Strasznie mocno skupiamy się na wątku romantycznym albo raczej wątkach. Brakuje mi klimatu nowożytnej Anglii, czytało się to szybko, ale nic poza tym z tej książki nie wyniosłam. Mocno przeszkadzał mi kolokwialny język, a do tego po przeczytaniu kilku książek historycznych z tego okresu, jeszcze bardziej braki tej książki rzucają mi się w oczy. Jednak też nie to ta pozycja miała na celu. Moim zdaniem jest dobra na zajawkę, by zainteresować się tematem, a następnie zgłębiać wiedzę w innych książkach.

Strasznie mocno skupiamy się na wątku romantycznym albo raczej wątkach. Brakuje mi klimatu nowożytnej Anglii, czytało się to szybko, ale nic poza tym z tej książki nie wyniosłam. Mocno przeszkadzał mi kolokwialny język, a do tego po przeczytaniu kilku książek historycznych z tego okresu, jeszcze bardziej braki tej książki rzucają mi się w oczy. Jednak też nie to ta pozycja...

Uwielbiam twórczość autorki. Kiedyś w życiu nie pomyślała bym, że z własnej woli sięgnę po książkę będącą fikcją historyczną. Nie przepadam słuchać o tym co było kiedy ja nie istniałam, w końcu co mnie to obchodzi? Było minęło. Jednak styl pisania autorki bardzo mi pasuje i może to przez to mam ochotę czytać więcej i więcej. Bohaterowie tej książki są naprawdę interesujący. Henryk to doprawdy obrzydliwy gbur, ale można się z niego pośmiać XD Anny jest mi zaś potwornie szkoda. To co przeszła jako żona króla jest okropne. Wiadomo, że sama nie była święta i wiele rzeczy mogła zrobić lepiej, ale ona myślała choć trochę o innych w porównaniu do swojego męża z wybujałym ego. Jeśli ktoś ma ochotę na trochę brutalną książkę to polecam sięgnąć po Annę!

Uwielbiam twórczość autorki. Kiedyś w życiu nie pomyślała bym, że z własnej woli sięgnę po książkę będącą fikcją historyczną. Nie przepadam słuchać o tym co było kiedy ja nie istniałam, w końcu co mnie to obchodzi? Było minęło. Jednak styl pisania autorki bardzo mi pasuje i może to przez to mam ochotę czytać więcej i więcej. Bohaterowie tej książki są naprawdę interesujący....

„W głowie Anny Boleyn” to powieść historyczna o losach Anny, kolejnej partnerki Króla Henryka VIII. Opowiada o angielskich dworach w XVI wieku i okresie, w którym mężczyźni zyskali dominującą pozycję nad kobietami. Autorka ukazała nam kobiecą postać, którą lubię: silną i walczącą o swoje prawa. W fabule pojawiają się ciekawostki i fakty historyczne, choć dla mnie było ich za mało, chętnie całkowicie przeniosłabym się do tej epoki. Tymczasem historia ta była jakby pomieszana i śmiało odnalazłaby się językiem we współczesnym świecie.

Nie jest to typowa historia o księżniczce, wielkiej miłości, spełnianiu marzeń i szczęśliwym zakończeniu. Nie każda książka musi się tak skończyć, tak samo jak życie każdej kobiety nie będzie usłane różami – szczególnie tej żyjącej kilkaset lat wcześniej.

Czy polecam? Średnio, ale warto dać szansę, jeśli nie przeszkadza wam potoczny, młodzieżowy, czasem ostry język w powieści z historycznym tłem.

„W głowie Anny Boleyn” to powieść historyczna o losach Anny, kolejnej partnerki Króla Henryka VIII. Opowiada o angielskich dworach w XVI wieku i okresie, w którym mężczyźni zyskali dominującą pozycję nad kobietami. Autorka ukazała nam kobiecą postać, którą lubię: silną i walczącą o swoje prawa. W fabule pojawiają się ciekawostki i fakty historyczne, choć dla mnie było ich...

Książka nie ma nic wspólnego z historią, równie dobrze mogłoby się to dziać w teraźniejszości i wiele by to nie zmieniło, a bohaterowie mogli mieć dowolne imiona. Nawet nie stara się budować klimatu czy zgłębić tematu.

Książka nie ma nic wspólnego z historią, równie dobrze mogłoby się to dziać w teraźniejszości i wiele by to nie zmieniło, a bohaterowie mogli mieć dowolne imiona. Nawet nie stara się budować klimatu czy zgłębić tematu.

beznadziejna

beznadziejna

Dziś przychodzę do was z recenzją debiutanckiej książki pt. „W głowie Anny Boleyn” autorką jest Maria Dudek.
Książka przedstawia losy drugiej żony króla Henryka VIII Tudora. Niezaprzeczalnie Anna jest intrygująca osobą, która ma w sobie wiele sprzeczności jest ona silna i dumna, ale oprócz tego jest również naiwna. Dla króla niezwłoczną sprawą było zapewnienie sobie dziedzica. Ważną rzeczą jest, że sama autorka na początku książki przyznaję się do użycia fikcji literackiej. Zawiera ona wiele faktów historycznych, ale również takich, które były nieprawdziwymi wydarzeniami. Jednakże faktem jest to, że Anna Boleyn urodziła swoją zdrową córkę Elżbietę I z pierwszej ciąży, lecz kolejne kończyły się poronieniem. Ale są również nieprawdziwe informacje przykładem może tutaj być oczywiście romans Anny z Charlesem Brandonem, lecz mimo wszystko był to dla mnie bardzo ciekawy moment. Jej droga przez życie nie była na pewno usłana różami autorce udało się w jakimś stopniu tę drogę ukazać w swojej powieści. Jedyną rzeczą, jaką bym poprawiła w książce jest na pewno to uczynienie z Anny winnej. Lecz mimo wszystko powieść się przyjemnie czytało. Był moment, gdy całkowicie mnie wciągnęła, przez co do drugiej w nocy czytałam. Na procesie Anna przeżyła wiele upokorzeń, ale pomimo tego wszystkich zaskakuje jej zachowanie przed egzekucją. Jej postać zdecydowanie jest kontrowersyjna i z jednej strony wzbudza sympatię, a z drugiej możemy czuć do niej niechęć. Na końcu książki dochodzi do jej egzekucji.
Niewątpliwie w jej historii możemy zauważyć spisek, który miał na celu pozbycie się jej. A Henryk VIII pomimo wszystko sam miał wiele na sumieniu, lecz był on królem, a w tamtych czasach kobiety miały mało do powiedzenia. Zapewne każda kobieta, będąc małą dziewczynką marzyła o byciu księżniczką, lecz mimo wszystko życie na dworze królewskim nie jest usłane różami tak jak często widzieliśmy to w bajkach. Książkę czytało się bardzo przyjemnie,a historia zaciekawia już od pierwszych stron.
Polecam serdecznie Lostytrish🤍

Dziś przychodzę do was z recenzją debiutanckiej książki pt. „W głowie Anny Boleyn” autorką jest Maria Dudek.
Książka przedstawia losy drugiej żony króla Henryka VIII Tudora. Niezaprzeczalnie Anna jest intrygująca osobą, która ma w sobie wiele sprzeczności jest ona silna i dumna, ale oprócz tego jest również naiwna. Dla króla niezwłoczną sprawą było zapewnienie sobie...

POmieszanie z poplątaniem. Z jednej strony mamy wymuszoną archaizację (swoją drogą niektóre słowa nie były nawet używane w okresie, w jakim dzieje się akcja),z drugiej potocyzmy. Książka jest nieumiejętnie rpzygotowana do druku - bardzo źle się to czytało (np. "i" na końcu wersu, albo półpauzy na początku wersu, albo np. całe akapity przeniesionych wyrazów),do tego brak redakcji. Bardzo cienki papier, zdecydowanie za tani, jak na cenę książki.
Fabuła rownież niedoparacowana i chyba wiedza była czerpana z serialów o Tudorach...

POmieszanie z poplątaniem. Z jednej strony mamy wymuszoną archaizację (swoją drogą niektóre słowa nie były nawet używane w okresie, w jakim dzieje się akcja),z drugiej potocyzmy. Książka jest nieumiejętnie rpzygotowana do druku - bardzo źle się to czytało (np. "i" na końcu wersu, albo półpauzy na początku wersu, albo np. całe akapity przeniesionych wyrazów),do tego brak...

Byłam bardzo ciekawa tego tytułu. Sam opis bardzo mnie zaciekawił i nie mogłam się doczekać, aż w końcu zacznę ją czytać. Jak na początku było okej, to z każdą kolejną stroną, dłużyła mi się niemiłosiernie.

Główni bohaterowie strasznie mnie irytowali i wkurzali, to samo mogę powiedzieć o pobocznych. Jedno zachowanie gorsze od drugiego, a sami bohaterowie byli nijacy.

Fabuła również mnie nie powaliła. Myślałam, że książka mimo XV wieku pokaże się z innej strony, że przełamie te stereotypy o kobietach i mężczyznach. Myślałam, że tam faktycznie ujrzą miłość o jakiej każdy marzy, a jednak było tak jak bywa w piętnastym wieku. Byłam nastawiona na zupełnie inny przebieg fabuły.

Koniec końców po naradzie kilku osób stwierdziłam, że nie będę dalej się męczyć i książka trafia do listy tych niedokończonych. Tym Samym nie ocenie jej.

Byłam bardzo ciekawa tego tytułu. Sam opis bardzo mnie zaciekawił i nie mogłam się doczekać, aż w końcu zacznę ją czytać. Jak na początku było okej, to z każdą kolejną stroną, dłużyła mi się niemiłosiernie.

Główni bohaterowie strasznie mnie irytowali i wkurzali, to samo mogę powiedzieć o pobocznych. Jedno zachowanie gorsze od drugiego, a sami bohaterowie byli nijacy....

Przeczytałam wiele książek z gatunku fikcji historyczej, ale przez "W głowie Anne Boleyn" nie byłam w stanie przebrnąć do końca. Treść obraża każdą możliwą postać historyczną; nawet Henryka VIII, co jest doprawdy trudną sztuką.
Rozmowy prowadzone między postaciami nawet nie przypominają dworskiej mowy. Mam wątpliwości czy starano się to zrobić. Zdaję sobie sprawę, że książka była pierwotnie na wattpadzie - ale wydanie jej przez wydawnictwio nie spowodowało zmiany "wattpadowego języka" (kto czytał fanfiki tam, ten będzie wiedział, co mam na myśli). Postacie męskie są przedstawione w dość płaski sposób; przez znaczną część czasu rozmawiają o kobietach w sposób niezwykle wulgarny. Dorosłe osoby rozmawiają jak nastolatkowie, którzy chwalą się kogo "zaliczyli" i "jak ostro było".

Mogłabym serio sporo napisać o tej "literaturze", ale... jedyne, co powiem to NIE POLECAM.

Wydawnictwo zrobiło krzywdę sobie i autorce książki.

Przeczytałam wiele książek z gatunku fikcji historyczej, ale przez "W głowie Anne Boleyn" nie byłam w stanie przebrnąć do końca. Treść obraża każdą możliwą postać historyczną; nawet Henryka VIII, co jest doprawdy trudną sztuką.
Rozmowy prowadzone między postaciami nawet nie przypominają dworskiej mowy. Mam wątpliwości czy starano się to zrobić. Zdaję sobie sprawę, że...

Będąc jeszcze w szkole, zaczytywałam się w mniej lub bardziej adekwatnych powieściach historycznych, a historia Henryka VIII była jedną z moich ulubionych. Sięgnęłam więc po tę książkę z jakiegoś bliżej nieokreślonego sentymentu. Po części pewnie też kierowałam się dobrymi opiniami na serwisach czytelniczych. Cóż za rozczarowanie...
Ta powieść to jakieś nieporozumienie. Odniosłam wrażenie, jakby autorka wyjęła z szuflady swoje nastoletnie wypociny i wysłała je do wydawcy bez jakiejkolwiek refleksji, a ten, o zgrozo, dalej do drukarni. Irytowała mnie ilość nielogicznych zdań, a do tego brakowało mi jakiegokolwiek osadzenia zdarzeń w opisywanej epoce - zgoda, padały losowo hasła typu "czara", "komnaty", "niewiasta", ale było ich tak mało, że historia mogłaby się rozgrywać w dzisiejszych czasach i pewnie nie zaskoczyłoby mnie wcale, gdyby Anna Boleyn w pewnym momencie swojego pobytu w Tower of London zaczęła nagrywać relację na tik-toka.
Do tego wszystkiego bardzo irytowały mnie gimnazjalne wręcz wulgaryzmy i boleśnie współczesny potoczny styl, które pojawiały się na niemalże każdej stronie - na początku myślałam, że jedno czy dwa wplotły się jakoś przez nieuwagę, ale im głębiej w historię, tym więcej zwrotów, których nawet nie chce mi się tutaj przytaczać. O ile na początku jedynie drgała mi brew w rozbawieniu, o tyle pod koniec cieszyłam się już, że wprawny ruch topora oszczędził Annie dalszych męczarni wynikających z tych językowych akrobacji.
Podsumowując, nie polecam. Powieść jest irytująca nawet wówczas, gdy przyjmie się dość gruby filtr zrozumienia, że przecież to jedynie inspiracja wydarzeniami historycznymi i w założeniu lekka lektura. Szkoda czasu - w księgarniach jest wiele innych, bardziej dopracowanych pozycji nawet tych z kategorii "na leniwe niedzielne popołudnia".

Będąc jeszcze w szkole, zaczytywałam się w mniej lub bardziej adekwatnych powieściach historycznych, a historia Henryka VIII była jedną z moich ulubionych. Sięgnęłam więc po tę książkę z jakiegoś bliżej nieokreślonego sentymentu. Po części pewnie też kierowałam się dobrymi opiniami na serwisach czytelniczych. Cóż za rozczarowanie...
Ta powieść to jakieś nieporozumienie....