Wartościowa książka z dobrym przesłaniem dla wszystkich chłopców i mężczyzn też. Nie jest łatwo być twardzielem i każdy ma prawo okazywać swoje emocje. To nie prawda, że chłopaki nie płaczą. Są w życiu sytuacje, kiedy nie da się uciec od uczuć. Warto znać swoje uczucia i je zaakceptować. Ciekawa książka z ładnymi ilustracjami.

Wartościowa książka z dobrym przesłaniem dla wszystkich chłopców i mężczyzn też. Nie jest łatwo być twardzielem i każdy ma prawo okazywać swoje emocje. To nie prawda, że chłopaki nie płaczą. Są w życiu sytuacje, kiedy nie da się uciec od uczuć. Warto znać swoje uczucia i je zaakceptować. Ciekawa książka z ładnymi ilustracjami.

„Twardziele też czują” to fenomenalna książeczka dla dzieci o tym, że trudne emocje są naprawdę ok. Jest całkowitym zaprzeczeniem stwierdzenia „chłopaki nie płaczą” - daje przyzwolenie na smutek i akceptację łez jako oznakę siły, a nie słabości.
Tekst jest tylko symboliczny, największą robotę robią tu ilustracje, które działają na wyobraźnię małego czytelnika, pokazując, że nawet „stereotypowy twardziel” może pozwolić sobie na rozpacz, chwile załamania i rezygnacji.

Z zamysłu picturebook dedykowany jest pewnie chłopcom - dla mnie cudownie sprawdzi się w rozmowie z każdym: chłopcami, dziewczynkami, dorosłymi. Pokazuje, że mężczyźni też mogą czuć - i to jest cudowne!

„Twardziele też czują” to fenomenalna książeczka dla dzieci o tym, że trudne emocje są naprawdę ok. Jest całkowitym zaprzeczeniem stwierdzenia „chłopaki nie płaczą” - daje przyzwolenie na smutek i akceptację łez jako oznakę siły, a nie słabości.
Tekst jest tylko symboliczny, największą robotę robią tu ilustracje, które działają na wyobraźnię małego czytelnika, pokazując, że...

Książka z bardzo ważnym przesłaniem że twardziele też mają prawo do emocji i łez i nic Im to nie odbiera z Ich męskości. Jednocześnie trochę z żalem stwierdzam że to książka na raz, najlepiej do wypożyczenia z biblioteki. Bardzo niewiele tekstu. Dosłownie na minutę czytania A przesłanie mimo że ważne jest bardzo oczywiste więc niekoniecznie trzeba kupić akurat tę książkę żeby ten temat z dzieckiem poruszyć. Oceniam mimo wszystko na 7 ze wzgledu na wartościowy przekaz

Książka z bardzo ważnym przesłaniem że twardziele też mają prawo do emocji i łez i nic Im to nie odbiera z Ich męskości. Jednocześnie trochę z żalem stwierdzam że to książka na raz, najlepiej do wypożyczenia z biblioteki. Bardzo niewiele tekstu. Dosłownie na minutę czytania A przesłanie mimo że ważne jest bardzo oczywiste więc niekoniecznie trzeba kupić akurat tę książkę...

Jaki jest Wasz stosunek do stwierdzenia "chłopaki nie płaczą"? Ja szczerze mówiąc nie cierpię tego stwierdzenia i faktu, że płacz uważany jest jako okazywanie słabości. Dla mnie łzy są sposobem na uwolnienie emocji i dlatego kiedy zdarza się u nas sytuacja kryzysowa mówię synkowi, że jeśli musi to niech po prostu popłacze.
Dlatego kiedy zobaczyłam ten pięknie zilustrowany picturebook od wydawnictwa @wydawnictwo_slowne_mlode od razu wiedziałam, że musimy go mieć.

Wszyscy bez wyjątku odczuwamy emocje, nawet piraci, rycerze, superbohaterowie i ninja. Ale nie każdy te emocje uzewnętrznia, a niektórzy wręcz te emocji ukrywają. Każdy z nas za to miewa gorszy dzień i nie ma w tym nic dziwnego. Ta wyjątkowo wymowna książka w przystępny sposób porusza temat męskich emocji, przełamując tabu i w prosty sposób wyjaśniając, że być twardzielem nie oznacza nie wyrażać uczuć.

Teks jest tu tylko symboliczny, największą robotę robią ilustracje, które prawie natychmiast działają na wyobraźnię małego czytelnika. Każde dziecko ma ulubionego superbohatera i to jest jak najbardziej w porządku ale pamiętajmy aby rozmawiać o emocjach, uświadamiać dzieci, że nawet ich idole mają emocje, a wszystko po to aby nie utrwalić w dziecko przekonania, że są osoby pozbawione emocji. Myślę sobie, że dzieci często nas - rodziców też postrzegają jako superbohaterów więc może niech przykład idzie z góry, od nas samych? Przecież my, rodzice też się złościmy, też płaczemy, też czasami nie wiemy co robić i czujemy się zdezorientowani i to naturalne, że staramy się to ukrywać przed naszymi pociechami, tylko czy w ten sposób nie robimy z siebie osób bez emocji? Jak myślicie?
Książka oczywiście warta polecenia!

Jaki jest Wasz stosunek do stwierdzenia "chłopaki nie płaczą"? Ja szczerze mówiąc nie cierpię tego stwierdzenia i faktu, że płacz uważany jest jako okazywanie słabości. Dla mnie łzy są sposobem na uwolnienie emocji i dlatego kiedy zdarza się u nas sytuacja kryzysowa mówię synkowi, że jeśli musi to niech po prostu popłacze.
Dlatego kiedy zobaczyłam ten pięknie zilustrowany...

Książka jakby idealna na teraz. Choć z drugiej strony nie - ona jest idealna na każdy moment. Szczególnie jako lektura tata-syn

Nie chcemy żyć w świecie, gdzie "faceci nie płaczą". Gdzie płacz to oznaka słabości albo nie radzenia sobie. Gdzie emocje są okrojone, chowane albo przykrywane złością i agresją. Nie chcemy niepewnych siebie ludzi bo każdy swoją niepewność inaczej "obudowuje", często nieufnością czy ośmieszaniem innych.
Prawda?

Dlatego bardzo ważne jest, żeby od najmłodszych lat pokazywać wachlarz emocji. Odczarować smutek i płacz (ale też złość!). Bo wszystkie emocje są ważne. Te trudne też. I potrzeba nam umiejętnego ich przeżywania

W książce bardzo obrazowo pokazane są sytuacje, w których stereotypowy "twardziel" nawet nie mrugnąłby okiem. Tym razem jednak jest inaczej. Mężczyźni pozwalają sobie na łzy i rozpacz. Nawet z "błahych" powodów. I to jest piękne

Końcówka otwiera oczy na to, że przecież każde dziecko bawi/bawiło się w superbohaterów/rycerzy/kapitanów i inne twardzielskie zawody. I właśnie wtedy może utrwalić się w nim nieprawdziwy obraz człowieka bez emocji. Dbajmy o to, żeby tak nie było.

Po tak poważnym opisie dodam tylko, że nie brakuje tu też humoru 😃👍

A nawiązując do tematu to wiecie czyje zdjęcia/nagrania/wypowiedzi pokazywać jako przykład bycia twardzielem, nie? 💛💙
Choć fajnie by było się o tym nie przekonywać w taki sposób...

Kończąc dygresję - bardzo, bardzo dobra, ważna i obrazowa książka dobra od najmłodszych lat

Książka jakby idealna na teraz. Choć z drugiej strony nie - ona jest idealna na każdy moment. Szczególnie jako lektura tata-syn

Nie chcemy żyć w świecie, gdzie "faceci nie płaczą". Gdzie płacz to oznaka słabości albo nie radzenia sobie. Gdzie emocje są okrojone, chowane albo przykrywane złością i agresją. Nie chcemy niepewnych siebie ludzi bo każdy swoją niepewność inaczej...

Co znaczy, że dana książka jest odpowiednia czy też dobra dla naszego dziecka? Jak taką książkę zdefiniować? Co powinna zawierać, a czego unikać? O czym powinna przede wszystkim opowiadać? Niby odpowiedź jest prosta, ale czy zawsze taka sama?

„Twardziele też czują” autorstwa Keitha Negleya to picturebook dla dzieci opowiadający o uczuciach. Autor stara się łamać panujące w społeczeństwie przekonanie o fakcie, że bycie w dzisiejszych czasach twardzielem czy też super bohaterem, automatycznie wyklucza go z okazywania uczuć. Zwłaszcza tych uznawanych za oznakę słabości. Twardziel w oczach dziecka będący super bohaterem i tatą jednocześnie musi być zawsze opanowany, silny, uśmiechnięty i oczywiście nieustraszony- właśnie tak chcą nas odbierać nasze własne dzieci i właśnie tak często jesteśmy definiowani przez panujące stereotypy.

Keith Negley swoim picturebookiem pokazuje małemu człowiekowi świat, w którym każdy bohater może okazywać uczucia w dowolny sposób, nie pozbawiając się przy tym swoich „nadprzyrodzonych mocy”. Książka poprzez krótkie zdania poparte kolorowymi ilustracjami jest świetną zachętą do rozmowy z dzieckiem, co z pewnością ma niebagatelny wpływ na jego dalszy rozwój.

Picturebook jest idealny dla dzieci w wieku przedszkolnym i w mojej opinii może być bardzo dobrym uzupełnieniem na etapie edukacji wczesnoszkolnej. Poleciłbym go z pewnością rodzicom dzieci w wieku 5+.

Współpraca z wydawnictwem Słowne Młode.

Co znaczy, że dana książka jest odpowiednia czy też dobra dla naszego dziecka? Jak taką książkę zdefiniować? Co powinna zawierać, a czego unikać? O czym powinna przede wszystkim opowiadać? Niby odpowiedź jest prosta, ale czy zawsze taka sama?

„Twardziele też czują” autorstwa Keitha Negleya to picturebook dla dzieci opowiadający o uczuciach. Autor stara się łamać panujące w...

Dziś wiele serc drży ze strachu i rozpaczy, wiele oczu wylewa słone łzy bezsilności. Wiele z nas również nie pozostaje objętych wobec strasznej zbrodni jaka dotyka naszych sąsiadów. Rozdarci pomiędzy swoimi obawami, a codziennością z pełnym energii i entuzjazmu dziećmi u boku. Bijemy się z myślami czy okazywać im swoje emocje…

Wsparciem może stać się nowość Wydawnictwa Słowne Młode „Twardziele też czują” Keith Negley. Autor niezwykle silny przekaz zamknął w 70 prostych słowach, składających się na niby oczywiste zdania. Ale czy do końca to dla nas takie oczywiste, że ci najsilniejsi, najodważniejsi, nieustraszeni bohaterowie też czują? Czy potrafimy sobie wyobrazić mocarza, który roni łzę nad potrąconym zwierzęciem, bądź wojownika, który płacze przed/po walce?

Wciąż silnie zakorzenione są w społeczeństwie przekonania, że chłopcy mają być twardzi. Wciąż (o, zgrozo!) mówi się chłopcom, że „chłopaki nie płaczą”! Wciąż mówienie o emocjach i ich okazywanie przez chłopców i mężczyzn kategoryzowane jest jako niemęskie. I chociaż to się zmienia, to wciąż wiele jest na tym polu do zrobienia.
Nieco kanciaste, kolorowe ilustracje, z której w głównej mierze składa się ta książka, przedstawiają tych, którzy w popkulturze uchodzą za twardzieli – boksera, astronautę, wojownika, superbohatera, kowboja, pirata, rycerza, rajdowca, marynarza czy harleyowca. Jednak wprawne oko ujrzy, że ich oblicza nie przybrały maski dumy i hardości, ale ukazują ich ludzką, emocjonalną twarz. To zwykli ludzie, którzy czują, którzy się boją, cierpią, wzruszają.

My też na co dzień przybieramy różne maski – idealnej matki czy ojca, idealnego pracownika. Ukrywamy swoje wrażliwe wnętrze pod przebraniem, bo wydaje nam się, że tak trzeba, że tego wymaga od nas świat – siły, nieustępliwości, odwagi. A może zamiast codziennie udawać przed światem, warto go zmienić, aby móc być sobą…

Ojciec i matka są w oczach dziecka twardzielami, superbohaterami, którzy chronią je przed światem. Warto pokazywać im, że chociaż zrobimy dla nich wszystko, to wciąż jesteśmy ludźmi i zdarza nam się płakać, krzyczeć czy bać. Tylko poprzez przykład jesteśmy w stanie pokazać dzieciom, że emocje to coś naturalnego.

Dziś wiele serc drży ze strachu i rozpaczy, wiele oczu wylewa słone łzy bezsilności. Wiele z nas również nie pozostaje objętych wobec strasznej zbrodni jaka dotyka naszych sąsiadów. Rozdarci pomiędzy swoimi obawami, a codziennością z pełnym energii i entuzjazmu dziećmi u boku. Bijemy się z myślami czy okazywać im swoje emocje…

Wsparciem może stać się nowość Wydawnictwa...

Uczymy nasze dzieci okazywać emocje i o nich rozmawiać, liczymy się z ich potrzebami, uczuciami, wrażliwością. A czego oczekuje się od mężczyzn? Że będą twardzi, odważni, niezłomni, odpowiedzialni, że w obliczu zagrożenia nas obronią, a w chwilach słabości nas wesprą i postawią na nogi. A jednocześnie oczekujemy od nich empatii, zrozumienia, czułości. Chcemy, aby byli troskliwymi ojcami i partnerami.

Czy w naszych oczekiwaniach uwzględniamy, że mężczyźni i książkowi twardziele też odczuwają emocje? Smucą się, tęsknią, wzruszaja, czują się bezradni i zmęczeni.

Proste ilustracje, niewiele treści, ale ich przekaz jest bardzo dosadny. Książka w subtelny i czytelny sposób porusza trudny temat, jakim są emocje mężczyzn, który przecież nie powinien być tematem tabu.

To książka nie tylko dla chłopców. To także książka dla dziewczynek, dla ojców, dla mam, dla naszego społeczeństwa. To bardzo wyjątkowy picturebook.

Uczymy nasze dzieci okazywać emocje i o nich rozmawiać, liczymy się z ich potrzebami, uczuciami, wrażliwością. A czego oczekuje się od mężczyzn? Że będą twardzi, odważni, niezłomni, odpowiedzialni, że w obliczu zagrożenia nas obronią, a w chwilach słabości nas wesprą i postawią na nogi. A jednocześnie oczekujemy od nich empatii, zrozumienia, czułości. Chcemy, aby byli...