy tom zostawia nas ze szczęką na podłodze, a drugi wita dokładnie tak...

Drugi tom dosłownie rozpoczyna się tu gdzie urwał się pierwszy i bardzo mnie to cieszy bo historia zakończyła się mocnym, choć spodziewanym dla mnie tąpnięciem.
W tej części zaś niewiele się dało przewidzieć bo autorka naprawdę wszystko rozgrywała jak najlepszy strateg.

Dzieje się bardzo dużo, odkrywane są wszystkie karty i wszystkie najgłębiej skrywane sekrety. Sama końcówka była tak bardzo zaskakująca i pokazuje, że w świecie mafii wszystko jest możliwe i nie można ufać nikomu. Powiem nawet że do końca się nie spodziewałam takiego obrotu spraw. Było brutalniej i szybciej niż w poprzedniej części, a w pewnym momencie już nawet bez przerw na oddech. Chciałam jedynie dowiedzieć się jaki będzie finał i kto jaką kartą zagra. Szkoda, że nie było więcej powiedziane odnośnie piekła jakie spotkało Tobiasa, bo to też mogłoby dodać mu nieco głębi. W tej części on sam był nieco mniej widoczny i to najpewniej dzięki temu Zahara była świetnie przedstawiona.

Trochę smutno, że o tej dylogii jest tak cicho bo historia jest bardzo fajnie skonstruowana. Pomysł na historie również bardzo oryginalny i w końcu silna i pewna siebie bohaterka, która trzęsie wszystkim a nie jak zawsze słabiutka dziewczynka i boss mafii który niemal leży u jej stóp.

Drugi tom dosłownie rozpoczyna się tu gdzie urwał się pierwszy i bardzo mnie to cieszy bo historia zakończyła się mocnym, choć spodziewanym dla mnie tąpnięciem.
W tej części zaś niewiele się dało przewidzieć bo autorka naprawdę wszystko rozgrywała jak najlepszy strateg.

Dzieje się bardzo dużo, odkrywane są wszystkie karty i wszystkie najgłębiej skrywane sekrety. Sama...

"Tak bardzo chciałam po prostu rzucić się mu w ramiona i nigdy nie puścić, przelać na niego wszystkie emocje i uczucia, które się we mnie kłębiły, a potem pojechać z nim w stronę zachodzącego słońca i zapomnieć o całym tym gównie, które przeżyłam, kiedy go przy mnie nie było. Ale na to było już za późno, o wiele za późno.
Zahara by tak zrobiła, ale nie Sabatia."

Autorka tak zakończyła pierwszą część, że od razu trzeba było zacząć czytać kontynuację.
Jeżeli tamta była dla was dobra, to ta was po prostu zmiecie. Tutaj się tyle dzieje, że nie sposób przewidzieć zakończenie. Każdy szczegół fabuły był przemyślany od początku do końca. A to co autorka zafundowała nam na koniec, to mistrzostwo świata.

Już dawno nie czytałam, tak dobrego romansu mafijnego.
Wszystkim miłośnikom tego gatunku, polecam tą książkę z całego serducha.

"Tak bardzo chciałam po prostu rzucić się mu w ramiona i nigdy nie puścić, przelać na niego wszystkie emocje i uczucia, które się we mnie kłębiły, a potem pojechać z nim w stronę zachodzącego słońca i zapomnieć o całym tym gównie, które przeżyłam, kiedy go przy mnie nie było. Ale na to było już za późno, o wiele za późno.
Zahara by tak zrobiła, ale nie Sabatia."

Autorka...

Zahara umarła wraz ze śmiercią jej bliskich i tym, co spotkało dziewczynę w młodym wieku. Bezwzględna i bez serca Sabata nie zatrzyma się przed niczym, aby zemścić się na wszystkich, którzy przyczynili się jej cierpienia.

Jej jedynym sensem życia, a zarazem oczkiem w głowie jest jej syn Tobias.

Nieoczekiwanie po 11-latach pojawia się jej jedyna miłość. Jego powrót sprawi, że Zaharze zacznie inaczej patrzeć na życie.

Czy kobiecie uda się dokonać zemsty❓️

Kto stanie się jej sojusznikiem, a kto wrogiem❓️

„Sabatia – Odrodzenie” to druga część dylogii w tej części również nie zabraknie tajemnic, zaskakujących zwrotów akcji, niebezpieczeństwa i strachu, który momentami wywoła gęsią skórkę. Zakończenie pierwszej części sprawiło, że z uśmiechem zabierałam się za część pierwszą.
Ucieszyłam się z faktu pojawienia się Tobiasa, który stanie się podporą dla zabłąkanej Zahary, mając nadzieję, że znów stanie się tą samą kobietą co kilka lat wcześniej.
W tej książce jest wszystko, co być powinno.
Kochana pisz, ile się da, bo towarzysz cudowne powieści, które zatracają bez reszty.
Z czystym sumieniem polecam.

Zahara umarła wraz ze śmiercią jej bliskich i tym, co spotkało dziewczynę w młodym wieku. Bezwzględna i bez serca Sabata nie zatrzyma się przed niczym, aby zemścić się na wszystkich, którzy przyczynili się jej cierpienia.

Jej jedynym sensem życia, a zarazem oczkiem w głowie jest jej syn Tobias.

Nieoczekiwanie po 11-latach pojawia się jej jedyna miłość. Jego powrót...

Drugi tom odrobinę ciekawszy.

Drugi tom odrobinę ciekawszy.

Książka mega wciągająca:) Nie da się jej przestać czytać. Prosimy autorkę o następne książki 😌

Książka mega wciągająca:) Nie da się jej przestać czytać. Prosimy autorkę o następne książki 😌

Kontynuacja „Zemsty” zaskoczyła niesamowicie. Jeśli lubicie książki z wątkiem mafijno-erotycznym koniecznie musicie ją przeczytać. Nudno z pewnością nie będzie.

Kontynuacja „Zemsty” zaskoczyła niesamowicie. Jeśli lubicie książki z wątkiem mafijno-erotycznym koniecznie musicie ją przeczytać. Nudno z pewnością nie będzie.

Podobała mi się

Podobała mi się

świetna książka

świetna książka

Zdecydowanie lepsza, niż część pierwsza, chociaż wielu rzeczy można było się domyśleć. Za dużo scen erotycznych, mam wrażenie, że w połowie książki były one co chwilę i za wiele się od siebie nie różniły. Ogólnie fabuła wciąga, jednak czasem miałam ochotę przekartkować niektóre powtarzalne sceny i zachowania głównej bohaterki.

Zdecydowanie lepsza, niż część pierwsza, chociaż wielu rzeczy można było się domyśleć. Za dużo scen erotycznych, mam wrażenie, że w połowie książki były one co chwilę i za wiele się od siebie nie różniły. Ogólnie fabuła wciąga, jednak czasem miałam ochotę przekartkować niektóre powtarzalne sceny i zachowania głównej bohaterki.