Książka z rodzaju tych, które trzymam na półce nazywanej przeze mnie "Nawiedzone" (tak pół żartem, pół serio - czyli coś tajemniczego, czasem fascynującego a jednak budzącego niedowierzanie i wątpliwości).

Przeczytane przeze mnie... parędziesiąt lat temu, jeszcze w wersji maszynopisu, przechowywanego przez Instytut Socjologii i Filozofii w Warszawie. Obecnie, jak widać, tego typu tajemnicze, oświecone dzieła leżą sobie na ladzie między... kaszanką a harlequinem. ;D

Książka napisana przez Wiedzącego, podającego się za wtajemniczonego, jednego z Braci w kręgu Chrystusa - czy mu wierzyć, czy nie, to już każdy sam musi w sobie rozpatrzyć...

Mowa w niej o Miłości (przez wielkie "M") jako tajemniczym misterium i podstawie istnienia tego, jak i wszelkich innych światów oraz boskiej zasadzie bytu.

Filozofia, teozofia, ezoteryka, mistycyzm...
Bardzo ciekawe dla amatorów tego typu lektur i według mnie, cechujące się oryginalnością.

Inni też nie powinni się przy tym nudzić, bo napisane ładnym językiem i emanujące aurą tajemniczości. Oczywiście mówię o egzemplarzu, który ja czytałem, bo nie wiem, czy współczesne wydanie nie jest jakimś nowym tłumaczeniem wykonanym na akord, że tak powiem, i odartym z tych walorów, z którymi ja się miałem przyjemność zetknąć podczas lektury tego tekstu. O ile pamiętam, autor był Niemcem (Szwajcarem??),więc tłumaczone to chyba było z języka niemieckiego.

Jeszcze dziś mógłbym do tego wrócić, bo pamiętam że jako młody chłopak czytałem tę księgę mocno poruszony i zaintrygowany. To była fascynująca i tajemnicza lektura.

Niestety, wtajemniczenie najwyraźniej nie było mi wówczas pisane... a potem to już tylko proza życia przyszła - jeżeli jakieś sprawy tajemne, to tylko takie, dlaczego nie starcza od pierwszego do pierwszego, na przykład, mimo że wydawałoby się, że powinno :D i jak dokonać "cudu", żeby samemu nie przepaść a i rodzinkę zarazem jako tako zadowolić i żeby się to wszystko jakoś w tym ziemskim życiu kleiło...

"Jak żyć w rodzinie i przetrwać" stało się wówczas znacznie ważniejszą lekturą w obszarze spraw tajemnych... ;)) Natomiast inne tajemnicze światy i zagadki bytu, jakoś się z czasem mocno oddaliły... Ale zadziera niekiedy człowiek głowę do góry i spogląda ku gwiazdom, czyż nie?! skrobiąc się w zamyśleniu po czaszce... (na szczęście nie łysej jeszcze! :))

8/10 - za ładny język i tę szczególną aurę nieprzeniknionej tajemnicy, która zawsze wnosi przecież w nasze życie coś niezwykłego i unosi nas nieco ku gwiazdom...

Książka z rodzaju tych, które trzymam na półce nazywanej przeze mnie "Nawiedzone" (tak pół żartem, pół serio - czyli coś tajemniczego, czasem fascynującego a jednak budzącego niedowierzanie i wątpliwości).

Przeczytane przeze mnie... parędziesiąt lat temu, jeszcze w wersji maszynopisu, przechowywanego przez Instytut Socjologii i Filozofii w Warszawie. Obecnie, jak widać,...