Świetna lektura. Uwielbiam pióro pani Ałbeny. Można się również dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy

Świetna lektura. Uwielbiam pióro pani Ałbeny. Można się również dowiedzieć wielu ciekawych rzeczy

To już kolejna część z serii Uczniowie Hipokratesa, autorstwa Ałbeny Grabowskiej. O ile poprzednie powieści pomimo ciekawej fabuły dłużyły się, to "Doktor Zosia" była niezwykle ciekawa, czekałam na moment kiedy znowu będę mogła do niej przysiąść. Uważam, że to kwestia czasu i miejsca osadzenia fabuły, przedwojenne i wojenne losy Warszawiaków oraz współczesne odkrycia medyczne nie pozwalały się od siebie oderwać. Zdarzały się momenty kiedy ta powieść przyprawiała mnie o uśmiech, szok, niedowierzanie ale najczęściej to był bezbrzeżny smutek i narastające pytanie, "dlaczego człowiek człowiekowi zgotował taki los?"
Mam nadzieję, że nie jest to ostatnia część z tej fascynującej serii. Polecam dla osób lubiących wątki historyczne, obyczajowe, wojenne i medyczne w książce.

To już kolejna część z serii Uczniowie Hipokratesa, autorstwa Ałbeny Grabowskiej. O ile poprzednie powieści pomimo ciekawej fabuły dłużyły się, to "Doktor Zosia" była niezwykle ciekawa, czekałam na moment kiedy znowu będę mogła do niej przysiąść. Uważam, że to kwestia czasu i miejsca osadzenia fabuły, przedwojenne i wojenne losy Warszawiaków oraz współczesne odkrycia...

Wg mnie najgorsza czesc (dwie poprzednie ciekawe i dobrze sie czyta),ledwo dociagnelam do konca. Byc moze przyczyna jest to ze akcja dzieje sie podczas 2 wojny , a w temacie jestem obeznana i fikcja z wplatanymi prawdziwymi postaciami i wydarzeniami tutaj jakos nie zagralo to.

Wg mnie najgorsza czesc (dwie poprzednie ciekawe i dobrze sie czyta),ledwo dociagnelam do konca. Byc moze przyczyna jest to ze akcja dzieje sie podczas 2 wojny , a w temacie jestem obeznana i fikcja z wplatanymi prawdziwymi postaciami i wydarzeniami tutaj jakos nie zagralo to.

Trzecia część trylogii i pewnego rodzaju sagi, gdzie historia medycyny przeplata się z losami bohaterów. Doktor Zosia podobała mi się najmniej z całej serii, ale polecam gorąco zapoznać się z całą twórczością autorki.

Trzecia część trylogii i pewnego rodzaju sagi, gdzie historia medycyny przeplata się z losami bohaterów. Doktor Zosia podobała mi się najmniej z całej serii, ale polecam gorąco zapoznać się z całą twórczością autorki.

Przeczytałam chyba wszystkie książki Pani Ałbeny Grabowskiej i nigdy się nie zawiodłam. Doktor Zosia to przejmująca historia czasów bestialskich, w których przyszło żyć tak wspaniałym ludziom, którzy poświęcali życie ratując innych. Niesamowita ilość faktów zgromadzonych przez pisarkę, czyni książkę dokumentem tamtych lat.

Przeczytałam chyba wszystkie książki Pani Ałbeny Grabowskiej i nigdy się nie zawiodłam. Doktor Zosia to przejmująca historia czasów bestialskich, w których przyszło żyć tak wspaniałym ludziom, którzy poświęcali życie ratując innych. Niesamowita ilość faktów zgromadzonych przez pisarkę, czyni książkę dokumentem tamtych lat.

Ależ szkoda, że ta seria już się skończyła. Świetny był ten zabieg przeplatania prawdziwych historii z życiem bohaterów. O wielu odkryciach medycyny po raz pierwszy usłyszałam tak szczegółowo.

Ależ szkoda, że ta seria już się skończyła. Świetny był ten zabieg przeplatania prawdziwych historii z życiem bohaterów. O wielu odkryciach medycyny po raz pierwszy usłyszałam tak szczegółowo.

Trzeci i ostatni tom cyklu "Uczniowie Hipokratesa". Tytułowa doktor Zosia to młoda lekarka z burzą kręconych blond loków, która stara się zdobyć specjalizację podczas pracy w Warszawie. Jej ambicje i plany zostają zweryfikowane przez dostępność ścieżek kariery. W końcu zaczepia się w Szpitalu Ujazdowskim, pracując w innej dziecinie, niż początkowo planowała, ale dalej spełniajac się jako lekarka.

Akcja rozpoczyna się w okresie międzywojennym. Dziewczyna skupia się nie tylko na swojej pracy, ale też na szeroko dostępnych wydarzeniach kulturalnych, takich jak kabarety i opery. Popija z przyjaciółką goracą czekoladę w Wedlu. Zakochuje się, odkochuje i zakochuje ponownie. Zakłada rodzinę, rozwija zawodowo.... I nagle krach - WOJNA. Nic już nie będzie normalne.

Tak jak i w poprzednich częściach, rozdziały zasadniczej historii poprzedzielane są wstawkami o zasłużonych medykach i ich odkryciach. Życie Zosi jest bardzo zajęte i barwne. Perypetiom nie ma końca. Klimat okresu międzywojennego jest realistycznie oddany.

Fabuła w książce jest wyraźnie podzielona rozpoczęciem wojny. Problemy młodej Zosi wydają się być niczym przy terrorze nalotów i okupacji. Ludzie też nie przestali nagle chorować, ale teraz najważniejsi są ranni.

Niby wiedziałam, że akcja w końcu przejdzie w okres wojny, ale wyjątkowo mnie to przybiło i przez to czytałam książkę wyjątkowo długo.

Trzeci i ostatni tom cyklu "Uczniowie Hipokratesa". Tytułowa doktor Zosia to młoda lekarka z burzą kręconych blond loków, która stara się zdobyć specjalizację podczas pracy w Warszawie. Jej ambicje i plany zostają zweryfikowane przez dostępność ścieżek kariery. W końcu zaczepia się w Szpitalu Ujazdowskim, pracując w innej dziecinie, niż początkowo planowała, ale dalej...

Bardzo dobrze się czyta, choć po poprzednich dwóch tomach liczyłam na literaturę bardziej medyczną niż wojenną, a tutaj jednak balans nie został zachowany

Bardzo dobrze się czyta, choć po poprzednich dwóch tomach liczyłam na literaturę bardziej medyczną niż wojenną, a tutaj jednak balans nie został zachowany

Właśnie skończyłam 3 część uczniów Hippokratesa,tym razem "Doktor Zosia" .Tak jak poprzednie części mimo,że dosyć "obszerne" czytało mi się bardzo dobrze. Fakt ,że czas w jakich dzieje się akcja nie należy do "normalnych" bo wybucha II wojna światowa.Przeplatają się losy Zosi i jej najbliższych z pracą w szpitalu,a także w miarę możliwości angażowanie się w konspirację.Najwięcej ofiar,tragiczne sceny ,zdarzenia są gdy dochodzi do wybuchu powstania warszawskiego. Złe wieści o najbliższych docierają także do doktor Zosi.Przy niektórych "tragediach" nie dało mi się nie zapłakać. Czasami myślę jakbym ja zachowała się w tamtym okrutnym czasie ,czy stać byłoby mnie na poświęcenie życia. Nawet takie gdybanie -myślenie przekonuje mnie ,że absolutnie nie wiem jak zachowałabym się w podobnych sytuacjach. Cieszę się ,że żyję w kraju bez wojny ,jednak tuż obok toczy się wojna . Nie zrozumiem tych ,których nic nie nauczyły wojny ,ich tragedia ,skutki,tyle ofiar i to nie tylko żołnierzy ,lecz cywilów-kobiety,dzieci,starcy......
Na koniec jeszcze wspomnę ,że podobają mi się i w tej części krótkie wzmianki o sławach z medycyny np. A.Alzheimer, S.Freud ,A.Fleming.
Dzięki wszystkim historiom w każdej części uczniów Hippokratesa z zainteresowaniem poznawałam ,że historia medycyny stała się dla mnie -laika-bardziej zrozumiała.

Właśnie skończyłam 3 część uczniów Hippokratesa,tym razem "Doktor Zosia" .Tak jak poprzednie części mimo,że dosyć "obszerne" czytało mi się bardzo dobrze. Fakt ,że czas w jakich dzieje się akcja nie należy do "normalnych" bo wybucha II wojna światowa.Przeplatają się losy Zosi i jej najbliższych z pracą w szpitalu,a także w miarę możliwości angażowanie się w...

Całkiem ciekawa pozycja z potencjałem, jednak nie było już tego efektu wow co przy "Doktor Annie", którą przeczytałam jako pierwszą. Początek jest nawet dobry, jednak mam wrażenie, że im dalej, tym wydarzenia bardziej pędzą, omijają ważne momenty w życiu bohaterki i skupiają się na innych. Moim zdaniem za mało miejsca zostało poświęcone małżeństwu ze Stachem czy zakładaniu rodziny przez Zosię. Natomiast wydarzenia w czasie wojny dotyczą wielu pobocznych postaci, jakby autorka chciała na siłę opowiedzieć o różnych losach, bardzo tragicznych i okrutnych. Wydaje mi się, że wyszło z tego trochę za dużo rozdrabniania się, a wszystko bierze się z tego, że w tym tomie autorka chciała upchnąć mnóstwo prawdziwych postaci, co przewija się przez całą książkę. Uważam, że również zabrakło choćby krótkiego opisu, co działo się z główną bohaterką po wojnie.
Rozdziały poświęcone znanym odkrywcom i lekarzom z całego świata były interesujące. Jednak odkrywczości zabrakło mi trochę w samej doktor Zosi. Sądzę, że w XX wieku kobieta - lekarka nie była już postacią aż tak niezwykłą samą w sobie. Nie była już taką pionierką jak doktor Anna z poprzedniej części.

Całkiem ciekawa pozycja z potencjałem, jednak nie było już tego efektu wow co przy "Doktor Annie", którą przeczytałam jako pierwszą. Początek jest nawet dobry, jednak mam wrażenie, że im dalej, tym wydarzenia bardziej pędzą, omijają ważne momenty w życiu bohaterki i skupiają się na innych. Moim zdaniem za mało miejsca zostało poświęcone małżeństwu ze Stachem czy zakładaniu...