Nie porwał mnie ten komiks szczególnie. W zasadzie tylko jedna rzecz mnie w jakiś sposób oczarowała - mianowicie niektóre ilustracje, tła, krajobrazy z oszczędnie dobranymi kolorami, dające wrażenie jakiejś ulotności, rozpadu, niestałości. Uzupełnione jakimiś kropkami, dymkami wprowadzającymi ruch. A reszta... może lepiej nie pisać. Myślę, że zachwycić się tą książką mogła raczej młoda osoba, niewymagająca czytelniczo, zaangażowana w środowisku LGBTQ+.

Nie porwał mnie ten komiks szczególnie. W zasadzie tylko jedna rzecz mnie w jakiś sposób oczarowała - mianowicie niektóre ilustracje, tła, krajobrazy z oszczędnie dobranymi kolorami, dające wrażenie jakiejś ulotności, rozpadu, niestałości. Uzupełnione jakimiś kropkami, dymkami wprowadzającymi ruch. A reszta... może lepiej nie pisać. Myślę, że zachwycić się tą książką mogła...

Książka o lesbijkach, dla lesbijek. Przyjemnie się czyta i ogląda pojedyncze kadry, historia prosta w odbiorze, przy czym trochę infantylna i naiwna. Spostrzegawczy odbiorca na pewno dostrzeże wątki dość popularne obecnie w popkulturze. Minusem jest to, że mimo odrębnych charakterów postacie wizualnie są tak podobne do siebie, że wyglądają jak klony.

Książka o lesbijkach, dla lesbijek. Przyjemnie się czyta i ogląda pojedyncze kadry, historia prosta w odbiorze, przy czym trochę infantylna i naiwna. Spostrzegawczy odbiorca na pewno dostrzeże wątki dość popularne obecnie w popkulturze. Minusem jest to, że mimo odrębnych charakterów postacie wizualnie są tak podobne do siebie, że wyglądają jak klony.

Fenomenalne. Świetna kreacja i sposób przedstawienia świata, który żyje w tle i jest fascynujący, ciekawa fabuła, ciekawe kreacje bohaterów i relacje między nimi, a do tego przepiękna warstwa wizualna. Czasem w kadry wkładał się lekki chaos i miałem problem z odczytaniem co dokładnie dzieje się na danym rysunku, ale nie przeszkadzało mi to szczególnie, bo całość jest fantastyczna. Same plusy, żadnego minusa, wspaniała to była lektura, nie zapomnę jej nigdy.

Fenomenalne. Świetna kreacja i sposób przedstawienia świata, który żyje w tle i jest fascynujący, ciekawa fabuła, ciekawe kreacje bohaterów i relacje między nimi, a do tego przepiękna warstwa wizualna. Czasem w kadry wkładał się lekki chaos i miałem problem z odczytaniem co dokładnie dzieje się na danym rysunku, ale nie przeszkadzało mi to szczególnie, bo całość jest...

Przeczytane, a raczej zmęczone. Mega nudna historyjka miłosna dla nastoletnich wyznawczyń ideologii woke. Niestety, nie przemówił do mnie świat samych kobiet lesbijek, z rodzicami lesbijkami, strofującymi innych o niezwracanie się odpowiednimi przyimkami.
Graficzne po prostu słabo. Rysunki nieraz takie, że trzeba się domyślać co przedstawiają. Postacie wszystkie tak podobne, że się mylą.
Wszystko to powoduje, że komiks po prostu się kartkuje, nie ma jakiejś wielkiej przemiany bohaterów, budowanego napięcia, a wszystko jest strasznie rozwleczone na ponad 500 stron. Może to byłoby lepsze do przetrawienia jakby miało 100.
Gwiazdka więcej za dość ciekawe przedstawienie przyjaźni, wsparcia i oddania dla drugiej osoby.

Przeczytane, a raczej zmęczone. Mega nudna historyjka miłosna dla nastoletnich wyznawczyń ideologii woke. Niestety, nie przemówił do mnie świat samych kobiet lesbijek, z rodzicami lesbijkami, strofującymi innych o niezwracanie się odpowiednimi przyimkami.
Graficzne po prostu słabo. Rysunki nieraz takie, że trzeba się domyślać co przedstawiają. Postacie wszystkie tak...

piękne. ciekawa fabuła i bohaterowie, cudne found family (kocham found family) i estetyczna uczta dla oczu

piękne. ciekawa fabuła i bohaterowie, cudne found family (kocham found family) i estetyczna uczta dla oczu

Początek jest zniechęcający według mnie, zbyt długo nie umiałem nawiązać relacji z postaciami, a wykreowany świat bardzo wolno był nam pokazywany, zbyt wolno. Na szczęście później się rozkręca :)

Początek jest zniechęcający według mnie, zbyt długo nie umiałem nawiązać relacji z postaciami, a wykreowany świat bardzo wolno był nam pokazywany, zbyt wolno. Na szczęście później się rozkręca :)

Kupiona w prezencie 14-latce, sama przeczytałam z wielką przyjemnością. Kreska prosta, ograniczone, stonowane kolory, które jednak łączą się w zachwycające zestawienia, fenomenalna płynność kadru. Rysowane jest to z zaufaniem do widza, tak, że wyobraźnia zostaje tylko lekko popchnięta; w zamian wszystkie te dryfujące w przestrzeni kosmicznej budynki, galopy urwiskiem na skraju kosmosu, pomarańczowe chmury, statki-ryby potrafią wrócić w snach. Znakomicie przetłumaczone przez Marcelego Szpaka, bo można było tu dużo zepsuć: młodzieżowy slang, naturalność rozmów, niebinarne końcówki.

Sama opowieść o dojrzewaniu, miłości i przyjaźni też jest bardzo dobra, mam tylko jeden zarzut: w drugiej połowie za dużo się dzieje, jako czytelnik czekałam aż kadr trochę zwolni, bo wtedy w tej historii jest najpiękniej. Ogólnie: trudno się oderwać.

Jest to świat bez mężczyzn, co dla niektórych może stanowić poważne wytrącenie ze strefy komfortu. Mi ten motyw, wprowadzony jakby od niechcenia, bez wyjaśnień, podobał się bardzo.

Kupiona w prezencie 14-latce, sama przeczytałam z wielką przyjemnością. Kreska prosta, ograniczone, stonowane kolory, które jednak łączą się w zachwycające zestawienia, fenomenalna płynność kadru. Rysowane jest to z zaufaniem do widza, tak, że wyobraźnia zostaje tylko lekko popchnięta; w zamian wszystkie te dryfujące w przestrzeni kosmicznej budynki, galopy urwiskiem na...

W żadnym momencie nie czułem się targetem tego komiksu, więc trudno mi silić się na obiektywną ocenę, miałem jednak wrażenie, że cała ta queerowa otoczka jest narzucona jakby na siłę, bo w gruncie rzeczy nie miała specjalnego wpływu na fabułę. Trochę nastoletniej dramy, trochę klimatu produkcji studia Ghibli i mnóstwo powietrza w kadrach, które znakomicie oddają nieskończoność kosmicznych przestrzeni. Mniej więcej od połowy czytelnik zdaje sobie sprawę, że "Załoga Promienia" to przede wszystkim wciągająca przygodówka i sytuowanie jej w jakichś szerszych kontekstach wcale nie jest konieczne

W żadnym momencie nie czułem się targetem tego komiksu, więc trudno mi silić się na obiektywną ocenę, miałem jednak wrażenie, że cała ta queerowa otoczka jest narzucona jakby na siłę, bo w gruncie rzeczy nie miała specjalnego wpływu na fabułę. Trochę nastoletniej dramy, trochę klimatu produkcji studia Ghibli i mnóstwo powietrza w kadrach, które znakomicie oddają...

Sympatyczne love story w kosmosie. Warto na pewno uściślić, że nie jest to w żadnym razie science fiction, bo ten kosmos jest tu dosyć umowny (latające budynki w przestrzeni itd). Bliżej "Załodze" jednak do obyczajówki i chyba w takich kategoriach trzeba ją oceniać.

Na plus dający się lubić bohaterowie (ale mam wrażenie, że mimo tych +500 stron nie wszyscy zostali odpowiednio rozwinięci) i oryginalna warstwa graficzna (choć czasem trudno rozpoznać, która postać akurat znajduje się w kadrze). Intensywne zakończenie z nawiązką rekompensuje nieco zbyt rozwleczony początek.

Rzecz na pewno nie dla każdego, ale jeśli polubiliście choćby "Paper girls" - powinno się spodobać.

https://www.instagram.com/polishpopkulture/

Sympatyczne love story w kosmosie. Warto na pewno uściślić, że nie jest to w żadnym razie science fiction, bo ten kosmos jest tu dosyć umowny (latające budynki w przestrzeni itd). Bliżej "Załodze" jednak do obyczajówki i chyba w takich kategoriach trzeba ją oceniać.

Na plus dający się lubić bohaterowie (ale mam wrażenie, że mimo tych +500 stron nie wszyscy zostali...

Miłość. Niewyczerpane źródło witalności, wybuchowa i uwalniająca moc, poruszająca duszę i ciało. To pierwotny chaos, który pozwala patrzeć prosto w oczy i serce drugiej osobie. Nie istnieje jakakolwiek inna siła, która potrafiłaby wprawić ludzi w równe zadziwienie, uwalniając ich z kajdan nieszczęścia. Miłość to także jeden z najmocniej eksplorowanych tematów w kulturze. I pomimo faktu, że napisano już o niej niemało wierszy, scenariuszy filmowych, a nawet wymownych mądrości w windach, to temat nadal jest niewyczerpany.

Niektórzy twierdzą, że kochać, to nie znaczy czuć, a wybierać. Jeśli tak jest faktycznie, to właśnie wybieram. Wybieram taką miłość, jak w Załodze Promienia. Wiecie co, gdyby jeszcze rok temu, ktoś mi powiedział, że będę czytać komiksy, to bym się lekko zdziwiła. A gdyby do tego powiedziano mi, że jeden z nich zostanie w moim sercu na tyle, że będę wracać do niego parokrotnie i zostanie ulubieńcem roku, wyśmiała bym bez mała. A oto tutaj jestem dziś i przytulam do serca rzecz stworzoną przez Tillie Walden. I mogłabym zapytać, Załogo, gdzie byłaś całe moje życie, ale już nie muszę, już mam cię przy sobie. Walden stworzyła historię, która powoli osiada na sercu na wrażliwości, która zachwyca nie tylko kreską, ale i fabułą. Stworzyła opowieść o rodzinie, dorastaniu, miłości i życiu, do tego tak melancholijną i cichą, a jednocześnie tak ciepłą, inspirującą i podnoszącą na duchu. I jeśli miałabym określić ją jednym słowem, byłaby to PERFEKCJA! A sama fabuła? Niesamowita i klimatyczna i w zasadzie byłą wszystkim, czego kiedykolwiek poszukiwałam w książce. Chociaż historia przebiega w dwóch liniach czasowych, nie było jej części, które wydawałaby się zagmatwana, niepotrzebna lub zbyt skomplikowane. Dwie historie, które podążają za przeszłością i teraźniejszością Mii, by powoli zacząć się łączyć i splatać w miarę rozwoju historii. A do tego wspaniałe postaci, każda z nich wspaniała i zbudowana tak realnie, że chciałoby się mieć takie osoby obok. Tak silne jako jednostki. Tak idealne jako grupa. I zamykając ostatnią stronę tej historii, ogarnia nas smutek, że trzeba te wszystkie dobre dusze pożegnać..

Nie mogę napisać też o samej kresce, bo ta, stworzona przez Walden, jest nie tylko charakterystyczna, ale tak zwyczajnie, piękna i doskonała. Pozornie prosta, nadawała każdemu kolorowi głębi i znaczenia. I o samych ilustracjach mogłabym pisać nieskończenie wiele, bo są one cudownym dopełnieniem tej historii. A całość, cóż, jest oszałamiająca i piękna i niesamowita i doskonała i fantastyczna i można tu dodać każdy inny pozytywny przymiotnik, jaki przyjdzie do głowy. Kocham tę powieść graficzną całym sercem. Kocham każdą stworzoną postać, każdą reprezentację (Załoga to sapphic romans i reprezentacja osoby niebinarnej),każdy odcień miłości jaki w niej znajdziemy. I jeśli mielibyście przeczytać w tym roku tylko jeden komiks, niech to będzie ten. ❤

Miłość. Niewyczerpane źródło witalności, wybuchowa i uwalniająca moc, poruszająca duszę i ciało. To pierwotny chaos, który pozwala patrzeć prosto w oczy i serce drugiej osobie. Nie istnieje jakakolwiek inna siła, która potrafiłaby wprawić ludzi w równe zadziwienie, uwalniając ich z kajdan nieszczęścia. Miłość to także jeden z najmocniej eksplorowanych tematów w kulturze. I...