Ileż można wyrazić kilkom słowami. I rysunkiem. A przecież na pozór nic się nie dzieje. Ot, dzieci hałasują, kąpią się w stawie, grają w piłkę. A pan sowa? Cóż, nie może w spokoju delektować się lekturą. I jeden nietrafny rzut, piłka, która zamiast do kosza wpada do dziupli starego ptaka zmienia wszystko. Co się wydarzy? Poczytajcie. Z pewnością nie będziecie żałować. Historia przyjemna, zabawna. Sugerująca, że dobra zabawa należy się każdemu. I w każdym wieku. A kreska? Tak przyjemna, że wprost oczu od niej oderwać nie można. Bardzo się cieszę, że trafiłam na tę serię komiksów. Żałuję, że nie było ich wtedy, gdy mój mały czytelnik był młodszy. Polecam.

Ileż można wyrazić kilkom słowami. I rysunkiem. A przecież na pozór nic się nie dzieje. Ot, dzieci hałasują, kąpią się w stawie, grają w piłkę. A pan sowa? Cóż, nie może w spokoju delektować się lekturą. I jeden nietrafny rzut, piłka, która zamiast do kosza wpada do dziupli starego ptaka zmienia wszystko. Co się wydarzy? Poczytajcie. Z pewnością nie będziecie żałować....

Oto "Takie sowie lato", trzecia część niewielkich formatem komiksów z serii "W cieniu drzew” autorstwa Davida Augereau, które zaprzyjaźniając najmłodszych z książkami graficznymi, jednocześnie uczą empatii.
 
David Augereau - francuski scenarzysta i rysownik. Wbrew wielkiej rozpaczy rodziców, którzy wyobrażali go sobie jako piosenkarza lub piłkarza, David Augereau bardzo wcześnie postanowił zostać komiksiarzem. W Cholet w swojej rodzinnej miejscowości położonej we Francji spotkał ludzi takich jak on, którzy chcieli zostać sławni za sprawą swoich talentów. Razem uruchomili znany fanzin "Le Rhinolophe Mag". To doświadczenie pozwoliło młodemu Davidowi Augereau rysować komiksy, umieszczać je w niewielkim czasopiśmie, a następnie sprzedawać je na festiwalach i poznać ludzi zarabiających na swojej pasji. Przez wiele lat próbował osiągnąć to, co oni, aż mu się udało. Dziś, po przepracowaniu niemal wszystkich okolicznych magazynów komiksowych i stworzeniu mnóstwa albumów, David Augereau nadal pisze scenariusze i rysuje, a przede wszystkim gra na konsoli, ogląda telewizję, jednym słowem prowadzi miłe leniwe życie.

Jest lato, a pod drzewami hałasują dzieci. Ale dla innych zwierząt czasy dzieciństwa już dawno minęły i niewiele z nich o tym pamięta. Może warto odnaleźć je na nowo?
 
W trakcie nauki poznawania liter długie zdania nie są szczególnie zachęcające. Wówczas warto podsunąć dziecku książkę, która ma niewiele tekstu. Dobrą propozycją może okazać się też komiks.
 
Nieopodal sadzawki, która jest miejscem zabaw dzieci, znajdują się drzewa, które są domami dwóch zwierząt w podeszłym wieku. Pan Sowa i Pan Ropuch nie są zadowoleni z hałasu, jaki robią dzieci pod ich oknami. Harce zakłócają ich spokój. Pana Ropucha denerwują do tego stopnia, że zdarza mu się fuknąć na dzieci. Pan Sowa, nasłuchując śmiechów z czasem, też daje się ponieść emocją. Są one jednak zupełnie inne. Bawiące się dzieci przypominają mu jego własne dzieciństwo. Dlatego postanawia sam pobawić się w sadzawce. Robi to jednak ukradkiem, nie dając niczego po sobie poznać.
 
Czy Pan Sowa będzie miał w sobie dość młodzieńczego ducha, a także śmiałości by dołączyć do dzieci rozrabiających w sadzawce?. Może do wspólnej zabawy uda się też przekonać Pana Ropucha?
 
Znajomość poprzednich pozycji nie jest potrzebna do zaznajamiania się z omawianą częścią komiksów. Jeżeli jednak poznaliście bohaterów poprzednich albumów, to ich autor przygotował dla was niespodziankę. Otóż w trzeciej odsłonie, twórca powraca do drugoplanowych postaci pierwszej ze swoich historii. To mała myszka i dwie wiewiórki są dziećmi, które zakłócają spokój Pana Sowy i Pana Ropucha. Pamiętacie ich? Pierwszemu z nich, Pan Zrzędek pomagał naprawić latawiec, a dwóch rudych rozrabiaków porozrzucało liście przed jego domem. Teraz autor powraca do trójki łobuzów. I choć przedstawiona przez Davida Augereau niedługa historia jest skierowana do dzieci, nie trudno odnieść wrażenie, że twórca robi ukłon w stronę dorosłego, zachęcając go do nostalgicznej podróży w przeszłość. W końcu kto za czasów dzieciństwa nie wszedł w szkodę sąsiadom?
 
W przeciwieństwie do poprzedniego albumu ten zawiera znacznie mniej tekstu. W tej odsłonie David Augereau powraca do metod, które zastosował w pierwszej części. Słowa zastąpione zostają westchnieniami i pomrukami, a także mimiką zwierząt. Co do tego, że ilustracje są najwyższego poziomu, raczej nie trzeba nikomu udowadniać. David Augereau już trzeci raz pokazuje, że nie brakuje mu talentu. Tak więc jest na co popatrzeć. Szczególnie że ta część pełna jest przepięknych, ciepłych kolorów.

Komiks "W cieniu drzew: Takie sowie lato" autorstwa Davida Augereau, to ponownie przyjemna, pięknie zilustrowana historia, z którą miło spędza się czas.

Oto "Takie sowie lato", trzecia część niewielkich formatem komiksów z serii "W cieniu drzew” autorstwa Davida Augereau, które zaprzyjaźniając najmłodszych z książkami graficznymi, jednocześnie uczą empatii.
 
David Augereau - francuski scenarzysta i rysownik. Wbrew wielkiej rozpaczy rodziców, którzy wyobrażali go sobie jako piosenkarza lub piłkarza, David Augereau bardzo...

Trzeci tom tej malutkiej serii będącej bardziej nowelą obrazkową, gdyż tekstu jest tutaj niewiele, zabiera nas w sam środek lata. Było to dla mnie troszkę dziwne uczucie, bowiem pierwszy tom obejmował jesień, drugi zimę i teraz mam wrażenie, że autor zapomniał o wiośnie, mając fajny pomysł na historię z puchaczem. Bo faktycznie jest on przedni, ma solidny morał, a sama postać głównego bohatera jest przeurocza. Czy zatem dorównał on poprzednim albumom? Tak i to bardzo :)

Rzecz się dzieje nad małym stawkiem, a raczej oczkiem wodnym, koło którego mieszkają dwaj staruszkowie. Pan Puchacz i Pan Ropuch. Ten pierwszy jest spokojny i małomówny, drugi to klasyczna zrzęda z wybuchowym temperamentem. Sąsiedzi nie wchodzą w sobie w paradę, każdy żyje własnym życiem oraz przyzwyczajeniami. Jednak latem nad staw przybywają dzieciaki, grając w piłkę i co za tym idzie robią sporo hałasu. Pan Puchacz znosi tą niedogodność w milczeniu, jednak Pan Ropuch potrafi donośnym głosem wyrazić swe niezadowolenie. Jednak pewnej nocy Pan Puchacz, który przez przypadek wszedł w posiadanie piłki maluchów, odkrywa w sobie ponownie duszę dziecka.

Sama historyjka jest zwięzła, nie zawiera zbyt dużo tekstu, za to posiada sporo treści. Oczywiście, aby ją wydobyć należy być uważnym obserwatorem i umiejętnie objaśnić młodszym dzieciom relacje pomiędzy poszczególnymi scenami. Dla nas, dorosłych, może być to coś naturalnego, ale dla dziecka już niekoniecznie. Szczególnie przedszkolaka, a to do nich jest skierowana ta seria. Polecam ją z całego serca, bowiem poza treścią ukrytą w rysunkach przywodzi na myśl najwspanialsze animacje Disneya z okresu, gdy wszystko rysowano na papierze. Mam nadzieję, że będzie kontynuowana, bowiem chętnie jeszcze raz wrócił bym do sędziwego lasu i poznał losy mieszkańców żyjących w cieniu drzew.

RECENZJA DOSTĘPNA TEŻ NA BLOGU W PAJĘCZEJ SIECI

Trzeci tom tej malutkiej serii będącej bardziej nowelą obrazkową, gdyż tekstu jest tutaj niewiele, zabiera nas w sam środek lata. Było to dla mnie troszkę dziwne uczucie, bowiem pierwszy tom obejmował jesień, drugi zimę i teraz mam wrażenie, że autor zapomniał o wiośnie, mając fajny pomysł na historię z puchaczem. Bo faktycznie jest on przedni, ma solidny morał, a sama...

Jest to nasz drugi komiks z tej serii, a jego tytuł to “Takie sowie lato”. W środku nie znajdziecie prawie żadnego tekstu, jednak jest mnóstwo wyrazów dźwiękonaśladowczych pisanych wielkimi literami. Dla dzieci jest to świetne rozwiązanie! Autor komiksu wiedział co robi i stworzył coś naprawdę mądrego i idealnego dla dzieciaków właśnie w wieku około 5 lat.

Ilustracje są przepiękne. Bajkowe i kolorowe, a klimat lata czuć na odległość. Kreska niezwykle mi się podoba, a mojej córce również bardzo się podoba. W “Takie sowie lato” głównie oglądamy obrazki i używamy pojedynczych słów lub onomatopei, a sam komiks jest króciutki i ma niewielki format. Dzieciom trudno jest się skupić na komiksach, które mają mnóstwo tekstu i wiele okienek. Jest to zupełnie zrozumiałe, po prostu nie nadążają.

“Takie sowie lato” opowiada o nocnym stworzeniu, jakim jest sowa, o starej i zrzędliwej ropusze, a także o szczęśliwych małych wiewiórkach do spółki z myszką. Dzieciaki korzystają z uroków lata, pięknej pogody i codziennie pluskają się w jeziorku nieopodal domu staruszka i Sowy, która próbuje spać. Dziadkowi wszystko się nie podoba, a przede wszystkim przeszkadza mu hałas. To samo z Sową, do którego domu nieustannie wpada piłka. W końcu Pan Sowa nie wytrzymuje i zabiera dzieciakom piłkę, a radość i śmiechy w końcu się kończą. Jednak pewnej nocy wszystko się zmienia, a w kimś budzą się dawno zapomniane emocje.

Komiks jest niezwykle ciepły, przewrotny i pokazuje, że każdy nosi w sobie wewnętrzne dziecko, niezależnie od wieku. Jednak musimy pamiętać o tym, aby nie usypiać w sobie tej spontanicznej radości i cieszyć się nią każdego dnia. Przecież każdy z nas był kiedyś dzieckiem, gdzie to wszystko umknęło? Warto się nad tym zastanowić.

Jest to nasz drugi komiks z tej serii, a jego tytuł to “Takie sowie lato”. W środku nie znajdziecie prawie żadnego tekstu, jednak jest mnóstwo wyrazów dźwiękonaśladowczych pisanych wielkimi literami. Dla dzieci jest to świetne rozwiązanie! Autor komiksu wiedział co robi i stworzył coś naprawdę mądrego i idealnego dla dzieciaków właśnie w wieku około 5 lat.

Ilustracje są...

Mały i niepozorny komiks.
Zaskoczył mnie swoją wielkością i tematyką.
Niewiele stron, a tak wiele przekazu.
Owszem – to idealny komiks dla dzieci.
Nauczy ich bardzo wiele, na tak niewielu stronach.
Stronach ciepłych i pięknych.
Pokaże czym jest wspólna zabawa i jak wiele daje.
Doda odwagi, energii, wzruszy i pouczy.
Życzę sobie, aby książkowe półki moich dzieci były wypełnione tak wartościowymi pozycjami jak ta.

Mały i niepozorny komiks.
Zaskoczył mnie swoją wielkością i tematyką.
Niewiele stron, a tak wiele przekazu.
Owszem – to idealny komiks dla dzieci.
Nauczy ich bardzo wiele, na tak niewielu stronach.
Stronach ciepłych i pięknych.
Pokaże czym jest wspólna zabawa i jak wiele daje.
Doda odwagi, energii, wzruszy i pouczy.
Życzę sobie, aby książkowe półki moich dzieci były...

,,W cieniu drzew’’ to seria komiksów przeznaczona dla najmłodszych czytelników, która od razu skradła moje serce. Po jesiennych i zimowych perypetiach mieszkańców lasu, przeskakujemy od razu do upalnego lata w trzecim tomie serii zatytułowanym ,,Takie sowie lato’’.

Lato to czas zabaw, dzieci wiedzą o tym najlepiej. Pan Sowa zza okna z uśmiechem obserwuje zabawy grupki hałaśliwych dzieci, jednak nie wszyscy podzielają jego dobry humor i są tak pobłażliwi. Jego sąsiadowi ewidentnie przeszkadza obecność maluchów. Czy wśród pięknej wakacyjnej atmosfery zarówno jemu jak i panu Sowie uda się na nowo odkryć czystą dziecięcą radość?

,,Takie sowie lato’’ to kolejna krótka historia, ze zwierzęcymi bohaterami w roli głównej, która niesie ze sobą proste przesłanie. I tak jak w przypadku poprzednich tomów serii, tak i ten robi to w sposób pełen uroku, który trafia prosto do serca czytelnika. A wszystko to dopełniają przepiękne ilustracje, które ogląda się z prawdziwą przyjemnością.

,,W cieniu drzew’’ to seria, którą w ciemno polecam wszystkim młodym czytelnikom i która idealnie nadaje się do polecenia jako jedna z pierwszych lektur. Ma wszystko to czego trzeba by zainteresować dziecko czytaniem, a przy tym jest najzwyczajniej w świecie ładna i urocza. Zdecydowanie warto po nią sięgnąć i co warto dodać, każdy tom można czytać niezależnie, bez znajomości poprzednich.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/w-cieniu-drzew-tom-3-takie-sowie-lato-recenzja/

,,W cieniu drzew’’ to seria komiksów przeznaczona dla najmłodszych czytelników, która od razu skradła moje serce. Po jesiennych i zimowych perypetiach mieszkańców lasu, przeskakujemy od razu do upalnego lata w trzecim tomie serii zatytułowanym ,,Takie sowie lato’’.

Lato to czas zabaw, dzieci wiedzą o tym najlepiej. Pan Sowa zza okna z uśmiechem obserwuje zabawy grupki...

Trzecia odsłona komiksu dla najmłodszych czytelników. Tym razem śledzimy losy Pana Sowy, któremu w spokojnym odpoczynku przeszkadzają głośno bawiące się dzieci.
Ciągle jest z morałem, ciągle pięknie narysowane. Mojej trzylatce też się podobało, sześcioletniemu synowi mniej, bo to jednak komiks dla maluchów.

Trzecia odsłona komiksu dla najmłodszych czytelników. Tym razem śledzimy losy Pana Sowy, któremu w spokojnym odpoczynku przeszkadzają głośno bawiące się dzieci.
Ciągle jest z morałem, ciągle pięknie narysowane. Mojej trzylatce też się podobało, sześcioletniemu synowi mniej, bo to jednak komiks dla maluchów.