Historia czterech pokoleń rodziny Ermozów, w której mężowie nie kochają swoich żon, przeplata się z losami Jerozolimy i powstaniem państwa Izrael. Jesteśmy świadkami konfliktu turecko-żydowskiego, mandatu brytyjskiego oraz napiętej sytuacji między Żydami i Arabami, która trwa do dziś.

Bardzo ciekawym aspektem jest możliwość zgłębienia życia społeczności żydowskiej. Wyraźnie rysuje się rozdźwięk między sefardyjczykami i aszkenazyjczykami, między ich kuchnią, tradycjami, przesądami i językiem. W dialogach przewijają się wypowiedzi w ladino, co jest ciekawym smaczkiem dla lingwistów.

Początkowo ilość bohaterów była przytłaczająca, gubiłam się, kto jest kim, ale w miarę upływu historii wszystko się rozjaśniało. Pierwsze 2 rozdziały mogą nieco zniechęcić z powodu chaotycznej narracji: ja wróciłam do nich po przeczytaniu całej książki, żeby lepiej zrozumieć zakończenie historii.

Widziałam też serial, ale uważam, że w wielu miejscach rozdźwięk między historią z książki utrudnia zrozumienie realiów życia w Jerozolimie. Zdecydowanie warto sięgnąć po tę powieść!

Historia czterech pokoleń rodziny Ermozów, w której mężowie nie kochają swoich żon, przeplata się z losami Jerozolimy i powstaniem państwa Izrael. Jesteśmy świadkami konfliktu turecko-żydowskiego, mandatu brytyjskiego oraz napiętej sytuacji między Żydami i Arabami, która trwa do dziś.

Bardzo ciekawym aspektem jest możliwość zgłębienia życia społeczności żydowskiej....

Najpierw obejrzałam serial, potem sięgnęłam po książkę. Nie widzę przeszkód, żeby zacząć tak, jak ja, bo ekranizacja mocno odbiegała od oryginału. Podobała mi się zarówno adaptacja jak i powieść. W tej pierwszej brakowało mi właśnie Gawrieli, liczyłam na kolejny sezon. W tym dziele literackim postacie zostały przedstawione bardziej realistycznie, może dlatego przynajmniej w moich bibliotekach ten tytuł nie należy do najpoczytniejszych. Mam jednak nadzieję, iż wiele osób po nią sięgnie, sami zobaczą, że jest warta przeczytania.

Najpierw obejrzałam serial, potem sięgnęłam po książkę. Nie widzę przeszkód, żeby zacząć tak, jak ja, bo ekranizacja mocno odbiegała od oryginału. Podobała mi się zarówno adaptacja jak i powieść. W tej pierwszej brakowało mi właśnie Gawrieli, liczyłam na kolejny sezon. W tym dziele literackim postacie zostały przedstawione bardziej realistycznie, może dlatego przynajmniej w...

"Królowa piękna z Jerozolimy" opowiada o żydowskiej rodzinie, w której posłuszeństwo tradycji niszczy kolejne pokolenia. Niekochana kobieta nie kocha córki, która też staje się nieszczęśliwa i destrukcja nieomal ją niszczy. Brak miłości czyni wszystkich nieszczęśliwymi, nie pomagają żadne próby odczarowania rzekomej klątwy. Próba takiego streszczenia brzmi kiczowato, bo i powieść nie wnosi w ten stereotyp niczego odświeżającego. Mnie zainteresowało przede wszystkim tło historyczne, które czyni bohaterów bardziej ludzkimi i przekonywującymi. Pozwala choć trochę zrozumieć aktualną sytuację Jerozolimy.

"Królowa piękna z Jerozolimy" opowiada o żydowskiej rodzinie, w której posłuszeństwo tradycji niszczy kolejne pokolenia. Niekochana kobieta nie kocha córki, która też staje się nieszczęśliwa i destrukcja nieomal ją niszczy. Brak miłości czyni wszystkich nieszczęśliwymi, nie pomagają żadne próby odczarowania rzekomej klątwy. Próba takiego streszczenia brzmi kiczowato, bo i...

Ta książka bardzo mnie zmęczyła,im większy bestseller tym książka bardziej nudna,połowa książki to właściwie to samo tylko inne osoby do tego te żydowskie słowa zupełnie niezrozumiałe ,ostatnie 100 ostatnich stron było względnie interesujące

Ta książka bardzo mnie zmęczyła,im większy bestseller tym książka bardziej nudna,połowa książki to właściwie to samo tylko inne osoby do tego te żydowskie słowa zupełnie niezrozumiałe ,ostatnie 100 ostatnich stron było względnie interesujące

Nie czytałam książki ale film wciągający.

Nie czytałam książki ale film wciągający.

Nie przeczytałam do końca. Znudziła mnie.

Nie przeczytałam do końca. Znudziła mnie.

1000% tego, co nasuwa się na myśl widząc hasło „saga rodzinna”. wciąga - 600 stron pochłonęłam w dwa dni, zaciekawia, ale też męczy niekonsekwentną narracją, momentami gimnazjalną grafomanią i początkiem, w którym jest w kółko to samo. plus nie wiem, czy da się tu lubić którąkolwiek postać, a mimo to nie mogłam się oderwać.

1000% tego, co nasuwa się na myśl widząc hasło „saga rodzinna”. wciąga - 600 stron pochłonęłam w dwa dni, zaciekawia, ale też męczy niekonsekwentną narracją, momentami gimnazjalną grafomanią i początkiem, w którym jest w kółko to samo. plus nie wiem, czy da się tu lubić którąkolwiek postać, a mimo to nie mogłam się oderwać.

Zapomnijcie o netflixowym serialu Królowa piękna z Jerozolimy – oto jego literacki oryginał, który zachwyca i porywa czytelnicze serce o wiele bardziej niż telewizyjna adaptacja. Książka Sarit Yishai-Levi to wspaniała opowieść o kilku pokoleniach rodziny Ermozów, nad którą ciąży tajemnicza klątwa.

https://portafortunas.pl/recenzja-krolowa-piekna-z-jerozolimy/

Zapomnijcie o netflixowym serialu Królowa piękna z Jerozolimy – oto jego literacki oryginał, który zachwyca i porywa czytelnicze serce o wiele bardziej niż telewizyjna adaptacja. Książka Sarit Yishai-Levi to wspaniała opowieść o kilku pokoleniach rodziny Ermozów, nad którą ciąży tajemnicza klątwa.

https://portafortunas.pl/recenzja-krolowa-piekna-z-jerozolimy/

Jeżeli książka jest od początku zagmatwana i dopiero po czasie kolejne części układanki zaczynają do siebie pasować mówi się, że ma "wysoki próg wejścia". Natomiast w tej książce przez pierwsze 200 stron mam wrażenie, że kręcę się w kółko, czyli czytam wciąż to samo: "babcia Roza nigdy nie zaznała prawdziwej miłości ponieważ dziadek Gawriel kochał inną kobietę". "Dziadek Gawriel nie liczył się ze swoją niewykształconą, brzydką i biedną żoną, ponieważ został zmuszony do małżeństwa".
Z czasem historia nabiera rozpędu i ma lepsze i gorsze momenty, ale są takie wątki, które autorka ciągnie przez 3/4 historii i nagle je porzuca bez powodu. W związku z czym nie dowiadujemy się co wydarzyło się dalej.
Na okładce otrzymujemy obietnicę, że wielbiciele prozy Marqueza i realizmu magicznego będą usatysfakcjonowani. Niestety w całej książce nie ma jednej sytuacji, która choćby o realizm magiczny się otarła. Realizm magiczny polega na tym, że elementy fantastyczne, mistyczne, mitologiczne przenikają się z realną rzeczywistością i wpływają w sposób znaczący na bieg wydarzeń. Niestety fakt, że ktoś zakochuje się w pięknej kobiecie z nie swojej sfery i w związku z różnorakimi ograniczeniami kulturowymi, społecznymi czy wyznaniowymi nie może jej poślubić, to nie jest realizm magiczny. Podobnie jak sytuacja, w której jednemu z bohaterów wydaje się, że nad jego rodziną zawisło niebezpieczeństwo wywołane przez siły nieczyste więc biega od jednego szamana do drugiego i odczynia uroki, które nie mają na nic wpływu, bo nic strasznego, ani nieprzewidywalnego się nie wydarza, a rzekome przeczucia i znaki to tylko urojenia w głowie bohatera.
Główna bohaterka jest strasznie irytującą, pustą, leniwą lalunią, która ma wszystko w nosie. Autorka non stop podkreśla, że jest piękna fizycznie i ma niekończący się wianuszek wielbicieli. Niestety ja jako czytelnik w ogóle tego nie widzę ponieważ w żadnym miejscu książki nie ma pełnego opisu jej wyglądu zewnętrznego. Autorka pisząc o jej walorach fizycznych w kółko podkreśla, że miała zielone oczy i rude włosy. Z informacji rozsianych po całej książce wyłapałam jeszcze, że miała zgrabne łydki, długie palce u rąk i małe piersi. Dość skąpy opis fizjonomii osoby, która miała być najpiękniejszą osobą w Jerozolimie, który nie tylko niczego nie dowodzi, ale też mnie osobiście w ogóle nie przekonuje. Natomiast aby pokazać podły a wręcz wredny charakter głównej bohaterki, autorka zrobiła bardzo wiele. Mamy tutaj zatem do czynienia z niezbyt inteligentną, a wręcz pustą trzpiotką, z wybujałym ego, megalomanka przekonaną o własnej wyjątkowości oczekującej od otoczenia atencji, poklasku i zachwytów. Niestety te cechy bynajmniej nie czynią z niej pięknej kobiety.
Uwagi mam również co do stylu pisania. W wielu miejscach jest on szkolny, dialogi są sztywne, sztuczne a opisy kwadratowe. Do tego dużo powtórzeń nie tylko pojedynczych wyrazów, ale nawet całych zdań czy fraz oraz niespójność i powtarzalność opisów (sytuacja ze sklepem rodziny Ermozów - w sklepie nie było ani czego sprzedać, ani chętnych do zrobienia zakupów, ale autorka uparcie twierdziła, że członkowie rodziny codziennie rano sklep otwierali i w nim pracowali. Co robili w pustym sklepie i na czym owa praca polegała, niestety autorka nie wyjaśnia. Podobnie jak nie pisze nic o tym z czego się utrzymywali, kiedy nie mieli już sklepu). To tylko jeden z przykładów niespójności i luk w fabule.
Przed rozpoczęciem lektury miałam ochotę po przeczytaniu książki obejrzeć serial na jej podstawie. Niestety mniej więcej w połowie historii zdecydowanie mi owa ochota przeszła. Nie żałuję, że przeczytałam, ale spodziewałam się dużo więcej po tej epickiej powieści.

Jeżeli książka jest od początku zagmatwana i dopiero po czasie kolejne części układanki zaczynają do siebie pasować mówi się, że ma "wysoki próg wejścia". Natomiast w tej książce przez pierwsze 200 stron mam wrażenie, że kręcę się w kółko, czyli czytam wciąż to samo: "babcia Roza nigdy nie zaznała prawdziwej miłości ponieważ dziadek Gawriel kochał inną kobietę"....

Byłaby dyszka,gdyby nie to że w połowie zaczęła mnie trochę nużyć.Na szczęście końcówka uratowała ogólną ocenę.
Polecam

Byłaby dyszka,gdyby nie to że w połowie zaczęła mnie trochę nużyć.Na szczęście końcówka uratowała ogólną ocenę.
Polecam