Uwielbiam Średniowiecze bo to niezwykle fascynująca i tętniąca życiem epoka. Jednocześnie tak długa, że obejmuje swym trwaniem co najmniej kilka innych. W tej opowieści Autor bardzo zręcznie prowadzi nas przez angielski wiek XIV i przypomina mi, że mimo całej sympatii do dawnych czasów, z żadne skarby świata nie przeniosłabym się te 700 czy więcej lat wstecz.
A czasy to trudne, żmudne i dla większości ludzi niezwykle niebezpieczne. Jeśli nie grozi nam głód z powodu nieurodzaju, to wykończy nas ciężka praca za nędzną garść strawy. O ile nie trafi się w naszej okolicy wojna czy napad, przyjdzie epidemia i skosi nas razem z bliskimi. Jeśli jesteśmy kobietą, pewnie od nastoletniego wieku wydamy na świat mnóstwo dzieci, z których większość umrze tak szybko, że nawet nie zapamiętamy ich imion, a w końcu, za którymś tam porodem same przeniesiemy się w zaświaty. Jeśli Bóg uczynił nas mężczyzną, pójdziemy do pracy po skończeniu 7 lat, założymy rodzinę jako nastolatkowie, po dwudziestce będziemy w sile wieku i jeśli nie wykończymy się w czasie jakiejś wojny, być może dotrwamy do sędziwej czterdziestki.
Większość ludzi żyje w swoich małych, izolowanych grajdołkach, nie oddalając się od swego domu na więcej niż 10 kilometrów (czyżby większość małżeństw prostych ludzi była kuzynami?). Zresztą pojęcie dużego miasta czy małej miejscowości jest zupełnie inne niż w dzisiejszych czasach; jeśli metropolitalny Londyn liczy sobie „aż” 40 tysięcy mieszkańców, to ilu gnieździ się w jakiejś prowincjonalnej osadzie?
Miłe dla oka są rozdziały o modzie, o dziwo znacznie bardziej strojnej i szybko zmieniającej się dla mężczyzn a nieco skromniejszej dla kobiet. Wzmianki o rubasznym i sprośnym poczuciu humoru ówczesnych Anglików również powodują uśmiech. Fragmenty o wysoko rozwiniętych gustach literackich możnych dawnej Anglii przypominają, że wyspiarze nie zajmowali się tylko żeglowaniem i hodowlą owiec, a Chaucera po prostu trzeba poznać! Ech, cóż z tego, skoro jedna zdobiona księga kosztowała więcej niż kilkuletni oficerski żołd… A my narzekamy na drożyznę w księgarniach!

Uwielbiam Średniowiecze bo to niezwykle fascynująca i tętniąca życiem epoka. Jednocześnie tak długa, że obejmuje swym trwaniem co najmniej kilka innych. W tej opowieści Autor bardzo zręcznie prowadzi nas przez angielski wiek XIV i przypomina mi, że mimo całej sympatii do dawnych czasów, z żadne skarby świata nie przeniosłabym się te 700 czy więcej lat wstecz.
A czasy to...

Wbrew "lekkiemu" tytułowi, jest to całkiem poważna książka historyczna, napisana przez uznanego naukowca, z zachowaniem porządnej metodologii. Przy czym forma jest bardzo łatwo przyswajalna, rzecz napisana z dużym talentem narracyjnym, czyta się znakomicie. Z czystym sumieniem polecam!

Wbrew "lekkiemu" tytułowi, jest to całkiem poważna książka historyczna, napisana przez uznanego naukowca, z zachowaniem porządnej metodologii. Przy czym forma jest bardzo łatwo przyswajalna, rzecz napisana z dużym talentem narracyjnym, czyta się znakomicie. Z czystym sumieniem polecam!

Ta książka musiała długo czekać na swoją kolej. Wydawało mi się, że jest o wiele mniej ciekawa niż książki polskie z serii "Jak przetrwać..." Mile się zdziwiłam, gdy po przeczytaniu dwóch (niezbyt dla mnie interesujących) rozdziałów odkryłam dlaczego stała się inspiracją dla polskich historyków.
Ian Mortimer odkrył przede mną sekrety świata średniowiecznej Anglii. Dowiedziałam się jak żyli, gdzie mieszkali i co jedli ówcześni ludzie różnych stanów. Autor nie boi się tematów trudnych, pisze o tym jak i czym się myli, jak leczyli, co decydowało o tym, czy lekarz podejmował się leczenia.
Opisuje ze szczegółami w co się ubierali i jak zmieniała się moda w XIV wieku.
Autor umożliwia czytelnikowi odbycie podróży przez Anglię. Opisuje jak podróżnik mógł znaleźć drogę i gdzie mógł szukać strawy i postoju.
Książka jest szalenie ciekawa. Chociaż oparta jest na zachowanych dokumentach, napisana jest prostym językiem i czyta się ją jak dobrą powieść.
Polecam.

Ta książka musiała długo czekać na swoją kolej. Wydawało mi się, że jest o wiele mniej ciekawa niż książki polskie z serii "Jak przetrwać..." Mile się zdziwiłam, gdy po przeczytaniu dwóch (niezbyt dla mnie interesujących) rozdziałów odkryłam dlaczego stała się inspiracją dla polskich historyków.
Ian Mortimer odkrył przede mną sekrety świata średniowiecznej Anglii....