“Sny wiel­kie­go mia­sta” to już czwar­ty tom, ko­mik­so­wej serii, któ­rej akcja dzie­je się w uni­wer­sum gry Cy­ber­punk 2077. Za sce­na­riusz po­now­nie od­po­wia­da Bar­tosz Szty­bor, a za stro­nę wi­zu­al­ną Fi­li­pe An­dra­de oraz Ales­sio Fio­ri­niel­lo.

Dwoje mło­dych sza­brow­ni­ków prze­mie­rza ulice Night City, krad­nąc cy­berwsz­cze­py, im­pre­zu­jąc i re­lak­su­jąc się przy bra­in­dan­sach. Ona ma am­bi­cję zo­stać kró­lo­wą gan­gów, on chciał­by cze­goś wię­cej – mi­ło­ści, na­dziei, pro­ste­go życia. W po­go­ni za ma­rze­nia­mi oboje stop­nio­wo zba­cza­ją z wy­ty­czo­nej ścież­ki. Ale w mie­ście takim jak Night City do suk­ce­su wie­dzie tylko jedna droga. Albo pę­dzisz, wal­czysz i zmie­niasz się z chwi­li na chwi­lę – albo umie­rasz…

Bar­tosz Szty­bor po raz ko­lej­ny stara się po­szu­ki­wać no­wych dróg w zna­nych hi­sto­riach. Tym razem nie udało się to, aż tak do­brze jak w “Gdzie jest John­ny?”, ale ko­miks ma parę cie­ka­wych mo­men­tów oraz fa­bu­lar­nych roz­wią­zań. Sce­na­rzy­sta stara się skło­nić czy­tel­ni­ków do prze­my­śleń na temat od­mien­no­ści i róż­no­rod­no­ści ludz­kiej na­tu­ry.

Akcja opo­wie­ści dzie­li się na dwa głów­ne wątki. Ob­ser­wu­je­my parę zna­jo­mych, któ­rzy sta­ra­ją się prze­trwać w Night City. Dziew­czy­na pra­gnie do­stać się na szczyt prze­stęp­cze­go świat­ka. Stać się le­gen­dą po­rów­ny­wal­ną z John­nym Si­lver­han­dem czy Mor­ga­nem Blac­khan­dem. Chło­pak zaś wo­lał­by wieść spo­koj­ne życie z dala od miej­skie­go zgieł­ku i po­go­ni za sławą i pie­niędz­mi. Dzię­ki bra­in­dan­som jest w sta­nie do­znać na­miast­ki ta­kiej egzystencji. Ob­ser­wu­je far­me­ra miesz­ka­ją­ce­go wraz z ro­dzi­ną na od­da­lo­nej od cy­wi­li­za­cji far­mie. Obie hi­sto­rie zgrab­nie się prze­pla­ta­ją, po­ka­zu­jąc do czego mogą do­pro­wa­dzić nie­speł­nio­ne am­bi­cje. Ca­łość jest wie­lo­znacz­na, odro­bi­nę me­lan­cho­lij­na a przede wszyst­kim skła­nia­ją­ca do re­flek­sji.

Stro­na wi­zu­al­na, jak zwy­kle w przy­pad­ku ko­mik­sów z uni­wer­sum Cy­ber­pun­ka, znacz­nie różni się od po­przed­nich tomów. Twór­cy zmie­nia­ją ry­sow­ni­ków, aby każdy ze­szyt zi­lu­stro­wa­ny był w od­mien­nym stylu. “Sny wiel­kie­go mia­sta” dość do­brze po­ka­zu­ją Night City, są tro­chę nie­chluj­ne, brud­ne, chro­po­wa­te. Do­brze od­da­ją kli­mat opo­wie­ści, choć cza­sa­mi mo­gły­by być tro­chę bar­dziej wy­ostrzo­ne, z więk­szym pa­zu­rem i sznytem.

“Sny wiel­kie­go mia­sta” to ko­lej­na cie­ka­wa po­zy­cja, roz­sze­rza­ją­ca i uka­zu­ją­ca bo­gac­two świa­ta Cy­ber­pun­ka 2077.

“Sny wiel­kie­go mia­sta” to już czwar­ty tom, ko­mik­so­wej serii, któ­rej akcja dzie­je się w uni­wer­sum gry Cy­ber­punk 2077. Za sce­na­riusz po­now­nie od­po­wia­da Bar­tosz Szty­bor, a za stro­nę wi­zu­al­ną Fi­li­pe An­dra­de oraz Ales­sio Fio­ri­niel­lo.

Dwoje mło­dych sza­brow­ni­ków prze­mie­rza ulice Night City, krad­nąc cy­berwsz­cze­py, im­pre­zu­jąc i...

Śledzimy dwójkę początkujących cyberpunków, którzy próbują zdobyć reputację w Night City, jednak im dłużej współpracują, tym bardziej okazuje się, że życiowo dążą do czegoś zupełnie innego. Nie zabrakło tu pościgów, strzelanin, braindansów i na szczęście przesłania. Bo zdecydowanie warto wiedzieć, czego się chce od życia i dla kogo warto się starać, a nawet poświęcić. I że tylko realizując swoje marzenia, można być szczęśliwym, choć czasem bardzo krótko.

A cała recenzja tu: https://glodnawyobraznia.blogspot.com/2024/02/recenzja-komiksow-gdzie-jest-johnny-sny.html

Śledzimy dwójkę początkujących cyberpunków, którzy próbują zdobyć reputację w Night City, jednak im dłużej współpracują, tym bardziej okazuje się, że życiowo dążą do czegoś zupełnie innego. Nie zabrakło tu pościgów, strzelanin, braindansów i na szczęście przesłania. Bo zdecydowanie warto wiedzieć, czego się chce od życia i dla kogo warto się starać, a nawet poświęcić. I że...

Prosta, krótka fabuła w świecie growego Cyberpunka 2077, która chyba lepiej by wybrzmiała w dłuższej formie.
Mamy tutaj znane z gatunku wątki i pomysły, chociażby przeżywanie cudzego życia w wirtualnej rzeczywistości, żywienie się czyimiś emocjami w tej postaci, hakerów i zabójców w świecie gdzie w zasadzie współistnieją tylko wielkie korporacje i ich pracownicy oraz klasa wyrzutków i biedoty, wegetująca i pasożytująca na ich obrzeżach, wiecznie wykorzystywana, niszczona i spychana do roli narzędzi o krótkotrwałej dacie przydatności. Ale wszystko jest rozgrywane pretekstowo, bo zaledwie 48 stron to zbyt mało na głębszą czy ambitniejszą historię. Czyli to zatem taka próbka polskiego scenarzysty, która wypada na tyle dobrze, że komiks został nagrodzony.
Graficznie też nie jest to nic zapadającego w pamięć, ale nic tej kresce zarzucić nie można, dobrze wpisuje się w klimat historyjki.
Nie grałem w grę, widziałem animowany serial i znam raptem dwa inne komiksy z serii, na tle których ten wypada bardzo dobrze, ale to ledwie fabularna migawka.

Prosta, krótka fabuła w świecie growego Cyberpunka 2077, która chyba lepiej by wybrzmiała w dłuższej formie.
Mamy tutaj znane z gatunku wątki i pomysły, chociażby przeżywanie cudzego życia w wirtualnej rzeczywistości, żywienie się czyimiś emocjami w tej postaci, hakerów i zabójców w świecie gdzie w zasadzie współistnieją tylko wielkie korporacje i ich pracownicy oraz klasa...

Jeden zniewielu jak na razie komiksów z tej serii który mi się podobał. Trochę utożsamiam się z męskim bohaterem. Kreska jest okej, klimatyczna, ale jakoś nie jest w moim top tierze.

Jeden zniewielu jak na razie komiksów z tej serii który mi się podobał. Trochę utożsamiam się z męskim bohaterem. Kreska jest okej, klimatyczna, ale jakoś nie jest w moim top tierze.

Świetny przemyślany komiks z historią, która wzbudziła we mnie sporo emocji.
Kreska nie do końca jest moja, ale pasuje do klimatu cyberpunka.
Nie spodziewałam się tak zbudowanych bohaterów, gdzie to facet marzy o wiejskiej sielance <3
Jestem wdzięczna, że trafiłam na to polecenie w Strefie Czytacza. Kupiłam już inną część i będę czytać.
Minus jedna gwiazdka za słabą kreskę, niedopracowana, niechlujna, czasem nawet trudno rozpoznać postacie.

Świetny przemyślany komiks z historią, która wzbudziła we mnie sporo emocji.
Kreska nie do końca jest moja, ale pasuje do klimatu cyberpunka.
Nie spodziewałam się tak zbudowanych bohaterów, gdzie to facet marzy o wiejskiej sielance <3
Jestem wdzięczna, że trafiłam na to polecenie w Strefie Czytacza. Kupiłam już inną część i będę czytać.
Minus jedna gwiazdka za słabą kreskę,...

Czuć klimat Naigh City . Krutkie ,a jednak kompletny z ładną grafiką . Sny o wielkim mieście a raczej breigdensy

Czuć klimat Naigh City . Krutkie ,a jednak kompletny z ładną grafiką . Sny o wielkim mieście a raczej breigdensy

Nie bardzo rozumiem tę nagrodę Hugo...

Nie bardzo rozumiem tę nagrodę Hugo...

Całkiem niezła melancholijna opowieść, ale odnoszę wrażenie, że jest opowiedziana zbyt pośpiesznie. Gdyby komiks był nieco dłuższy, to zakończenie lepiej by wybrzmiało.

Całkiem niezła melancholijna opowieść, ale odnoszę wrażenie, że jest opowiedziana zbyt pośpiesznie. Gdyby komiks był nieco dłuższy, to zakończenie lepiej by wybrzmiało.

Zbiorcza opinia o tomach 1-5 jako kontynuacja przygody ze swiatem po zagraniu w gre.
Nowelkowy charakter umozliwia pokazanie calej plejady bohaterow, w roznych sytuacjach, w roznych miejscach - ale uniemozliwia opowiedzenie rozbudowanej, epickiej historii z twistem, rozwojem bohatera, szaroscia swiata...
W zwiazku z tym najbardziej blyszczy na pewno Slowo Honoru (tom 5),gdzie jest nieco wiecej przestrzeni, a historia lepiej poukladana i z mocnym motywem pokazujacym jak bezlitosny jest swiat Night City. Trauma Team (tom 1) zupelnie nie wykorzystuje potencjalu. Bardziej mi sie podobala niz kiedys, ale i tak ten temat sam zasluguje na serial/dlugi cykl/ksiazke - ile opowiesci i niesamowitych historii mozna opowiedziec o ekipie TT.
Twoj Glos (tom 2) jest zbyt chaotyczny i malo przekonujacy, chociaz final jest odpowiednio cyberpunkowy. Nie polubilem tych bohaterow.
Gdzie jest Johnny ma ciekawego bohatera, ale brakowalo mi tutaj napiecia i poczucia niebezpiecznestwa - zwlaszcza, ze fabula orbituje wokol Arasaki, a oni sie specjalnie nie hamuja.
Sny Wielkiego Miasta (tom 4) opowiedzial historie jakich wiele i to z ciekawym kontrastem, ale jej kompaktowosc znowu ograniczyla mozliwosc poznania swiata i zaangazowania w historie...
Graficznie jest roznie, ale zawsze przyzwoicie. Ale nigdy jakos wybitnie...
Ogolnie - dla fana gry na pewno warto, swiat ma potencjal na wiele historii. Albo na jedna, epicka i dotykajaca fabuly z gry. Az szkoda, ze autorzy nie dostali wiecej miejsca...

Zbiorcza opinia o tomach 1-5 jako kontynuacja przygody ze swiatem po zagraniu w gre.
Nowelkowy charakter umozliwia pokazanie calej plejady bohaterow, w roznych sytuacjach, w roznych miejscach - ale uniemozliwia opowiedzenie rozbudowanej, epickiej historii z twistem, rozwojem bohatera, szaroscia swiata...
W zwiazku z tym najbardziej blyszczy na pewno Slowo Honoru (tom 5),...

7,5

7,5