Jan Paweł II powiedział o Elżbiecie od Trójcy Świętej, że jest dla nas „wspaniałym świadkiem radości zakorzenienia i ugruntowania w miłości”. Chociaż żyła tylko dwadzieścia sześć lat, czas ten wystarczył jej, by odkryła, zarówno w kontemplacyjnym życiu świeckim, jak i w życiu karmelitańskiej zakonnicy, tajemnicę miłości Bożej. Prawda jej życia to przesłanie, że Bóg kocha osobiście każdego z nas i pragnie, abyśmy dali się tej miłości objąć.


Stronice tej książeczki pokazują bogactwo intuicji tej utalentowanej młodej kobiety, wybitnej pianistki z głową pełną rytmu, nastolatki, lubiącej piękne kapelusze i życie towarzyskie, świeckiej kontemplatyczki pośród podróży, przyjęć i tańców, zakonnicy okrytej milczeniem, oblubienicy Chrystusa oddającej życie za Kościół i świat. Historia jej życia nabiera wielkiego znaczenia w czasach poszukiwania sensu i tożsamości; niesie zachętę i wezwanie do wsłuchania się w muzykę swego serca i cichego głosu Ducha.