Najważniejsza akcja książki rozwiązuje się po dwóch rozdziałach, w sumie każda „akcja” rozwiązuje się bardzo szybko.

Ta książka nie wzbudziła we mnie emocji, wręcz mogę pokusić się o stwierdzenie,że mnie znudziła.

Przeważnie 350 stron dobrej książki czytam w jeden wieczór, ta zajęła mi cztery.

Główna bohaterka jest trochę irytująca,a główny bohater to taki „zły mężczyzna” ale kompletnie tego nie widać.

4/10 gdyż postać psa została fajnie napisana.

(Mam nadzieję, że kolejne tomy mnie nie zawiodą)

Najważniejsza akcja książki rozwiązuje się po dwóch rozdziałach, w sumie każda „akcja” rozwiązuje się bardzo szybko.

Ta książka nie wzbudziła we mnie emocji, wręcz mogę pokusić się o stwierdzenie,że mnie znudziła.

Przeważnie 350 stron dobrej książki czytam w jeden wieczór, ta zajęła mi cztery.

Główna bohaterka jest trochę irytująca,a główny bohater to taki „zły...

Książkę zaliczam do grupy "przeczytane i zapomniane". Nie męczyłam się podczas czytania, historia była lekka i nieskomplikowana, ale trochę nudna...Gdyby nie fakt, że kupiłam wszystkie części, to pewnie nie sięgnęłabym po następna. A tak muszę dać szansę 😉

Książkę zaliczam do grupy "przeczytane i zapomniane". Nie męczyłam się podczas czytania, historia była lekka i nieskomplikowana, ale trochę nudna...Gdyby nie fakt, że kupiłam wszystkie części, to pewnie nie sięgnęłabym po następna. A tak muszę dać szansę 😉

Pokładałam w tej książce naprawdę wielkie nadzieje. Zazwyczaj nie sięgam po książki która rozgrywa się na łamach motywu mafijnego - po prostu nie mój gatunek; jednak coś mnie pokusiło aby tym razem sięgnąć dla odmiany i bardzo, bardzo się zawiodłam.
Świat mafijny istnieje tylko po to żeby w tagu wpisać, że jest mafia. Sam motyw porwania jest tak sztucznie przeciągany, że czasem opadały mi ręce; ale to co w książce zawiodło mnie najbardziej to "głębokość" myśli i motywów bohaterów. A raczej jej brak. Płytcy, nielogiczni, mało konsekwentni w swoich myślach i postanowieniach sprawiłi iż pierwsza część książki to był płacz, zaś druga była śmiechem przez łzy.
Dodatkowa gwiazdka tylko dlatego, że przynajmniej zakończenie było miłe i okładka bardzo ładna.

Nie sięgnę po kolejne części, oj nie.

Pokładałam w tej książce naprawdę wielkie nadzieje. Zazwyczaj nie sięgam po książki która rozgrywa się na łamach motywu mafijnego - po prostu nie mój gatunek; jednak coś mnie pokusiło aby tym razem sięgnąć dla odmiany i bardzo, bardzo się zawiodłam.
Świat mafijny istnieje tylko po to żeby w tagu wpisać, że jest mafia. Sam motyw porwania jest tak sztucznie przeciągany, że...

„Zepsute królestwo” to pierwszy tom serii debiutującej na naszym rynku Avy Harrison. Historia z dość ciekawym pomysłem - dziewczyna zostaje „porwana” i zamknięta w pałacyku na wyspie należącej do Cyrusa.
To było całkiem niezłe w założeniu ale w praktyce coś nie wyszło. Dla mnie było tu kilka niezrozumiałych czy wręcz kuriozalnych zachowań za strony bohaterów i to troche popsuło odbiór.

Pan Reed nie chce nic wytłumaczyć dziewczynie tak naprawde nie rozumiem dlaczego co było powodem jej umieszczenia na tejże wyspie. Na wstępie mielibyśmy klarowną sytuacje i dziewczyna by doceniła zamiast próbować uciekać chociażby. Co więcej Ivy w ramach protestu początkowo postanawia wprowadzić strajk głodowy jednak już po chwili burczy jej w brzuchu i stwierdza, że jednak jeść musi, będą to jednak małw porcje by właściciel i gosposia się nie zorientowali.
Sama wyspa na której znajduje się dziewczyna jest tak tajemnicza, że o jej istnieniu wiedzą zaledwie trzy osoby. Tymczasem Cyrusowi tak spieszno zobaczyć dziewczyne, że nie może poczekać aż jego zaufany człowiek skończy swoje zadanie i będzie mógł go tam zabrać tylko prosi klienta z którym właśnie ubił interes o podrzucenie go na wyspe.

Póki co jestem mocno rozdarta w ocenie tej książki. Zobaczymy co przyniesie rozwój wydarzeń w kolejnych tomach.

„Zepsute królestwo” to pierwszy tom serii debiutującej na naszym rynku Avy Harrison. Historia z dość ciekawym pomysłem - dziewczyna zostaje „porwana” i zamknięta w pałacyku na wyspie należącej do Cyrusa.
To było całkiem niezłe w założeniu ale w praktyce coś nie wyszło. Dla mnie było tu kilka niezrozumiałych czy wręcz kuriozalnych zachowań za strony bohaterów i to troche...

Byłam naprawdę pozytywnie nastawiona do tej książki. Cierpliwie brnęłam przez kolejne strony, dopóki nie zorientowałam się, że jestem już w połowie, a tak naprawdę nic ciekawego się nie wydarzyło. Co gorsze - nie zapowiadało się, że cokolwiek ulegnie pod tym względem zmianie.

Ostatecznie okropnie się wynudziałam. Relacja między głównymi bohaterami była mdła i nijaka. Postanowiłam dokończyć książkę, jednak im dalej zagłębiałam się w historię, tym bardziej byłam rozczarowana. Na pewno nie sięgnę po kolejne części.

Byłam naprawdę pozytywnie nastawiona do tej książki. Cierpliwie brnęłam przez kolejne strony, dopóki nie zorientowałam się, że jestem już w połowie, a tak naprawdę nic ciekawego się nie wydarzyło. Co gorsze - nie zapowiadało się, że cokolwiek ulegnie pod tym względem zmianie.

Ostatecznie okropnie się wynudziałam. Relacja między głównymi bohaterami była mdła i nijaka....

skończyłam pierwszy tom serii Zepsute Imperium czyli "Zepsute Królestwo" i powiem Wam, że szczerze mocno muszę się zastanowić czy będę czytała kolejny tom.
Owszem słyszałam, że każdy kolejny tom jest o wiele lepszy, ale jakoś ten pierwszy nie sprawia, że ma się ochotę sięgnąć dalej.
Czemu?

Ciągnęła się historia oj bardzo ciągnęła. Rzadko kiedy mam ochotę zostawiać książkę w połowie i staram się dokończyć nawet jeśli się przy niej nudzę.
I tutaj właśnie tak było. W historii nie ma nic co by mnie wkręciło i zaciekawiło. Zapowiada się fajnie, ale w środku nie wciąga tak jak myślałam.
Nawet nie mam co o niej powiedzieć, bo po prostu czytając byłam znudzona.

skończyłam pierwszy tom serii Zepsute Imperium czyli "Zepsute Królestwo" i powiem Wam, że szczerze mocno muszę się zastanowić czy będę czytała kolejny tom.
Owszem słyszałam, że każdy kolejny tom jest o wiele lepszy, ale jakoś ten pierwszy nie sprawia, że ma się ochotę sięgnąć dalej.
Czemu?

Ciągnęła się historia oj bardzo ciągnęła. Rzadko kiedy mam ochotę zostawiać...

Spodziewałam się raczej czegoś lepszego. Książka strasznie jak dla mnie przewidywalna przez co szybko stała się dosyć nudna. Mniej więcej do połowy nawet z chęcią ją czytałam, ale później już tylko co chwile sprawdzałam ile zostało do końca. Nie mogę powiedzieć, iż ta historia jest jakaś tragiczna, bo ma jakieś swoje plusy, jednak mnie ona po prostu nie powaliła.

Spodziewałam się raczej czegoś lepszego. Książka strasznie jak dla mnie przewidywalna przez co szybko stała się dosyć nudna. Mniej więcej do połowy nawet z chęcią ją czytałam, ale później już tylko co chwile sprawdzałam ile zostało do końca. Nie mogę powiedzieć, iż ta historia jest jakaś tragiczna, bo ma jakieś swoje plusy, jednak mnie ona po prostu nie powaliła.

Nawet ciekawa. Końcówka strasznie po łebkach, co bardzo mi się nie podobało. To miała być wojna? Nawet jeśli tylko wojna między mafiozami to i tak taka hmm krótka i bez szczegółów. Kilka rzeczy było w tej książce niespójnych. Oj i to bardzo niespójnych, ale nie chcę spojlerować. Jednak powiem że ta niespójność dotyczyła najważniejszego wątku xd. Myślę, że gdyby książka była dłuższa, historia nie byłaby opowiedziana tak na szybko.

Nawet ciekawa. Końcówka strasznie po łebkach, co bardzo mi się nie podobało. To miała być wojna? Nawet jeśli tylko wojna między mafiozami to i tak taka hmm krótka i bez szczegółów. Kilka rzeczy było w tej książce niespójnych. Oj i to bardzo niespójnych, ale nie chcę spojlerować. Jednak powiem że ta niespójność dotyczyła najważniejszego wątku xd. Myślę, że gdyby książka była...

Niby fajnie się czytało, a właściwie to słuchało, ale nic odkrywczego. Facet wywozi dziewczynę na swoją wyspę, żeby chronić ją przed okrutnym człowiekiem, któremu ojciec przehandlował dziewczynę w karty. Oczywiście nie mówi jej o tym, więc dziewczyna ma inne zdanie na ten temat. Pod koniec robi się ciut niebezpiecznie i bohaterka zostaje naprawdę porwana. Zdecydowanie wolę tę historię w wykonaniu Ann Zaires, bo podobieństwo fabuły jest niezaprzeczalne.

Niby fajnie się czytało, a właściwie to słuchało, ale nic odkrywczego. Facet wywozi dziewczynę na swoją wyspę, żeby chronić ją przed okrutnym człowiekiem, któremu ojciec przehandlował dziewczynę w karty. Oczywiście nie mówi jej o tym, więc dziewczyna ma inne zdanie na ten temat. Pod koniec robi się ciut niebezpiecznie i bohaterka zostaje naprawdę porwana. Zdecydowanie wolę...

chłop rani się w nogę - amatorka szyje mu rany - na następny dzień pływają radośnie w Oceanie

chłop rani się w nogę - amatorka szyje mu rany - na następny dzień pływają radośnie w Oceanie