Droga do domu

Napewno już wiecie doskonale jak wielką mam słabość do książek pełnych ukrytych znaczen i refleksji.
Lekkość ilustracji w połączeniu z wysublimowanym językiem i nie zawsze bezpośrednim tonem to coś co wzbudza moje ogromne zainteresowanie.
Tak też było tym razem. 🥰

Poznajcie estetyczną ucztę duetu pisarki Anety Zychmy i ilustratorki, Katarzyny Samosiej o prostym, dość przyziemnym tytule "Droga do domu", którą miałam przyjemność poznać dzięki współpracy z wydawnictwem @studiokoloru
😊

Czy znasz miejsce w którym odległości mierzone są wspomnieniami?
Jego mieszkańcy trwaja myślami w przeszłości, wspominają bez dbałości o teraźniejszość.
KiedyśTam.
Miasto ciemności, bez widoków, bez blasku słońca, pokryte szarością i nostalgią.
Zawieszone w próżni, pokryte kurzem.

Przeciwległe do niego określane jest przez wartość pieniądza.
Nijakość, biel, monotonia, dla większego dobra.
Dla wygody, dobrego bytu, na przyszłość.
Każdy człowiek na twarzy ma tą samą maskę stworzoną z zapracowania i ignorancji.

Jak znaleźć balans?🤔
Bohaterka książki, Bajka, chcąc odnaleźć przeznaczonych sobie rodziców w krainie TuiTeraz schodzi na ziemię, jednak żartobliwy wiatr znosi ją z nieba w zupełnie innym kierunku.
Dzięki trosce mniejszych od siebie udaje się jej przetrwać, choć wciąż zbyt daleko od domu.
Jak do niego trafić?
Jak doczekać się akceptacji, troski i miłości? 😔

Plastyczna opowieść pełna luźno rozrzuconych myśli do analizy to genialny wytwór umysłu autorki, który otwiera nas na zmiany własnego postrzegania i stylu życia.🙂
Świat w którym żyjemy nadaje tempo, uwydatnia mankamenty i nie pozwala na wnikliwą analizę rzeczywistości.
Ale czy napewno?
Czy przypadkiem sami nie mamy możliwości wykreowanych rzeczywistości w której żyjemy i dopuścić do niej milosc?
A nasze dzieci doświadczą bliskości, wsparcia i dobra?❤️

Napewno już wiecie doskonale jak wielką mam słabość do książek pełnych ukrytych znaczen i refleksji.
Lekkość ilustracji w połączeniu z wysublimowanym językiem i nie zawsze bezpośrednim tonem to coś co wzbudza moje ogromne zainteresowanie.
Tak też było tym razem. 🥰

Poznajcie estetyczną ucztę duetu pisarki Anety Zychmy i ilustratorki, Katarzyny Samosiej o prostym, dość...

Co sprawia, że miejsce, w którym jesteśmy, możemy nazwać domem? Czy to wygodne łóżko? Osobiste drobiazgi dookoła? A może przede wszystkim ludzie, którzy nas kochają? Dom to miejsce, w którym jesteśmy szczęśliwi, choć czasem droga do niego nie jest wcale taka prosta.

Dziś chciałabym zwrócić waszą uwagę na jedną z najnowszych książek od Wydawnictwo Studio Koloru - czyli na "Drogę do domu" Anety Zychmy z ilustracjami Katarzyny Samosiej.

Jestem oczarowana tą piękną, pełną ciepła historią, którą czytać można na kilku poziomach i która przede wszystkim skłania do refleksji. Można ją czytać bardzo dosłownie, jako bajkę o gwiazdce, która szukała dla siebie domu na ziemi. Można też zagłębić się w tę historię, szukając odpowiedzi na pytanie o podstawowe potrzeby każdego dziecka, każdego człowieka i poszukiwanie domu.
Książka pomaga oswoić trudne emocje, takie jak strach, smutek, ból. Czyta się ją w ogromnym napięciu, a zarazem w urzeczeniu tym, dokąd prowadzi nas ta historia. I wcale nie przytłacza trudnymi emocjami, raczej pokazuje, że są one nieodłącznym elementem życia, elementem drogi do domu.

Dużą zaletą opowieści jest fakt, że możemy przeczytać ją jak każdą inną bajkę, a jednocześnie otwiera się przed nami cała gama tematów do przemyśleń, a przede wszystkim do rozmów z naszymi dziećmi. Cudownie jest zaplanować czas na lekturę, rozsiąść się wygodnie, niespiesznie oddać się tej historii, a potem, w poczuciu ciepła i bliskości porozmawiać o tym, co jej treść znaczy dla nas samych. To mogą być niezwykle inspirujące rozmowy.

Ta napisana pięknym językiem historia została też doskonale zilustrowana. Akwarelowe rysunki świetnie uzupełniają tekst, przykuwają wzrok i zachwycają już od okładki. Do tego paleta barw na poszczególnych pracach współgra z emocjonalnym wydźwiękiem opowieści.
"Droga do domu" to historia z pięknym przesłaniem. Mówi o potrzebie bliskości rodzicielskiej miłości, o domu, w którym liczą się przede wszystkim ludzie (i może jeszcze koty),w którym ważna jest ta chwila i ten moment bycia razem, bo to właśnie daje szczęście. Jest to opowieść, która niesie potężny ładunek emocji i nawet dorosłemu wyciska łzy z oczu, a jednocześnie otula czytelnika jak ciepły, pachnący koc. Piękna, urzekająca, mądra opowieść, która świetnie wpisuje się w idee uważności oraz rodzicielstwa bliskości. Refleksyjna, skłaniająca do rozważań i otwierająca pole do przeprowadzenia wielu ważnych rozmów z naszymi dziećmi. Jestem nią zachwycona i wiem, że zajmie szczególne miejsce w moim sercu.

Co sprawia, że miejsce, w którym jesteśmy, możemy nazwać domem? Czy to wygodne łóżko? Osobiste drobiazgi dookoła? A może przede wszystkim ludzie, którzy nas kochają? Dom to miejsce, w którym jesteśmy szczęśliwi, choć czasem droga do niego nie jest wcale taka prosta.

Dziś chciałabym zwrócić waszą uwagę na jedną z najnowszych książek od Wydawnictwo Studio Koloru - czyli na...

Piękna, oniryczna i poetycka opowieść o szukaniu rodziny, czasie i uważności na to, co ważne. Cudowne ilustracje Katarzyny Samosiej doskonale współgrają z delikatnością tekstu. Początkowo smutna, ale dająca nadzieję opowieść o szukaniu swojego miejsca.

Piękna, oniryczna i poetycka opowieść o szukaniu rodziny, czasie i uważności na to, co ważne. Cudowne ilustracje Katarzyny Samosiej doskonale współgrają z delikatnością tekstu. Początkowo smutna, ale dająca nadzieję opowieść o szukaniu swojego miejsca.

Książka skłaniająca do refleksji. Jedna z tych, o których się długo myśli, które nie wypadają z pamięci od razu po przeczytaniu. Zrobiła zarówno na mnie, jak i na moich dzieciach ogromne wrażenie. Baśń Anety Zychmy zachwyca lirycznością i nastrojowością. Widać w niej wrażliwość i uważność autorki. Styl jest poetycki, wysmakowany, a równocześnie dopasowany do możliwości odbioru tekstu przez dzieci. Treść idealnie dopełniają ilustracje Katarzyny Samosiej – pełne uroku, subtelne, pozostawiające pole dla wyobraźni.

Książka skłaniająca do refleksji. Jedna z tych, o których się długo myśli, które nie wypadają z pamięci od razu po przeczytaniu. Zrobiła zarówno na mnie, jak i na moich dzieciach ogromne wrażenie. Baśń Anety Zychmy zachwyca lirycznością i nastrojowością. Widać w niej wrażliwość i uważność autorki. Styl jest poetycki, wysmakowany, a równocześnie dopasowany do możliwości...

Ciepła, nostalgiczna, momentami budząca lęk historia o poszukiwaniu swojego Domu. O tym, co jest ważne. O mocy wspólnoty, przyjaźni, bliskości i miłości. Dla dzieci i dorosłych.

Ogromne znaczenie mają w tej książce ilustracje autorstwa Katarzyny Samosiej. Barwne, żywe i korespondujące z treścią.

Ciepła, nostalgiczna, momentami budząca lęk historia o poszukiwaniu swojego Domu. O tym, co jest ważne. O mocy wspólnoty, przyjaźni, bliskości i miłości. Dla dzieci i dorosłych.

Ogromne znaczenie mają w tej książce ilustracje autorstwa Katarzyny Samosiej. Barwne, żywe i korespondujące z treścią.