+

+

Druga część historii zaskakuje czytelnika swoim początkiem i rozwinięciem wątku Joanny i Tomasza. Wydaje mi się, że styl Pani Klaudii trochę się poprawił w tej części i przyjemniej się to czytało. Ponownie miałam wrażenie, że co nie przydarzyłoby się Joannie to i tak skończy się to dobrze, a każdy problem będzie miał szczęśliwe zakończenie.

Druga część historii zaskakuje czytelnika swoim początkiem i rozwinięciem wątku Joanny i Tomasza. Wydaje mi się, że styl Pani Klaudii trochę się poprawił w tej części i przyjemniej się to czytało. Ponownie miałam wrażenie, że co nie przydarzyłoby się Joannie to i tak skończy się to dobrze, a każdy problem będzie miał szczęśliwe zakończenie.

Dosyć udana kontynuacja "Beskidzkiego Anioła", choć po pierwszych kilku rozdziałach czułam się bardzo zawiedziona, że autorka zdecydowała się w ten sposób poprowadzić fabułę, od tragicznego wydarzenia w życiu głównej bohaterki. Wątek rozstania też nie przypadł mi do gustu... ale szybko zorientowałam się, ku czemu książka zmierza.
Warto dać tej książce szansę, chociażby z powodu swobodnego języka, jakiego używa autorka, a także ważnych, poruszanych przez nią tematów. Niemniej jest to nadal książka "na raz".

Dosyć udana kontynuacja "Beskidzkiego Anioła", choć po pierwszych kilku rozdziałach czułam się bardzo zawiedziona, że autorka zdecydowała się w ten sposób poprowadzić fabułę, od tragicznego wydarzenia w życiu głównej bohaterki. Wątek rozstania też nie przypadł mi do gustu... ale szybko zorientowałam się, ku czemu książka zmierza.
Warto dać tej książce szansę, chociażby z...

Ta książka to nie tylko lekka opowieść. Mamy tu mnóstwo rozterek, przemyśleń, a główni bohaterowie staną przed bardzo ważnymi decyzjami, które zmienia ich życie. To też opowieść o przyjaźni i o tym, że warto mieć wokół siebie ludzi, którzy przyjadą do nas nawet w środku nocy.

"Leśniczanka" to idealna książka dla tych, którzy lubią lekkie książki, które jednak dostarczą odpowiednią ilość emocji!

Ta książka to nie tylko lekka opowieść. Mamy tu mnóstwo rozterek, przemyśleń, a główni bohaterowie staną przed bardzo ważnymi decyzjami, które zmienia ich życie. To też opowieść o przyjaźni i o tym, że warto mieć wokół siebie ludzi, którzy przyjadą do nas nawet w środku nocy.

"Leśniczanka" to idealna książka dla tych, którzy lubią lekkie książki, które jednak dostarczą...

Wolicie sere czy historie jednotomowe?

U mnie to wszystko zależy od autora, stylu i tego czy całość ma sens być rozbita na więcej części.

W przypadku książki @klaudia_duszynska_pisarka zdecydowanie cieszę się, że powstała druga część.
"Beskidzki Anioł" był w porządku, a po "Leśniczankę" sięgnęłam tylko dlatego że już ją kupiłam.
I dalsze losy Joanny, Tomka i nowo poznanej Idy, wciągnęły mnie dużo bardziej niż pierwsza część:)

Poznajemy młodą studentkę, która bierze dziekankę i wraca w rodzinne strony.
Mimo że prym nadal wiodą losy Joanny, to myślę że najważniejszym ogniwem tej książki jest właśnie Ida. Jej przeszłość, która daje o sobie znać, a może wiele nauczyć.
Czy będzie happy end? O tym musisz sobie przekonać samemu!:)

Wolicie sere czy historie jednotomowe?

U mnie to wszystko zależy od autora, stylu i tego czy całość ma sens być rozbita na więcej części.

W przypadku książki @klaudia_duszynska_pisarka zdecydowanie cieszę się, że powstała druga część.
"Beskidzki Anioł" był w porządku, a po "Leśniczankę" sięgnęłam tylko dlatego że już ją kupiłam.
I dalsze losy Joanny, Tomka i nowo poznanej...

Dwie kobiety, które w życiu przeskoczyły wiele przeszkód, dzisiaj starają się odnaleźć spokój. Czy uda im się pozamykać rozdziały, które już dawno powinny odpuścić? Czy odbudują swoje szczęście na nowo?
*
Joanna Wilk - niespodziewanie dla wszystkich, a chyba najbardziej dla siebie - wyprowadza się, by oddać się swojej pasji i odsunąć od tego, co było dla niej bolesne. Otwiera własną galerię sztuki, w którą wkłada ogrom pracy i swojego serca. Ida jest młodą dziewczyną, która skrywa w sobie wiele. Zbyt wiele, by mogła spokojnie funkcjonować, by demony przeszłości wreszcie ją opuściły. Na drodze obydwu stają osoby, które niespodziewanie wprowadzą w ich życie iskrę nadziei, ale czy to na pewno będzie dla nich dobra droga? Czy jeszcze zasługują na szczęście, które zostało im tak brutalnie odbierane do tej pory? Muszę przyznać, ze styl pisania autorki jest bliski mojemu sercu i miło było wrócić do świata przez nią kreowanego. Cała historia opiera się na Joannie, na drodze której zupełnie przypadkowo pojawia się jej były - Tomasz. Powiedzieć, ze kobieta ma jakiekolwiek wątpliwości po ciężkim rozpadzie związku - to kłamstwo. I to mnie irytowało najbardziej - przyspieszenie, zero głębszych rozważań, wyłącznie opisy jej nieograniczonej miłości, można by rzec ślepej. Dużo bardziej podobał mi się wątek Igi, która cierpi w duchu, po tym, jak jej życie wywróciło się do góry nogami i z jak trudnym bagażem doświadczeń musi się mierzyć. Ich dwie historie przeplatają się dość niespodziewanie, ale naturalnie i wzbudzając zainteresowanie. „Leśniczanka” jest ckliwą, ale pełną pięknych chwil książką, która niesie niejedno przesłanie warte uwagi. Może chwilami była za bardzo skrócona, bądź zbyt mocno w niektórych momentach rozciągnięta, ale to nie burzy tego, iż całość ma w sobie pewien czar. Całość wkomponowana jest w świat przyrody, zwierzat i ludzi, którzy w imię swojej pasji potrafią znaleźć w sobie ogrom motywacji. Dążenie do tego, by odnaleźć swoje miejsce na ziemi to u autorki motyw przewodni a dla swoich bohaterów szykuje tutaj naprawdę obciazajaca wyprawę.

Dwie kobiety, które w życiu przeskoczyły wiele przeszkód, dzisiaj starają się odnaleźć spokój. Czy uda im się pozamykać rozdziały, które już dawno powinny odpuścić? Czy odbudują swoje szczęście na nowo?
*
Joanna Wilk - niespodziewanie dla wszystkich, a chyba najbardziej dla siebie - wyprowadza się, by oddać się swojej pasji i odsunąć od tego, co było dla niej bolesne....

Do druga część przygód Joanny Wilk. Kobieta przenosi się do Torunia, aby tam wspólnie z przyjaciółką poprowadzić galerię. Jednak na jej drodze ponownie stanie mężczyzna w którym była zakochana.
Nie zabraknie też nowych bohaterów. Ida to dziewczyna, która porzuciła studia i wróciła do rodzinnego domu. Dziewczyna pogrąża się w depresji, a jedynym ukojeniem stanie się dla niej wolontariat w ośrodku dla dzikich zwierząt. Ida nikomu nie zdradziła co skłoniło ją do ucieczki z miasta i dopiero przyjaźń sprawi, że znów odzyska wiarę w szczęście...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.967792129913564/8737851546240878/

Do druga część przygód Joanny Wilk. Kobieta przenosi się do Torunia, aby tam wspólnie z przyjaciółką poprowadzić galerię. Jednak na jej drodze ponownie stanie mężczyzna w którym była zakochana.
Nie zabraknie też nowych bohaterów. Ida to dziewczyna, która porzuciła studia i wróciła do rodzinnego domu. Dziewczyna pogrąża się w depresji, a jedynym ukojeniem stanie się dla niej...

"Leśniczanka" to druga część serii "Wędrówki po miłość" i kontynuacja losów Joanny i Tomka. Bohaterka po ciężkich przeżyciach przenosi się z Beskidu Niskiego do Torunia aby pomóc przyjaciółce w poprowadzeniu nowej galerii sztuki. Próbuje się zaaklimatyzować i na nowo poukładać swoje życie. Los sprawia, że na jej drodze ponownie pojawia się mężczyzna, w którym była zakochana. Czy czeka ich wspólna przyszłość?

Bardzo polubiłam bohaterów w pierwszej części i byłam bardzo ciekawa jak potoczą się ich losy. Autorka tym razem na szczęście oszczędza im dramatów, stawiając na ich drodze osoby bardziej potrzebujące pomocy.

Powolna lecz przyjemna akcja, sprawia, że przez książkę się płynie i miło spędza czas.
Polecam tylko zacząć od pierwszej części czyli "Beskidzkiego anioła" 🙂

"Leśniczanka" to druga część serii "Wędrówki po miłość" i kontynuacja losów Joanny i Tomka. Bohaterka po ciężkich przeżyciach przenosi się z Beskidu Niskiego do Torunia aby pomóc przyjaciółce w poprowadzeniu nowej galerii sztuki. Próbuje się zaaklimatyzować i na nowo poukładać swoje życie. Los sprawia, że na jej drodze ponownie pojawia się mężczyzna, w którym była...

Ida, córka leśniczego i studentka psychologii, nagle pojawia się w rodzinnym domu, nie zdradzając, co skłoniło ją do ucieczki z miasta. Koszmary nie dają jej spać, unika ludzi, a namiastkę spokoju odnajduje w ośrodku rehabilitacji dzikich zwierząt, gdzie zostaje wolontariuszką. Dopiero Bruno, przyjaciel dziewczyny, powoli odkrywa jej bolesny sekret.
Tymczasem Joanna Wilk, historyczka sztuki, po burzliwych wydarzeniach sprzed jesieni postanawia zacząć wszystko od nowa. Przeprowadza się na drugi koniec Polski, by budować tam spokojną przyszłość. Nie przypuszcza jednak, że los bywa przewrotny i na jej drodze znów stanie Tomek… Młody leśnik pomaga dzikim zwierzętom i wciąż ma nadzieję, że oswoi także swojego Wilka. Czy Joanna da mu kolejną szansę?
Pewnego dnia, wśród malowniczych lasów i jezior Pojezierza Brodnickiego, losy Idy i Joanny się splotą. Co przyniesie ta znajomość i czym się okaże dla każdej z dziewczyn?

Mam mieszane uczucia co do książki, nie wiem jak ją dokładnie ocenić, z jednej strony historia ma coś w sobie magicznego i uroczego, a z drugiej jest po prostu nudna. Nic specjalnego się w tej książce nie dzieje, mało akcji, ciekawy pomysł na fabułę, ale niestety ta historia mnie do końca nie porwała. Język prosty, łatwy w zrozumieniu, powieść lekka, przepełniona emocjami, sporo tutaj drobnych gestów pokazujących jak ważne są relacje międzyludzkie. Klimat się nam udziela, bo jest tutaj bardzo sielsko, las, natura, zwierzęta, autorka stworzyła klimat to trzeba przyznać. Czytając nie poczułam żadnych emocji, ot zwykła historia, dla mnie nic specjalnego.

Ida, córka leśniczego i studentka psychologii, nagle pojawia się w rodzinnym domu, nie zdradzając, co skłoniło ją do ucieczki z miasta. Koszmary nie dają jej spać, unika ludzi, a namiastkę spokoju odnajduje w ośrodku rehabilitacji dzikich zwierząt, gdzie zostaje wolontariuszką. Dopiero Bruno, przyjaciel dziewczyny, powoli odkrywa jej bolesny sekret.
Tymczasem Joanna Wilk,...

Seria „Wędrówki po miłość” to zdecydowanie historie, które nastrajają wakacyjnie. Nie umiem powiedzieć, co takiego w sobie mają, ale w moim odczuciu przywołują beztroskie lato, bez zmartwień i problemów. Jest tak sielsko, jak tylko można sobie wyobrazić. „Leśniczanka” to drugi tom serii, a ja kolejny raz uważam, że autorka stworzyła klimat, który powinien być przepisywany na receptę. Nie żartuję.
Druga część losów Joanny Wilk nawiązuje do tomu pierwszego, więc jeśli lektura jest przed Wami – sugerowałabym jednak przeczytać oba tomy, byście bez najmniejszego problemu odnaleźli się w fabule. Jednak tym razem pojawiają się tu również nowi bohaterowie, szczególnie mam na myśli Idę – dziewczynę, która zostawiła część życia za sobą i wróciła do domu rodzinnego, nikomu nie zdradzając powodu. Moje wcześniejsze słowa mówiły o sielance, jednak oczywiście poruszane będą tu również inne tematy. Takie, które dotyczyć mogą wielu z nas. Mimo to trzeba autorce przyznać jedno – idealnie potrafi wyważyć poruszaną problematykę w taki sposób, by czytana historia nie męczyła i nie dołowała, tylko nastrajała pozytywnie, a jednocześnie – by niosła za sobą przesłanie i nie była o niczym.
Dla mnie seria „Wędrówki po miłość” to bardzo przyjemny czasoumilacz. Historie, które z jednej strony przeżywam wraz z bohaterami, a z drugiej przenoszą mnie w miejsce, w którym natura gra pierwsze skrzypce. Takie, w którym kompletnie zapominam o przyziemnych problemach. I bardzo, naprawdę bardzo to lubię. Polecam to uczucie i Wam.

Seria „Wędrówki po miłość” to zdecydowanie historie, które nastrajają wakacyjnie. Nie umiem powiedzieć, co takiego w sobie mają, ale w moim odczuciu przywołują beztroskie lato, bez zmartwień i problemów. Jest tak sielsko, jak tylko można sobie wyobrazić. „Leśniczanka” to drugi tom serii, a ja kolejny raz uważam, że autorka stworzyła klimat, który powinien być przepisywany...