Kiedy ostatnio zatrzymałeś się, wziąłeś kilka głębokich wdechów i poczułeś w nozdrzach zapach powietrza? A pamiętasz, kiedy zamknąłeś oczy i długo wsłuchiwałeś się w dobiegające odgłosy, może w śpiew ptaków? Może całkiem niedawno chodziłeś boso po trawie, po błocie albo wilgotnym od deszczu betonie? Nie pamiętasz? Nie martw się, zaraz sobie przypomnisz i nabierzesz ponownie ochoty. Pomoże Ci w tym „Boso” Katarzyny Samosiej 🙂

Wyrzuć z głowy niepotrzebne myśli, uspokój ich gonitwę, niech płyną spokojnie jak białe obłoki. Zamknij oczy i zobacz ciemność, zaprzyjaźnij się z nią. Wyostrz słuch, dostrzeż otaczające Cię dźwięki, te bliżej i te dalej. Złap językiem kroplę deszczu. Jaki ma smak? I zdejmij buty, stań boso, a potem rusz przed siebie, nie musisz się spieszyć. Okaże się, że potrafisz czuć więcej, niż Ci się wydawało, widzieć mimo zamkniętych oczu i słyszeć brzmienia, które wcześniej były Ci obojętne lub ich nie dostrzegałeś. Niewiele robisz, a tyle się dzieje.

„Boso” to przepełnione metaforami i poetyckością zaproszenie do wrażliwego świata. Do krainy, w której niektórzy od zawsze czują mocniej i intensywniej, a inni chcą się tego nauczyć. Wyostrzone zmysły, potrzeba bycia tu i teraz, a czasem schowania się przed światem, to piękne dary, które warto pielęgnować. Oby tylko ich nie tłumić, nie deptać i nie zakopywać. Wystarczy je zrozumieć.

Przekaz Katarzyny Samosiej trafi do każdego, do tych, którzy cenią symbolikę i niedosłowne znaczenia, i do tych, którzy preferują konkretny przekaz. „Boso” łączy w sobie obie formy i dzięki temu jest to książka kompletna. To manifest bycia obecnym we własnym życiu. Pozwala zrozumieć nie tylko siebie, otaczający nas świat i przyrodę, ale również drugiego człowieka. Często innego od nas samych, trudnego do poznania, ale też bezbronnego.

Warto spróbować iść przez życie boso! A „Boso” polecam każdemu, bo to książka, która uwrażliwi zarówno 3-latka, jak i 30-latka

Zapraszam na bloga www.mamabasiczyta.pl Tam zajrzysz do środka książki :)

Kiedy ostatnio zatrzymałeś się, wziąłeś kilka głębokich wdechów i poczułeś w nozdrzach zapach powietrza? A pamiętasz, kiedy zamknąłeś oczy i długo wsłuchiwałeś się w dobiegające odgłosy, może w śpiew ptaków? Może całkiem niedawno chodziłeś boso po trawie, po błocie albo wilgotnym od deszczu betonie? Nie pamiętasz? Nie martw się, zaraz sobie przypomnisz i nabierzesz ponownie...