Opowiadania czytane oczywiście wspólnie z dzieckiem (właściwie z dziećmi). Ogromnie nam się podobały. Główny bohater Tomek, ma bardzo wybujałą wyobraźnię, co prowadzi do wielu, prześmiesznych sytuacji. Na niejednym opowiadaniu pękaliśmy ze śmiechu. Były też opowiadania, które musiałam czytać po kilka razy, bo tak się podobały. Gdy nadszedł czas rozstania z bohaterem Tomkiem, mój młodszy synek był bardzo zawiedziony, że to już koniec przygód. Polecamy wszystkim przedszkolakom, ale też i starszym dzieciom.

Opowiadania czytane oczywiście wspólnie z dzieckiem (właściwie z dziećmi). Ogromnie nam się podobały. Główny bohater Tomek, ma bardzo wybujałą wyobraźnię, co prowadzi do wielu, prześmiesznych sytuacji. Na niejednym opowiadaniu pękaliśmy ze śmiechu. Były też opowiadania, które musiałam czytać po kilka razy, bo tak się podobały. Gdy nadszedł czas rozstania z bohaterem...

Rzeczywistość widziana z perspektywy przedszkolaka może rozśmieszać, ale też uczyć nas, dorosłych. Przekonasz się o tym podczas czytania opowiadań Renaty Piątkowskiej, czyli prześmiesznych historyjek wyjętych z życia dziecka, które bawią, poruszają i pomagają zrozumieć dziecięcy punkt widzenia.

Bohaterem opowiadań zostaje Tomek - rezolutny przedszkolak, który zabiera czytelnika w swój dziecięcy świat. Tomek jest jednocześnie narratorem, dziękuję czemu ułatwi małemu odbiorcy odnaleźć się przedstawianej rzeczywistości.

Książka podzielona jest na krótkie rozdziały i każdy z nich podejmuje tematy ważne dla kilkulatka. Chłopiec ma niezwykle bujną wyobraźnię, szalone pomysły i jego przygody miewają zaskakujące zakończenie. Podczas odpoczywania w przedszkolu odwiedza go czarny lew, w ciemnym pokoju mieszkają szarzydła-straszydła, a rurach kanalizacyjnych - smoki. Znajdziecie tu dużo humoru, ale też sporo zaskoczenia tym, w jaki sposób niektóre dorosłe sprawy postrzegane są przez dzieci. Będzie o tęsknocie i radzeniu sobie ze złością. Będzie tu sporo celnych spostrzeżeń.

Razem z Tomkiem, dziecko poznaje świat i rozwiązuje problemy życia codziennego w przedszkolu, w rodzinie i na podwórku. Historie są opowiedziane lekko, z humorem i prosty, dziecięcy sposób, jednocześnie wspierający rodziców w lepszym rozumieniu dzieci.

Rzeczywistość widziana z perspektywy przedszkolaka może rozśmieszać, ale też uczyć nas, dorosłych. Przekonasz się o tym podczas czytania opowiadań Renaty Piątkowskiej, czyli prześmiesznych historyjek wyjętych z życia dziecka, które bawią, poruszają i pomagają zrozumieć dziecięcy punkt widzenia.

Bohaterem opowiadań zostaje Tomek - rezolutny przedszkolak, który zabiera...

Jeżeli ktoś pasjonuje się psychiatrią i interesują go urojenia niedorozwiniętego przedszkolaka - to jest to książka dla niego. Poza tym, historyjki są wydumane, fabuła wysilona i rażąca sztucznością. Ani to śmieszne, ani ciekawe, ani nawet specjalnie sensowne - raczej irytujące.

Jeżeli ktoś pasjonuje się psychiatrią i interesują go urojenia niedorozwiniętego przedszkolaka - to jest to książka dla niego. Poza tym, historyjki są wydumane, fabuła wysilona i rażąca sztucznością. Ani to śmieszne, ani ciekawe, ani nawet specjalnie sensowne - raczej irytujące.

Synkowi się podobało :)

Synkowi się podobało :)

Bardzo przyjemne opowiadania dla najmłodszych. Czytałam mojemu synowi po jednym, kiedy byliśmy w podróży i każde z nich miał ciekawy morał i był przystępny dla maluchów. Polecam!

Bardzo przyjemne opowiadania dla najmłodszych. Czytałam mojemu synowi po jednym, kiedy byliśmy w podróży i każde z nich miał ciekawy morał i był przystępny dla maluchów. Polecam!

„Opowiadania dla przedszkolaków” to zbiór króciutkich historyjek dla maluchów, opowiadanych przez przedszkolaka Tomka. Całkiem niezłe wieczorne czytadełko, dobre do poduszki – moje dzieci słuchały całkiem chętnie (być może forma jest dość przystępna – historyjka kończy się, zanim uwaga dziecka zostanie czymś rozproszona). Tematyka jest przeróżna, jak to w życiu przedszkolaka, a ponieważ narratorem jest dziecko, to maluchom trochę łatwiej się w tym wszystkim odnaleźć. Poczytamy tu o dziecięcych snach, kreatywności (która nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem dorosłych),nieograniczonej wyobraźni, co nieco o świętach, o zawodowych planach na przyszłość, teatrzykach, o tym, że indywidualizm nie jest czymś złym, o strachu, smokach rurowych, obchodzeniu urodzin, zabieraniu nieswoich rzeczy, tęsknocie za mamą, radzeniu sobie ze złością. Książka jest niezła, warto aby przedszkolaki zapoznały się z jej treścią, ma też całkiem udane ilustracje.

„Opowiadania dla przedszkolaków” to zbiór króciutkich historyjek dla maluchów, opowiadanych przez przedszkolaka Tomka. Całkiem niezłe wieczorne czytadełko, dobre do poduszki – moje dzieci słuchały całkiem chętnie (być może forma jest dość przystępna – historyjka kończy się, zanim uwaga dziecka zostanie czymś rozproszona). Tematyka jest przeróżna, jak to w życiu...

Przeczytana wielokrotnie dla córeczki, która ją uwielbia :)

Przeczytana wielokrotnie dla córeczki, która ją uwielbia :)

Króciutkie, lekkie historyjki o dobrze przemyślanym, bardzo inteligentnie podanym przesłaniem. Rzadko kiedy wnioski są podane wprost i dzięki temu bez zbędnego oporu trafiają do młodego czytelnika refleksje poświęcone m.in. zabieraniu nieswoich rzeczy, źródeł strachu, radzeniu sobie z gniewem itp. Druga książka Autorki, która bardzo pozytywnie nas zaskoczyła!

Króciutkie, lekkie historyjki o dobrze przemyślanym, bardzo inteligentnie podanym przesłaniem. Rzadko kiedy wnioski są podane wprost i dzięki temu bez zbędnego oporu trafiają do młodego czytelnika refleksje poświęcone m.in. zabieraniu nieswoich rzeczy, źródeł strachu, radzeniu sobie z gniewem itp. Druga książka Autorki, która bardzo pozytywnie nas zaskoczyła!

Z góry przepraszam wrażliwców, ale zastosowany tutaj humor nieco przypomina mi serie "był sobie pies". Mamy do czynienia z licznymi sytuacjami widzianymi oczami przedszkolaka, których dorośli kompletnie nie zrozumieją. Trudno mi ocenić, czy ta książka ma jakiekolwiek walory edukacyjne, ale moja sześcioletnia córka dość dobrze się przy niej bawiła.

Z góry przepraszam wrażliwców, ale zastosowany tutaj humor nieco przypomina mi serie "był sobie pies". Mamy do czynienia z licznymi sytuacjami widzianymi oczami przedszkolaka, których dorośli kompletnie nie zrozumieją. Trudno mi ocenić, czy ta książka ma jakiekolwiek walory edukacyjne, ale moja sześcioletnia córka dość dobrze się przy niej bawiła.

Niestety muszę wystawić negatywną opinię. Niestety, bo po przeczytaniu wszystkich pozytywnych opinii, miałam wielkie nadzieje, ze będzie to dobra pozycja. Jednak w trakcie czytania okazuje się, że mamy dwa światy: świat dziecka i świat rodzica, który zupełnie nie rozumie świata dziecka i nawet nie widać, żeby chciał zrozumieć.
Przykład / cytat: Tomek jest przekonany, że w łazience jest straszny smok. "Jak tylko sobie to wyobraziłem, znowu się rozpłakałem".
A na to mama: "Och, nie płacz i nie wymyślaj niestworzonych historii. Jesteś już przecież dużym chłopcem. Tam nie ma żadnych smoków. - powiedziała mama i poszła przygotowywać kolację."
Really? Tak reaguje kochający rodzic? I to ma być książka ciepła i terapeutyczna? W co drugim opowiadaniu jest stwierdzenie dziecka, że dorośli tego i tak nie zrozumieją. To jest dla mnie bardzo bardzo smutne.
Staję na głowie, żeby zrozumieć świat mojego dziecka i uważam, że mama bohatera jest bardzo złym przykładem rodzica, który na dodatek nie jest nigdzie dalej wyjaśniony. Nie jestem zwolennikiem przedstawiania idealnych rodziców, ale wymagam, by w książkach dla dzieci były przykłady rodziców starających się współpracować z dzieckiem.
Dlatego nie polecam.

Niestety muszę wystawić negatywną opinię. Niestety, bo po przeczytaniu wszystkich pozytywnych opinii, miałam wielkie nadzieje, ze będzie to dobra pozycja. Jednak w trakcie czytania okazuje się, że mamy dwa światy: świat dziecka i świat rodzica, który zupełnie nie rozumie świata dziecka i nawet nie widać, żeby chciał zrozumieć.
Przykład / cytat: Tomek jest przekonany, że w...